Suzanne Bosman
| Naam | Suzanne Bosman |
| Geboren | Zandvoort, 23 juni 1965 |
| Functies | nieuwspresentator, presentator, verslaggever |
| Bekend van | RTL Nieuws, Radio 1 Journaal, Met het oog op morgen, Hier en nu |
| Periode actief | 1988-heden |
Suzanne Bosman in de media Oeuvre van Suzanne Bosman | |
Suzanne Bosman groeit op in een gezin waar het belang van nieuws voorop staat. Bij grote gebeurtenissen worden zij en haar zus voor de televisie gezet, om, zoals haar vader het zegt, getuige van de geschiedenis te zijn. Goed voorbeeld is de abdicatie van de Amerikaanse president Nixon in 1974. Ze wordt voor de televisie gezet met de woorden, “dat vind je later heel leuk dat je dit gezien hebt, dat je er bij bent.” In huize Bosman worden de kranten van voor tot achter gelezen en staat de radio altijd aan. Deze opvoeding draagt in grote mate bij aan haar keuze om journalist te worden. Bosman wil altijd het gevoel hebben dat ze er bij is als het er toe doet. En ze wil net zo goed als Koos Postema worden. Zijn losse maar autoritaire manier van presenteren is een inspiratiebron. Op haar vijftiende komt ze terecht bij de Ziekenomroep in Eindhoven, waarvoor ze een muziek- en een sportprogramma maakt.
Na de middelbare school wordt ze uitgeloot voor de Tilburgse Academie voor Journalistiek en studeert ze een jaar Nederlands. Daarnaast werkt ze nog steeds voor de ziekenomroep en probeert ze Hilversum beter te leren kennen door meeloopdagen bij radioprogramma’s zoals In de rooie haan. Het jaar daarop wordt ze wel ingeloot. In het kader van deze studie loopt ze stage bij de Wereldomroep, een tijd waarover ze zegt; “Het was radio maken zoals ik me dat voorgesteld had, alles mocht en alles kon.”Ook blijkt het voor haar een goede manier om te netwerken en doet ze er veel journalistieke contacten op. Hierdoor komt ze bij de NCRV terecht, waar ze bij allerlei programma’s assisteert en de presentatie van MM Magazine op zich neemt. Tot haar grote vreugde mag ze, naast deze en vele freelance klussen, ook de rubriek De krant van morgen voor Met het oog op morgen gaan doen.“Het voelde nooit als baan, maar het was ook veel te leuk als baan.”
Bij Met het oog op morgen is ze 13 jaar werkzaam voor de redactie en eindredactie. Als in 1995 Radio 1 journaal gevormd wordt, gaat ze daar aan de slag als bureauredacteur. Ze ziet de bureauredactie als kloppend hart van de programma’s. Zonder goede redactie is een programma niets waard. Het presenteren is er later bijgekomen. “Het is in eerste instantie omdat ik er zelf heel graag bij wil zijn. En ook om degene te zijn die de anderen er weer bij laat zijn. Dat je tussen het nieuws en de kijker de verbindingspersoon bent, dat vind ik mooi.”
In 1999 wordt ze door Rik Rensen van RTL Nieuws benaderd. Hoewel ze zich op dat moment NOS-er tot in de vezels voelt, besluit ze toch om er te gaan praten. Eenmaal op de redactie wordt ze gegrepen door het enthousiasme en de passie waarmee bij RTL het nieuws wordt gemaakt. Die gedrevenheid doet haar terugdenken aan haar begintijd. Omdat ze het moeilijk kiezen vindt, besluit ze er voor te gaan bij RTL. Het eerste jaar is erg wennen, de overstap van radio naar televisie is gigantisch. Ineens moet ze zich ook druk maken om uiterlijkheden, terwijl ze gewoon het nieuws wil brengen. Wat betreft de presentatie krijgt ze in de beginjaren training van Jaap Brand.
