Jos Brink

Uit B&G Wiki
Jos Brink

NaamJosephus Gerardus Brink
GeborenHeiloo, 19 juni 1942
GestorvenAmsterdam, 17 augustus 2007
Functies cabaretier, presentator, schrijver
Bekend vanPuzzeluur, Babbelonië, Wedden dat ...?, Jos op 1, TV Toppers
Periode actief1959-2007
Werkt samen metJop Pannekoek, Frank Sanders, Sandra Reemer
Media
Audio fragmentenAudio.png
Externe infoMuziekencyclopedie.nl


Alleskunner met een aanstekelijke lach

Jeugd

Josephus Gerardus Brink werd tijdens de oorlog geboren in Heiloo, maar groeide op in Rotterdam, waar zijn vader Hoofdontvanger der Belastingen was. Omdat vader Brink werd overgeplaatst naar Purmerend, verhuisden moeder en de vijf zonen mee naar Noord-Holland, waar Jos de middelbare school volgde. Op zestienjarige leeftijd schrijft Jos Brink zich in voor de hoorspelcursus van de Nederlandse Radio Unie en is met achttien jaar de jongste acteur van de Hoorspelkern. Jos Brink maakt in 1959 op zeventienjarige leeftijd zijn radiodebuut in het hoorspel Het Z-Mysterie onder regie van Jan C. Hubert. In 1960 treedt hij toe tot de hoorspelkern. In 1962 begint hij zijn eigen cabaretgroep Luchtballonnen. Van 1959 tot 1962 volgt Brink de Toneelacademie. In 1963 doet hij mee aan het Amsterdams Jeugdtoneel met rollen in Antonio de vissersjongen, Prinsesje van de Zee, Ivanhoe en Willem van Oranje.

Jaren 60

Vanaf 1964 is hij de opvolger van Lonneke Hoogland met het radioprogramma Tussen 10+ en 20- voor tieners, waarvan geen opnamen bewaard zijn gebleven. Zijn vaste afscheidsgroet was altijd ‘Pas goed op jezelf’, waar Jack Bulterman een liedje over schrijft met die titel en waarop de B-kant het liedje: Toe Jos, draai nog ‘ns plaatje. In 1963 vindt zijn televisiedebuut als acteur plaats. in Seizoenzang waarin hij onder regie van Dick Harris de rol van George Gershwin speelt.

Jos Brink in Wedstrijd in Muziek 1964
De Jos Brink show 1971
Tekstpierement, met partner Frank Sanders 1975
Puzzeluur 1978
Jos Brink en Myrna Goossen in Wedden Dat... 1989

Op de televisie is hij in 1964 ook te zien in W.I.M.. In dit programma, Wedstrijd In Muziek is Brink teamleider in deze tienerquiz. Zijn veelzijdigheid is dan al goed zichtbaar. zo presenteert hij in 1964 diverse programma's voor jongeren op de Nederlandse televisie, waaronder het toen beroemde programma Combo. Een jaar later staat hij op het jaarlijkse beatfestival in de veilingplaats Blokker met als grote act The Pretty Things. In die jaren schrijft hij ook verschillende cabaretstrips voor de radio: Bij de Buyten binnen, Huilen op de trap en Dansen als een Edelman. In 1966 begint hij zijn eigen ensemble met het cabaretprogramma Grote grote wallevis. Jos Brink krijgt bij de TROS in 1970 een aantal televisieshows onder regie van Jop Pannekoek.

Jaren 70

De AVRO ontdekt in de jaren 70 opnieuw het presentatietalent van Jos Brink. Eerst zit hij in het beroemde panel van de Wie Kent Kwis (gepresenteerd door Fred Oster) en dan krijgt hij een eigen televisieprogramma: AVRO’s Puzzeluur dat hem de eerste Gouden TeleVizierring oplevert, uitgereikt door Wim Kan. Tot in Amerika wordt Brink beroemd wanneer hij in 1979 Alstublieft Majesteit presenteert waarin de zeventigste verjaardag van koningin Juliana wordt gevierd en hij de majesteit kust. Uiteindelijk belandt Jos Brink in de wereld van het cabaret. Eerst met een soloprogramma en later bij de groep Tekstpierement waar hij samen met zijn levenspartner Frank Sanders jarenlang het middelpunt van zal zijn. De eerste musical van Jos Brink en Frank Sanders is Maskerade in 1979 over een modeontwerper en zijn klanten. Er volgen nog zeven musicals die volle zalen trekken.

