De duivel is slim: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{{ Infobox Productie | periode = 2004 | archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=De%20duivel%20is%20slim Beeld en G...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 11: | Regel 11: | ||
| externe_info = | | externe_info = | ||
}} | }} | ||
[[Bestand:Duivel is slim, | [[Bestand:Duivel is slim, de2.jpg]] | ||
<br clear="all" /> | <br clear="all" /> | ||
===Beschrijving=== | ===Beschrijving=== | ||
Huidige versie van 18 nov 2010 om 15:52
| Periode | 2004 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 2000-2009 |
| Lengte | 56' |
| Medium | televisie |
Beschrijving
Het voormalige Zuiderzee eiland Urk heeft een hechte vissersgemeenschap, waarbinnen werkdiscipline voorop staat. Het geloof wordt er intens beleefd: het is het vaste baken in de branding van de zee. De taak waar elke bewoner dan ook voor staat, is het op afstand houden van de duivel. En iedereen weet hoe slim hij is. Voor de 24-jarige jongen die zijn weken aan boord van een visserskotter doorbrengt met een paar mannen uit het dorp, is het moeilijk om zondige gedachten helemaal uit te bannen. Zeker nu, met een liefde die nog pril is. De jongen en zijn twee oudere collega’s vertellen over het dagelijks leven in Urk en over hun voortdurende poging om ‘perfect’ te leven.
De duivel is slim is uitgezonden in het kader van de documentairereeks Dokwerk
Makers
Regie en scenario Hans Heijnen
Camera Adri Schrover
Geluid Martijn van Haalen
Montage Bouke Vàhl, Stefan Kamp
Productie Miriam Bos
Producent VPRO
Achtergrondinformatie
Bart van Zoelen beschrijft in Het Parool op 23 maart 2005 De duivel is slim als volgt ‘Voor ‘Dokwerk’ scheepte filmer Hans Heijnen zich voor een week in op de Urker vissersboot UK 194. Met de opvarenden besprak hij in alle rust de wijze waarop zij zich staande houden onder de continue dreiging van de zee en de gevaren waaraan de godvruchtige dorpsgemeenschap blootstaat. Bovendien mengde hij zich met de camera in het gezinsleven van de familie Hakvoort. Het resultaat is een intiem portret van de bewoners van het vroegere visserseiland.’