Bij RTL nieuws werkt ze van maandag t/m zaterdag, week op, week af. Elke nieuwsdag is voor haar als presentator weer anders en heeft een eigen dynamiek. Het enige dat van tevoren vaststaat is welke uitzendingen ze presenteert. In de introducties voor de items probeert ze bovenal het gevoel van de dag weer te geven. Soms wordt er wel anderhalf uur gewerkt aan een eerste zin.“Ik denk dat ik dat ook wel het leukste vind van het hele werk, om dat gevoel van de dag te destilleren. Tegenwoordig vertel je niemand nog iets nieuws om half 8. Mensen hoeven niet te kijken voor het nieuws, maar wel voor wat jij er mee doet.”
Ze ziet als primaire taak het ordenen en duiden van het nieuws. Het televisienieuws fungeert als een anker, als een uitgangspunt om er achter te komen hoe het nu werkelijk zit. Daarin ziet ze een belangrijk rol voor de presentator. De presentator stelt vragen die mensen thuis ook stellen.
Als presentatrice probeert ze een zakelijke toon aan te slaan, zonder teveel woorden te gebruiken. “In your face-taalgebruik,” zoals ze dat noemt, “gewoon zeggen wat het is.” Met Rick Nieman, haar presentatiepartner bij het halfacht journaal, deelt ze hetzelfde gevoel voor urgentie. Ze omschrijft het als op het puntje van je stoel zitten; als presentator en als kijker. Terwijl de kunst van goed presenteren juist in de rust zit. Rechtop zitten, goed ademen en een rustige houding aannemen: dan kun je als presentator improviseren. Tijdens het presenteren realiseert ze zich ook altijd dat ze tegen mensen praat. Door de jaren heen ziet ze de nieuwspresentatie wel verbeteren door snellere berichtgeving en gewoner taalgebruik; er wordt meer naar de kijker toe gepraat. Tegelijkertijd moet ze als presentator er continue voor waken dat het taalgebruik geen kleuring van het nieuws oplevert. Ze wordt echter zelden op de inhoud aangesproken. “Of ik mensen ken van Goede tijden slechte tijden. Of ik Jan Kooijman wel eens in het echt zie. Het antwoord is nee.” Dat mensen haar herkennen, daar kan ze moeilijk aan wennen. Als mensen haar benaderen met de vraag, “waar ken ik jou toch van?” wil ze het antwoord liever omzeilen. Ze vindt het iets gênants hebben om mensen te vertellen waar ze haar van kunnen kennen.
Als Pim Fortuyn op het Mediapark in Hilversum vermoord wordt, is ze op vakantie in Zeeland. Aldaar koopt ze een radiootje en luistert naar de verslaggeving. Eenmaal terug van vakantie heeft ze het gevoel in een totaal ander land te zijn teruggekeerd. Ze benadrukt, “Als er grote nieuwsgebeurtenissen zijn, en het is jouw af-week, dat is erg. Verschrikkelijke gebeurtenissen maken dit werk mooi, dan is iedereen zo met hetzelfde onderwerp bezig om de uitzendingen zo goed mogelijk te maken.” Een ander voorbeeld is de val van Kabinet Balkende IV in februari 2010. Tijdens de late uitzending is er nog niets concreet, maar zit er wel iets aan te komen. Samen met presentator Rick Nieman en Den Haag correspondent Frits Wester blijft ze de hele nacht live. Hierdoor kunnen ze om vijf uur in de ochtend als eerste de daadwerkelijke val van het kabinet melden. Bij dat soort gebeurtenissen krijgt ze weer het besef dat haar ouders haar mee gaven; als er geschiedenis gebeurt, moet je erbij zijn.
Naast RTL Nieuws uitzendingen presenteert Bosman van 2002 tot 2009 het RTL Nieuws jaaroverzicht en sinds 2005 de Dodenherdenking op 4 mei vanaf de Waalsdorpervlakte.
