Skip Voogd
| Naam | Skip Voogd |
| Geboren | Den Haag, 1936 |
| Functies | Presentator, Producent, Radiomaker, Schrijver |
| Bekend van | Kosk, Swing Expres, Tussen Tien Plus En Twintig Min |
| Periode actief | tot 1997 |
| Werkt samen met | Paul Acket, Jos Brink, Henk Mouwe |
Skip Voogd in de media Oeuvre van Skip Voogd | |
Skip Voogd was één van de eerste radio-dj's en muziekjournalist in Nederland en bezeten van schrijven over muziek.Wil liever niet gaan studeren en zag zijn toekomst in de jounalistiek. Doordat zijn vader vroegtijdig overleed en zijn moeder alleen het gezin moest onderhouden, was het onmogelijk zich in de journalistiek te bekwamen. Hij gaat na de Mulo naar de kweekschool in Den Haag. Muziek en de radio waarover die muziek te volgen is in die tijd blijft hij tijdens zijn studie fanatiek volgen. Hij was fan van de Ramblers en probeerde alle radio uitzendingen van het orkest te volgen. In 1954 had hij zijn eerste ervaring als radiomaker toen hij zich aansloot bij de Haagse Minjon afdeling. Hij maakte klankbeelden over zijn favoriete artiesten die door de Minjon leiding (Het Trio) in Hilversum goedgekeurd werden voor uitzending. Het na-oorlogse muziekblad Tuney Tunes werd door hem fanatiek gelezen en stuurde bijna maandelijks zijn kritiek op het tijdschrift naar de uitgever. Uiteindelijk besloot de uitgever hem uit te nodigen voor een gesprek en werd hij begin 1955 gevraagd voor Tuney Tunes als redacteur te komen werken. Na zijn eindexamen van de kweekschool tekende hij een contract voor 3 jaar bij een lagere school om zo aan de dienstplicht te ontkomen. Voor Tuney Tunes was het geen probleemdat hij slechts 2 keer per maand naar Eindhoven komt op de vrije woensdagmiddag. De correcties e.d. werden voor die tijd heel modern via de (trein)post gedaan. Naast de werkzaamheden voor Tuney Tunes was hij ook redacteur geworden van het blad Rhythme. Het redacteurschap van Tuney Tunes en Rhythme was meer dan het schrijven van stukjes. Het onderhouden van contacten met de platenmaatschappijen lag hem helemaal niet. Wanneer er meer muziekbladen uitkomen, loopt de oplage van Tuney Tunes terug. Skip wordt door eigenaar Paul Acket van Muziek Expes gevraagd en gaat ook de Veronica Teenager Expres samenstellen voor Paul Acket, wel stiekum natuurlijk want Skip is inmiddels ook werkzaam voor de VARA. Vanaf het radioseizoen 1958-1959 presenteerde hij met Netty Rooseveld eens in de veertien dagen het programma Kiosk met nieuws en actualiteiten uit de lichte muziek. Na een jaar wordt hij benaderd door Gijsbert Nieuwland van de AVRO of hij het programma Swing Expres wilde prsenteren en samenstellen. Niet lang daarna werd hij gevraagd voor een nieuw tienerprogramma: "Tussen Tien Plus En Twintig Min." als samensteller, dat iedere dinsdagmiddag gepresenteerd zal worden door Jos Brink. Tijd voor Teenagers van de VARA ging in die tijd ook van start en dat leverde een gezonde concurrentie op: wie had de primeur van een artiest of plaat. Skip woonde nog altijd in Den Haag en alles speelde zich in Hilversum af. Zijn relatie opgebouwd met EMI tijdens zijn redacteursschap voor Tuney Tunes leverde hem primeurs op zoals de een nieuwe single van Clif Richard en de eerste legale uitzending van een Beatles single. In 1965 wordt hij door Lex Karsemeijer gevraagd bij de NCRV in vaste dienst te komen om de Hilversum 3 programmering voor de NCRV te gaan organiseren en werd producer en presentator. Presenteren had niet zijn voorkeur, produceren en samenstellen vindt hij heel prettig. Hij verhuisde naar het Gooi om in d buurt te zijn waar alles gebeurt op gebied van de popmuziek. De NCRV kende toen een behoorlijk ruim budget voor muziek ensembles, wat het mogelijk maakte zijn oude liefde voor de Swing muziek om te zetten in series met de Ramblers , het orkest Marcel Thielemans en de Millers. De salariering bij de NCRV was matig en hij moest er wel bij schnabbelen met het schrijven van artikelen voor de Muziek Parade, Platen nieuws,Wereldkroniek en Platenhoezen. De NCRV maakte ondanks een mondelinge toezegging tijdens het sollicitatie gesprek nu bezwaar tegen zijn nevenactiviteiten. Hij kreeg een schrijfverbod van een jaar, maar blijft noodgedwongen doorschrijven zonder naamsvermelding. De NCRV gedroeg zich toen hiërarchisch en ouderwets, hij moest speciaal letten op de teksten van de popmuziek. Het woord "heaven" mocht bijvoorbeeld niet, tenzij er "uitspansel" mee bedoeld werd. Elke tekst waarin afkortingen als "goh" of "jee"in voorkwamen moesten verwijderd worden, wat bij interviews behoorlijke problemen kon opleveren. Men ging zelfs zover om het schakelcommando "cut" bij TV uitzendingen te verbieden en te vervangen door "pats". Er kwamen verboden op het draaien van platen van de Beatles en om popmuziek waarin verwezen werd naar woorden uit de katoliekekerk.
De laatste jaren voor zijn pensioen bij de NCRV waren niet prettig, de leuke programma's werden hem afgenomen, op een wijze die je niet zou verwachten. In 1995 kreeg hij een aanbieding van Jazz-Radio en werkt daar nog een paar jaar. Het schrijven had zijn voorkeur en hij maakte voor het blad "SENA-Performers" een nostalgische serie. Zijn eerste baantje bij Tuny Tunes was bepalend voor de rest van zijn leven.
