Aliona van der Horst
| Naam | Aliona van der Horst |
| Geboren | , |
| Functies | Documentairemaker |
| Bekend van | |
| Periode actief | |
| Werkt samen met | Maasja Ooms |
Aliona van der Horst in de media Oeuvre van Aliona van der Horst | |
Tijdens haar studie Russische letterkunde aan de UvA, werd Aliona van der Horst door de Filmacademie gevraagd om te tolken. Het was liefde op het eerste gezicht. Vier jaar later, in 1997, studeerde ze er af met de veelvuldig bekroonde 'Dame met het witte Hoedje' (NCRV). Van der Horst werkte daarna onder meer voor de programmarubrieken Diogenes (VPRO), Urbania (NPS), Villa Achterwerk (VPRO) en Joy (NCRV).
Met een Russische moeder en een titel in de Russische letterkunde heeft Van der Horst relatief makkelijk toegang tot het Russisch continent. Samen met Maasja Ooms (camera), maakt Van der Horst de prijswinnende documentaireserie Passie voor de Hermitage (2003) en de prijswinnende documentaire Boris Ryzhy (2008). Over de liefde van haar ouders ten tijde van de Koude Oorlog maakt ze de documentaire Na de Lente van ’68: een kleine liefdesgeschiedenis (2001).
Voor de documentaire Voices of Bam (2006), co-regie Maasja Ooms, heeft Van der Horst een voor de documentaire zeldzame vorm gekoze: de monoloog interieur. Onder beelden van het dagelijks leven in het door een allesvernietigende aardbeving getroffen Iraanse stadje Bam, spreken de overlevenden hun gestorven naaste toe. De film heeft geen vaste verhaalstructuur, maar is als een mozaiek verweven rond associaties in tekst, beeld en geluid. Van der Horst zelf is niet zichtbaar of hoorbaar. Verleden en heden zijn als één opgevoerd, daar waar ze in eerdere films nog overzichtelijk naast elkaar stonden. Met Voices of Bam werd Van der Horst internationaal bekend als documentairemaker. Haar recente film Water Children (2011) is door Cinema Delicatessen in de filmhuizen gedistribueerd en onderscheiden op verschillende filmfestivals.
