Jaap Drupsteen
| Naam | Jaap Drupsteen |
| Geboren | Hasselt, 19 september 1942 |
| Functies | grafisch ontwerper, regisseur, videokunstenaar |
| Bekend van | leader van Het Gat van Nederland, ontwerp van Nederlandse guldenbiljetten |
| Periode actief | 1964-heden |
| Werkt samen met | Hans Keller, VPRO |
| Trivia | Trivia |
| Media |  |
| Externe info | Studio Drupsteen |
Jaap Drupsteen in de media Oeuvre Jaap Drupsteen | |
Jaap Drupsteen is een zeer getalenteerde en veelzijdige vormgever. Zijn vakgebied ziet hij als een oneindig universum en daarin zoekt hij graag ongebaande wegen op. Drupsteens naam hoort dan ook thuis in het rijtje Rob Touber en Bob Rooyens die met hun progressieve beeldtaal voor het medium televisie in Nederland baanbrekend werk hebben verricht.
Na de Academie voor Kunst en Industrie in Enschede (afdeling Grafische Vormgeving) komt Jaap Drupsteen in in 1964 in dienst bij de NTS en is zes jaar werkzaam als grafisch ontwerper. Hij maakt opvallende vormgeving van teksten voor Hadimassa. In 1970 ontwerpt hij de eerste videografische scènes voor De zeven doodzonden van de kleine burgerman.
In 1970 wordt Drupsteen Art-director in dienst van de Tel Design Association in Den Haag, maar in 1971 is hij weer terug bij de omroep. Dit keer als ontwerper/regisseur bij de VPRO. Drupsteen maakt een nieuw VPRO-logo en een presentatie met ruim 80 videografische varianten. Ook werkt hij mee aan programma's als Het Gat van Nederland, Zorgvliedt en Machiavelli. Als zelfstandig programmamaker en regisseur debuteert Drupsteen in 1975 met Het grote gebeuren, een visualisering van de Dag des Oordeels naar een verhaal van Belcampo.
Van 1980 tot 1985 is Drupsteen freelance grafisch ontwerper en regisseur. Zijn programma’s kenmerken zich door de bijzondere vormgeving. Zo bewerkt hij in 1982 hij de madrigaalkomedie Barca di Venetia per Padova (ZDF/NOS). Hij combineert stukjes 3-D dekor (aanlegsteiger, gondel) met virtuele achtergronden (water van het IJsselmeer en architectuurfoto’s). In 1985 is hij verantwoordelijk voor een videografische verbeelding van het muziekstuk The Flood van Igor Stravinski. Drupsteen is verder verantwoordelijk voor o.a. de leaders van Den Haag Vandaag en Sport op Zaterdag. Voor het programma Nederland C verzorgt Drupsteen naast beelden ook de muziek.
Van 1985 tot 1988 is Drupsteen creatief directeur van Signum (BBD) groep. Sinds 1988 werkt hij weer als zelfstandig vormgever en regisseur. Hij maakt corporate video’s en (interactieve) voorlichtingsprojecten.
Naast zijn werk voor televisie ontwerpt Drupsteen in opdracht van de PTT postzegels voor onder meer de Reddings Maatschappij, het Koningin Wilhelmina Fonds en de vereniging Het Rundveestamboek. Ook ontvangt hij in 1988 een opdracht van De Nederlandsche Bank om de laatste series Nederlandse bankbiljetten te ontwerpen. Drupsteen kiest voor vernieuwende, abstract vormgegeven bankbiljetten, die internationaal de aandacht trekken. Ook ontwerpt hij de eerste websites voor onder meer Planet Internet.
In 1999 vormt hij met zoon Floris Studio Drupsteen in Huizen. Eveneens in 1999 krijgt hij de opdracht om het nieuwe Nederlandse paspoort vorm te geven. De laatste jaren concentreert Drupsteen zich, met Studio Drupsteen, op multimediale projecten, websites en interactieve producties. Tevens videoproducties bij live concerten (o.a. Holland Festival).
Eind 2002 wordt Drupsteen door de directie van Beeld en Geluid benaderd voor de nieuwbouw op het Media Park. Het kenmerkend gebouw, dat is geopend in 2006 naar een ontwerp van Neutelings Riedijk Architecten, heeft een gehele glazen gevel met een collage van TV-beelden uit het archief. In 2006 (het jaar dat het gebouw van Beeld en Geluid geopend wordt) maakt Renske Douwes Dekker een retrospectief over Drupsteen voor /Geschiedenis: Jaap Drupsteen: De illusionair
Drupsteen is naast ontwerper ook een beetje een muzikant. In de jaren zestig twijfelt hij tussen de jazz muziek en het ontwerpen. Het lukt hem om de twee disciplines te combineren in de vele muzikale producties voor televisie die hij ontworpen en/of geregisseerd heeft. Maar het einde van de zoektocht naar de perfecte symbiose van geluid en beeld komt wel heel dicht bij in zijn VJ kunsten bij optredens van Tom Push, Piet Jan Blauw en Jacob ter Veldhuis in 2008 en 2009.
