Dick van Rijn
| Naam | Dick van Rijn |
| Geboren | onbekend, 14 januari 1914 |
| Gestorven | Hilversum, 4 april 1996 |
| Functies | Sportverslaggever, |
| Bekend van | AVRO's Wekelijkse Sportrevue, Langs de Lijn |
| Periode actief | tot 1979 |
| Werkt samen met | Klaas Samplonius, Jan de Visser, Kees Buurman |
| Media |  |
Dick van Rijn in de media Oeuvre van Dick van Rijn | |
Werkzaam als gymnastiekleraar in het onderwijs, wordt hij in 1940 gevraagd om voor de Hilversumse omroep de ochtendgymnastiek te verzorgen. Hij begint met de uitzendingen in september 1943. Er komen veel telegrammen van enthousiaste luisteraars binnen en volgens Dick geen enkel telegram van NSB 'ers, daar is hij trots op.
Na de oorlog is hij weer gymnastiekleraar totdat hij door de Wereldomroep gevraagd wordt als sportverslaggever. In zijn Wereldomroeptijd bedenkt hij de openingszin van een verslag, die hij later nog vaak zal gebruiken: “Goedenavond luisteraars, in Nederland, in Oost en West, op zee of waar ook ter wereld”.
Dick houdt van alle sporten en van bijna alle sporten heeft wel eens een verslag gemaakt. Hij promoot amateursport en gehanicaptensport. Voor de laatste groep zet hij zich in om geld bijeen te brengen dat noodzakelijk is om gehandicapten te kunnen laten sporten en daarnaast bedenkt hij de Twentse Rolstoelvierdaagse
Hij kan zich niet vinden in de vercommercialisering van de topsport. Wanneer er een conflict ontstaat over de invoering van het betaald voetbal in 1954, geeft hij tijdens het verslag van de westrijd Willem II-PSV zijn commentaar. Dit leidt tot een breuk met de VARA. In 1956 wordt hij na, de te vroeg overleden legendarische radio pionier, Tom Schreurs benoemd tot zijn opvolger bij de AVRO.
Dick is zijn verleden als gymleraar en opvoeder nooit vergeten. Hij bedenkt de "AVRO Cross", een wedstrijd voor atleten vanaf het Hilversumse sportpark en zet zich naast de amateursport en gehandicaptensport ook in voor sportbeoefening voor vrouwen en meer beweging voor iedereen.
Dick van Rijn maakt zijn debuut als radioverslaggever in de Tour de France in juli 1960:. Hij belooft zijn uiterste best te doen Jan Cottaar te doen vergeten, wat niet gelukt is. In 1962 besluit de Nederlandse radio geen verslag te doen van de "Ronde van Frankrijk" voor professionals, maar wel de "Tour de l'Avenir" (voor amateurs) te verslaan. Die wordt dan nog tegelijkertijd en over hetzelfde parcours voorafgaande aan de profs gereden. Van Rijn begint zijn Tourreportage op zijn gebruikelijke manier, en daarna: U hoort het goed: de Tour de l'Avenir, want de zoals u wellicht weet heeft Hilversum het wijze besluit genomen de grote commerciële Tour te vergeten en u op de hoogte te houden van de Tour de l'Avenir, waar geld geen rol speelt en alleen pure amateurs rijden. In het interview met etappewinnaar Jan Janssen, bedankt Jan de directie van de Locomotieffabriek, "die deze Tour voor ons financieel mogelijk heeft gemaakt”.
Vanaf het moment dat de omroepen gaan samenwerken in NOS-verband (Langs de Lijn) onder de eindredactie van Roel Rengers werkt Dick ook mee. Dick is geen makkelijk mens om mee samen te werken, hij is ijdel, behoorlijk eigenwijs, soms zeer onvriendelijk en heeft er moeite mee om met jongere collega's samen te werken. Er zijn veel verhalen over zijn aanvaringen met collega's die volgens hem minder verstand van sport hebben dan hij. Hij ziet kans om tijdens het verslag van de EK schaatsen in 1966 een verschil van mening over de gereden tijden, tijdens dat verslag uit te vechten met Leo Pagano in de studio. Ook is de verstandhouding tussen Willem Ruis als presentator van Langs de Lijn en Dick hoorbaar geprikkeld: "over naar de Hommel Dick van Rijn". Hij heeft ook met vrijwel elke technicus van NOS en NOB een gespannen relatie tijdens de werkzaamheden.
Dick is klein van stuk en heeft daardoor soms problemen met het zicht op de wedstrijd, bekend wordt: "Nu zie ik niets meer! Mensen, ga toch zitten!" en het moment waarop hij in onvervalst Dick van Rijn-Engels de Italiaan die voor hem is gaan staan tijdens de waterpolo wedstrijd vermanend toespreekt bij de Olympische spelen in Montreal (1976) . Montreal is zijn zevende en laatste Olympische spelen. Nadat van Rijn in 1979 met pensioen gaat blijft hij zich inzetten voor de gehandicaptensport en promoot onder andere paardrijden voor gehandicapten.
Onderscheidingen
Speld van verdienste (1989, KNVB).
Publicaties
Het Grote Sportboek (1972)