Jaren 80

In de jaren '80 wordt Brink veel gevraagd als panellid in spelprogramma's zoals Babbelonië van 1981 tot 1984 onder leiding van Pim Jacobs. Naast de Tekstpierement-musicals Madame Arthur (1985), Max Havelaar (1987), Revue Revue (1991) en Zzinderella (1993), blijft hij televisiewerk doen. Bijzonder populair is Wedden dat...? waarvan de AVRO 28 afleveringen brengt en dat in 1987 voor Brink de tweede Televizierring oplevert. Tussendoor schrijft Jos Brink nog twee toneelstukken: zijn debuut Bessen (1982) en Een nieuwe dood dat gaat over het Aids-probleem (1986). In 1988 brengt hij de musical ‘Max Havelaar’ en Brink is erbij wanneer prins Claus het eerste pak Max Havelaar-koffie in ontvangst neemt.

Jaren 90

Brink gaat zich dan nog meer op het televisiewerk richten. Na De 64.000 gulden vraag volgen Op zoek, Cum laude en Langs heilige huisjes waarin uit de doeken wordt gedaan waarom Bonifatius in Dokkum werd vermoord. Vanaf 1997 presenteert hij Jos op 1 een televisieprogramma van de NCRV op alle werkdagen tussen vier en vijf uur ’s middags. Drie jaar lang komen bekende en onbekende Nederlanders in dat programma naar voren en Brink weet er steeds weer verrassende gesprekken van te maken.

Jaren 00

In 2001 gaat een lang vervulde wens van Brink in vervulling: hij speelt de hoofdrol in de door hemzelf geschreven musical Sonneveld en viert daarmee tevens zijn veertigjarig theaterjubileum. Het is een doorslaand succes en de voorstelling trekt volle zalen. In juli 2004 is hij te zien op de NCRV-televisie met het praatprogramma TV Toppers. Brink spreekt met bekende Nederlandse tv-sterren over hun favoriete televisiemomenten. Vanaf 2006 maakte hij deel uit van het cabaretgezelschap Purper 101 waarmee hij langs de Nederlandse theaters ging.

Veelzijdigheid

Jos Brink schrijft ook columns in zowel Privé als Dagblad Trouw. Dat hij een artistieke duizendpoot is bewijst hij in het programma De ochtenden (AVRO) waarin Jac Goderie bij hem op bezoek is in zijn Gelderse (tweede) huisje en we zien dat hij ook een verdienstelijk kunstschilder is. Ook verschijnen er meer dan 40 boeken van zijn hand. Jos Brink is het voorbeeld van een man, die op artistiek gebied alles kan tot het tegendeel is bewezen. Telkens opnieuw verlegt hij zijn grenzen en probeert alles uit. Of het nu het schrijven van een spitse column is of een complete musical waar miljoenen Euro’s in omgaan. Zijn televisietalent komt het beste tot zijn recht in zijn jaren bij de AVRO, hij staat dan aan de absolute top met een bereik aan kijkers van soms vijftien miljoen: negen miljoen Nederlanders en vijf miljoen in Duitsland en Vlaanderen. Door openlijk voor zijn homoseksualiteit uit te komen weet hij een brug te slaan tussen homo’s en hetero’s. Daarnaast is hij intens bezig met het geloof. Van huis uit protestants geniet hij zeer van de katholieke eredienst en is hij regelmatig op de kansel in beide kerken te vinden. Wanneer de dodelijke ziekte Aids haar intrede doet, is Brink de man die actief aan stervensbegeleiding doet. Het is de andere kant van hem waarmee hij nooit in de schijnwerpers staat.

Ziekte en overlijden

In juli 2007 wordt bij Jos Brink darmkanker geconstateerd. Op 16 augustus overlijdt hij na een operatie. Op 23 augustus vindt de uitvaart plaats onder enorme publieke belangstelling. In theater Carré ligt Brink opgebaard en kan het publiek afscheid van hem nemen. Een jaar na Brinks dood wordt Hilversum Best presenteert uitgezonden. Hierin interviewt Han Peekel de acteur, presentator en pastor over zijn carrière. Het interview is enkele maanden voor Brinks overlijden opgenomen en is achteraf zijn laatste interview gebleken.

Prijzen en onderscheidingen

Beste kleutermilieuboek, Raad van Europa (1974).

Zilveren Harp en Gouden Harp van Conamus (1975 en 1987).

Wim Sonneveld Genesiuspenning (1975).

Gouden Televizier-Ring voor Puzzeluur (1979).

Gay Award (1982).

Ereburger van de stad Brugge (1986).

Gouden Hart van de Stad Rotterdam (1986).

Gouden TeleVizierring voor Wedden dat… (1986).

Ridder in de Orde van Oranje Nassau (1988).

Eremedaille van de Dienst voor Cultuur in België (1989).

Gouden Pen: Oeuvreprijs (1992).

Publicaties

Jos Brink schrijft om en nabij de veertig boeken en bundels, waaronder:

Zitten op de grond (Gouden Boek voor 100.000 exemplaren)

Eenling is geenling

Dagelijks brood

Bouwen met puin

Pimmetje

Laat mij maar schuiven

Blij blijven

Spaghetti met stokjes