Go west young man: verschil tussen versies
| Regel 17: | Regel 17: | ||
===Beschrijving=== | ===Beschrijving=== | ||
''Go West Young Man'' | In de documentaire ''Go West Young Man'' brengen de filmmakers [[Peter Delpeut]] en [[Mart Dominicus]] een ode aan de uitstervende western. | ||
De filmmakers maken een reis door het land van de cowboyfilm. Hier bezoeken zij de plaatsen waar de klassieke westernfilms, als ''Shane'' en ''The Searchers'' opgenomen werden. Tevens spreken zij met liefhebbers van en betrokkenen bij de cowboyfilm. Is de western echt aan het uitsterven of is er ruimte voor een comeback? | De filmmakers maken een reis door het land van de cowboyfilm. Hier bezoeken zij de plaatsen waar de klassieke westernfilms, als ''Shane'' en ''The Searchers'' opgenomen werden. Welke sporen van toen zijn er nog terug te vinden? Tevens spreken zij met liefhebbers van en betrokkenen bij de cowboyfilm. Is de western echt aan het uitsterven of is er ruimte voor een comeback? | ||
Binnen de documentaire worden archiefbeelden van westernfilms gekoppeld aan de realiteit die getoond wordt. | Binnen de documentaire worden archiefbeelden van westernfilms gekoppeld aan de realiteit die getoond wordt. | ||
De realiteit wordt op een documentaire-achtige manier weergegeven, voor het merendeel gefilmd met een steady cam. Vaak lopen de archiefbeelden en ‘werkelijke’ beelden vrij synchroon in elkaar over. Zo wordt dikwijls een scène van een cowboyfilm getoond, waarna je de werkelijke set te zien krijgt. | De realiteit wordt op een documentaire-achtige manier weergegeven, voor het merendeel gefilmd met een steady-cam. Vaak lopen de archiefbeelden en ‘werkelijke’ beelden vrij synchroon in elkaar over. Zo wordt dikwijls een scène van een cowboyfilm getoond, waarna je de werkelijke set te zien krijgt. | ||
De geïnterviewden komen allen in medium close-up in beeld en worden recht van voren gefilmd. Dit past bij de conventies omtrent interviewen. | De geïnterviewden komen allen in medium close-up in beeld en worden recht van voren gefilmd. Dit past bij de conventies omtrent interviewen. | ||
De film is als het ware opgedeeld in hoofdstukken die van elkaar gescheiden worden door het tonen van | De film is als het ware opgedeeld in hoofdstukken die van elkaar gescheiden worden door het tonen van establishingshots van de Amerikaanse wegen en landschappen. | ||
Als de documentaire afgelopen is, worden de | Per dag gebeurt dit driemaal: ochtend, middag en avond. Gedurende film komt dit eveneens driemaal terug. Bij ieder dagdeel hoort een ander deel van de documentaire. | ||
Als de film het einde nadert worden deze shots steeds losser. In het begin wordt de weg vanuit de voorruit gefilmd, aan het eind van de film gebeurt dit nog wel eens vanuit een zijraam. Dit is een onderbreking van het ritme en de continuiteit en geeft de kijker de hint dat de documentaire afloopt. | |||
Als de documentaire afgelopen is, worden de establishingshots van de wegen nogmaals, en rap achter elkaar gemonteerd getoond. Op deze manier krijgt de kijker een overzicht van de enorme afstand die de makers afgelegd hebben, de diversheid van het Amerikaanse landschap en dat de film nu echt afgelopen is. | |||
Het laatste shot is van de zee, het land van de cowboy is voorgoed vergaan. Er ligt niets nieuws achter de horizon van de western. Gevolgd door een fade-out. | |||
===Makers=== | ===Makers=== | ||
Versie van 8 okt 2010 12:06
| Periode | 2003 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 2000-2009 |
| Lengte | 79'58" |
| Medium | televisie |
Beschrijving
In de documentaire Go West Young Man brengen de filmmakers Peter Delpeut en Mart Dominicus een ode aan de uitstervende western. De filmmakers maken een reis door het land van de cowboyfilm. Hier bezoeken zij de plaatsen waar de klassieke westernfilms, als Shane en The Searchers opgenomen werden. Welke sporen van toen zijn er nog terug te vinden? Tevens spreken zij met liefhebbers van en betrokkenen bij de cowboyfilm. Is de western echt aan het uitsterven of is er ruimte voor een comeback?
Binnen de documentaire worden archiefbeelden van westernfilms gekoppeld aan de realiteit die getoond wordt.
De realiteit wordt op een documentaire-achtige manier weergegeven, voor het merendeel gefilmd met een steady-cam. Vaak lopen de archiefbeelden en ‘werkelijke’ beelden vrij synchroon in elkaar over. Zo wordt dikwijls een scène van een cowboyfilm getoond, waarna je de werkelijke set te zien krijgt.
De geïnterviewden komen allen in medium close-up in beeld en worden recht van voren gefilmd. Dit past bij de conventies omtrent interviewen.
De film is als het ware opgedeeld in hoofdstukken die van elkaar gescheiden worden door het tonen van establishingshots van de Amerikaanse wegen en landschappen.
Per dag gebeurt dit driemaal: ochtend, middag en avond. Gedurende film komt dit eveneens driemaal terug. Bij ieder dagdeel hoort een ander deel van de documentaire.
Als de film het einde nadert worden deze shots steeds losser. In het begin wordt de weg vanuit de voorruit gefilmd, aan het eind van de film gebeurt dit nog wel eens vanuit een zijraam. Dit is een onderbreking van het ritme en de continuiteit en geeft de kijker de hint dat de documentaire afloopt.
Als de documentaire afgelopen is, worden de establishingshots van de wegen nogmaals, en rap achter elkaar gemonteerd getoond. Op deze manier krijgt de kijker een overzicht van de enorme afstand die de makers afgelegd hebben, de diversheid van het Amerikaanse landschap en dat de film nu echt afgelopen is.
Het laatste shot is van de zee, het land van de cowboy is voorgoed vergaan. Er ligt niets nieuws achter de horizon van de western. Gevolgd door een fade-out.
Makers
Scenario en regie Peter Delpeut en Mart Dominicus
Fotografie Stef Tijdink N.S.C.
Geluid Pieter Guyt en Mark Wessner
Montage Menno Boerma
Montage assistent Marc Nolens
Geluidsafwerking Michel Schöpping
Muziek Paul M. van Brugge
Productieleiding Monique Visser
Producent Pieter van Huystee
Uitvoerend producent Hetty Krapels
Eindredactie VPRO Wim Schepens
Achtergrondinformatie
De documentaire werd op tv uitgezonden door Het uur van de wolf van de VPRO
