Martine Bijl
| Naam | Martine Bijl |
| Geboren | Amsterdam, 19 maart 1948 |
| Functies | zanger, acteur, schrijver |
| Bekend van | Martine, Wie van de drie, HAK (reclame), Het zonnetje in huis, Kees & Co |
| Periode actief | 1965-heden |
| Werkt samen met | Henk van der Molen, Johnny Kraaykamp sr, Johnny Kraaykamp jr |
| Trivia | Getrouwd geweest met Henk van der Molen, getrouwd met Berend Boudewijn |
| Media |  |
| Gallery | Gallery |
Martine Bijl in de media Oeuvre Martine Bijl | |
Martine Bijl is een vrouw die begonnen is als één van de eerste zangeressen van het ‘luisterlied’ in Nederland. Nauwelijks van school komt ze terecht in de wereld van glamour en show. Ze wordt begeleid door mensen als Ben Levi en Willem Duys en is het toonbeeld van het lieve blonde meisje dat zo schattig kan zingen. Het heeft een aantal jaren geduurd eer ze zich daarvan kon losmaken. Ze ontdekt dat ze zelf heel goed teksten kan schrijven en daar getuigen de theatershows van. Tussendoor doet ze dingen die ze leuk vindt: beetje tekenen, beetje poppen maken, beetje boekjes schrijven.
Ze is jarenlang panellid in Wie van de drie, maakt vele televisieshows en treedt met een theaterprogramma op in het land. Martine schrijft liedjes en kinderboeken, onder andere ‘Elfje Twaalfje’ en een boek over De Efteling. Later legt ze zich toe op het vertalen en bewerken van comedy’s, zoals Het zonnetje in huis, Jansen, Jansen en de musical Aïda. Haar optredens in de reclamespotjes voor conservenfabriek Hak zijn legendarisch
Wanneer Martine eenmaal heeft bewezen dat ze iets kan, herhaalt ze zichzelf niet. Van het boeien van een schouwburg met 500 man publiek tot een televisiequiz: na een paar keer vindt ze het wel genoeg en stort ze zich op een volgende uitdaging. Ze blijkt een uitstekend taalgevoel te hebben en weet dat te gebruiken in het vertalen en bewerken van televisiescripts, waarin ze dan soms ook nog een hoofdrol heeft. Martine Bijl wil geen theatershows meer maken en wil niets meer weten van haar oude grammofoonplaten. ‘Wanneer iemand die thuis heeft en aan mij wil opsturen, daar zeg ik tegen: nee dank u.”
Martine doorloopt het Spinoza-lyceum en zingt liedjes op feestavonden waarbij zij zichzelf op de gitaar begeleid. Haar koosnaam is Pientje. Ze wordt op zeventienjarige leeftijd ontdekt door Ben Levi, destijds een autoriteit op het gebied van Franse chansons. De grammofoonplaat De makelaar van Schagen wordt haar eerste grote hit. Later maakt ze platen op het label Iramac van Willem O. Duys.
In november 1965 maakt Martine haar tv-debuut in Cabaretkroniek. In juli 1966 doet Martine mee aan het Songfestival in Knokke, samen met Margie Ball, Karin Kent, Janneke Peper en Ronnie Tober, onder leiding van Lou van Rees. Na het winnen van de Edison in 1968 is ze veel gevraagd op televisie. In de jaren zeventig is Martine vrijwel wekelijks te zien als panellid in het populaire spelletje Wie van de drie. Ze is in de loop der jaren panellid van verschillende televisiespelletjes zoals Babbelonië (1981) en Dinges (1986).
Martine Bijl legt zich ook toe op acteren. In 1974 speelt ze ook een rol in de speelfilm Help, de dokter verzuipt onder regie van Nicolai van der Heyde. Daarna is ze in verschillende films te zien.
In 1975 krijgt ze een serie eigen televisieshows: Martine waarin ze zelf zingt en gasten ontvangt. In 1978 gaat een aflevering van de televisieshow Martine als Nederlandse inzending naar het televisiefestival in Montreux. Gasten daarin zijn Frida Boccara en Johnny Kraaykamp.
Een heel andere kant van Martine zien we in de Engelse taalcursus Follow me! waarin ze samen met de Britse acteur Arthur Löwe (Dad’s army – Daar komen de schutters) scènes speelt.
Martine gaat steeds meer zelf schrijven en beroemd wordt haar creatie als roddeljournaliste Agnes de Boer. Intussen blijft ze ook schrijven en publiceert Martine een aantal boeken, waaronder Elfje Twaalfje en een boek over De Efteling met Anton Pieck. Ook is ze producer van een serie grammofoonplaten met verhalen van Walt Disney. Haar vriendschap met de oude Anton Pieck blijkt uit het feit dat ze hem toespreekt ter gelegenheid van de herdruk van de sprookjes van Grimm die Pieck heeft geïllustreerd.
In 1984 brengt Martine haar eerste theatershow waarvoor ze prompt de Scheveningen Cabaretprijs krijgt. Een jaar later is de show op de televisie te zien, in het vervolg worden al haar theatershows op televisie uitgezonden. In 1990 viert Martine haar 25-jarig jubileum op de planken.
Een reclamebureau ontdekt dat Martine geknipt is om conserven van HAK. Regelmatig doet Martine ook aan liefdadigheid en ze heeft een Foster Parents-kind waarover ze praat tijdens een grote donateursactie.
In de jaren negentig gaat ze meer vertalen en schrijven, de sit comedy Het zonnetje in huis waarin ze ook één van de hoofdrollen speelt, is een groot succes. RTL4 neemt de serie later over en wordt dan geschreven door Harm Edens en Ger Apeldoorn. Ze schrijft ook voor toneel, bijvoorbeeld in 1996 het toneelstuk Walters hemel, dat wisselende kritieken krijgt.
Vanaf 1996 presenteert ze vier seizoenen het radioprogramma Andermans veren met daarin cabaretfragmenten rondom een bepaald thema. Voor de VARA vertaalt en bewerkt Martine een van oorsprong Zweedse serie (Svenson & Svenson) tot Jansen, Jansen over het dagelijks leven van een jong gezin in een Almeerse nieuwbouwwijk en de komische serie Kees & Co. Verder vertaalt en bewerkt ze tekenfilms, zoals Pinokkio en de groots opgezette musicals 42nd Street, Aïda en The Lion King.
Prijzen en onderscheidingen
Edison (1968).
Louis Davids-prijs (1976) voor ‘Het lelijke jonge eendje’ van de langspeelplaat ‘Martine Bijl zingt Andersen’.
Gouden Televizier-Ring (1980).
De Johan Kaart-prijs (1983).
Scheveningse Cabaretprijs (1984).
Gouden Beeld - Nederlandse Academy Award - (1998) voor het spel in Het zonnetje in huis.
John Kraaykamp Musical Award (2000). voor de bewerking van Aïda
Boeken
Elfje twaalfje, Unieboek (1969).
Martine Bijl en Anton Pieck: Sprookjes van de Efteling, uitgeverij Kok (1972).
Martine Bijl en Henk van der Molen: Martines tekstboek, Omniboek, (1981).
Poppen, Pictures Publishers (1995).
Discografie
Martine Bijl heeft tientallen grammofoonplaten gemaakt, zowel singles, als langspeelplaten, terwijl ze ook veel voorkomt op verzamelalbums. Een aantal van de meest bekende:
’t Bloemendaalse bos (1966)
De makelaar van Schagen (1966)
Frederiekje (1967)
Benjamin (1972)
Het lelijke jonge eendje (1976)
