Marjolijn Akkermans
| Naam | Marjolijn Akkermans |
| Geboren | Hilversum, 10 februari 1960 |
| Functies | Omroeper, presentator |
| Bekend van | KRO, NOT |
| Periode actief | 1988 - 1998 |
Oeuvre Marjolijn Akkermans | |
Marjolijn Akkermans werkt in totaal een decennium als omroepster, vier jaar voor de KRO en zes jaar voor de NOT. In die tien jaar heeft ze de fijne samenwerking met eindregisseur, geluidsman, belichter, visagist en beeldtechnicus erg gewaardeerd. “Je zit er niet alleen, je doet het samen”. Het eindresultaat van deze samenwerking is terug te zien in de beschaafde en serieuze omroepbeurten die Marjolijn verzorgd heeft.
Marjolijn is geboren in Hilversum maar groeit samen met één broer en één zus op in Laren als de dochter van een verpleegster en een documentairemaker. Daar maakt ze ook de havo af om uiteindelijk mbo inrichtingswerk te gaan studeren. Als deze opleiding is afgerond gaat Marjolijn voor één jaar naar de toneelacademie in Maastricht. Hier krijgt ze de kans om mee te werken aan kleine (kinder)theaterproducties. Bij de toneelacademie raden ze Marjolijn aan om de docentenkant op te gaan, maar na het jaar in Maastricht gaat ze nog enkele andere opleidingen volgen en komt ze uiteindelijk in een hele andere wereld terecht.
Haar eerste opwachting in de televisiewereld maakt Marjolijn als actrice in het programma Tenslotte ben je geen kind meer en ook presenteert ze begin jaren ’80 Ik zou wel eens willen weten. Dan verdwijnt Marjolijn van de televisie tot ze een advertentie in de Volkskrant ziet staan waarin omroepers worden gezocht. Ze besluit te reageren en van de 1200 reacties wordt Marjolijn met nog wat andere sollicitanten uitgekozen. Uiteindelijk wordt ze afgewezen maar een paar maanden later wordt ze opgebeld dat ze het nog een keer mag proberen. Ze vraagt zich wel af waarom ze eerst wordt afgewezen en daarna weer wordt opgebeld, maar daar zet ze zich over heen en ze wordt alsnog uitgekozen als nieuwe omroepster. Tijdens haar eerste periode als omroepster krijgt ze een presentatiecursus onder leiding van Judith Bosch en met die kennis op zak vertelt ze elke woensdag en zondag aan de kijkers welke programma’s ze die dag mogen verwachten.
Het omroepen is niet het enige waar Marjolijn zich in die tijd mee bezig houdt. Zo heeft ze kleine rolletjes in series als Goede tijden slechte tijden, Buro Kruislaan en Goudkust. Buiten de televisiewereld om houdt ze zich bezig met een schildersopleiding in oude verftechnieken, werkt ze als studio assistent bij de Stichting Film en Wetenschappen en geeft ze één jaar rondleidingen in het Muziektheater. Verder is Marjolijn twee jaar redactiemedewerker op de afdeling voorlichting bij het overkoepelend orgaan van de RIAGG en begin jaren ’90 is ze klassenassistent in het speciaal onderwijs.
In 1992 besluit de KRO om te stoppen met de omroepers en Marjolijn moet op zoek naar een nieuwe baan. Het omroepvak bevalt haar erg goed dus ze besluit de NOT te bellen om te vragen of ze daar nog omroepers nodig hebben. Dat is zo en in hetzelfde jaar kan ze elke vrijdagochtend bij de NOT aan de slag. Ze krijgt daar ook de kans om verschillende programma’s te presenteren. Het leuke van werken bij de NOT vindt Marjolijn de mogelijkheid om zich creatief te uiten en de vrijheid die ze daarin krijgt. De omroepbeurten zijn eigenlijk kleine verhaaltjes die verteld worden waarbij inleving belangrijk is. Het werken voor kinderen spreekt Marjolijn aan en bij het omroepen bedenkt ze zich hoe de kindertjes thuis en op school voor de televisie zitten. In 1998 besluit ook de NOT om te stoppen met de omroepers waardoor Marjolijn weer afscheid moet nemen van de kijkers.
Naast het werken voor de televisie start ze in 1992 het bedrijf Pintura Decoratie op dat gespecialiseerd is in het verfraaien van het interieur op het gebied van schilderdecoraties en styling. Dit doet ze jarenlang naast haar werk voor de omroep. Sinds haar afscheid van de NOT houdt ze zich hoofdzakelijk bezig met styling en schilderdecoratie voor zowel bedrijven als particulieren. Haar liefde voor het werken met kinderen heeft binnen haar bedrijf ook een plaats gekregen. Ze verzorgt schoolprojecten waarbij ze samen met kinderen uit het primair of speciaal onderwijs schilderdecoraties maakt. Zo werkt ze niet meer alleen voor kinderen, zoals destijds met het omroepen, maar ook met kinderen. Na veel verschillende opleidingen en werkzaamheden brengt Marjolijn nu alles bij elkaar wat ze leuk vindt om te doen en daar geniet ze van.
