Signaalvolger

Met de komst van de superheterodyne techniek in de jaren ’30 wordt het belangrijk de werking van de HF oscillator goed te kunnen controleren. Hiervoor is het hier beschreven apparaat gebouwd. Het bevat een keuzeschakelaar en twee lampen die zijn aangeduid als D (detector?) en V (versterker?). Met een laagfrequent transformator zijn ze gekoppeld. Lamp D is een roosterdetector. Op het rooster is een afgestemde kring aangesloten die bestaat uit een variabele condensator en bussen voor een insteekspoel. Lamp V heeft in de anodekring twee aansluitbussen waarin een hoofdtelefoon kan worden aangesloten. In deze configuratie met keuzeschakelaar op stand I, produceert de hoofdtelefoon bij aansluiting van een gemoduleerd HF-signaal en bij afstemming van de kring een hoorbaar geluid. Op deze manier kan de werking van het HF gedeelte van de radio worden getest. Bij radio-reparatiebedrijven komt in de jaren ’40 deze methode om fouten in het HF gedeelte van een radio-ontvanger op te sporen in zwang. In plaats van een hoofdtelefoon wordt een mA-meter gebruikt om de oscillatorwerking van een superheterodyne ontvanger te controleren. Dit apparaat kan gezien worden als een vroege versie van de signaalvolger. De onderdelen stammen uit de jaren ’20.