Waaldrecht
| Periode | 1972-1974 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Drama |
| Decennia | 1970-1979 |
| Lengte | 50' |
| Medium | televisie |
| Gallery | Gallery |
Beschrijving
Dramaserie uit de vroege jaren zeventig, waarin het maatschappelijke leven van mensen in de gefingeerde stad Waaldrecht centraal staat. Uniek aan het project is dat iedere aflevering een andere schrijver, regisseur en acteurs heeft. Op de radio is tevens een hoorspelvariant te horen. Waaldrecht is voor een groot deel opgenomen in Gorinchem en Hardinxveld-Giessendam.
De willekeurige Nederlandse rivierstad is het decor voor alledaagse grote en kleine problemen van iedereen. De VARA excelleert in dit sociaal drama met maatschappelijke thema's als: de veranderende opvattingen op religieus en seksueel gebied, milieuvervuiling, vereenzaming, krotopruiming, gastarbeiders en werkeloosheid.
Waaldrecht is tot stand gekomen na twee jaar voorbereiding. Er zijn dertien afleveringen gemaakt in 1972-1973 en nog eens acht in 1973-1974. Het idee komt van hoofd drama van de VARA, Herman Fortuin. Voor de serie zijn zes schrijvers uitgenodigd die eerder hedden geschreven voor radio, toneel of literatuur, maar vrijwel niet voor televisie.
Makers
Schrijvers Max Dendermonde, Frank Herzen, Kees Holierhoek, Henk van Kerkwijk, Anton Quintana, Dick Walda
Regie Eimert Kruidhof , Nick van den Boezem, John van de Rest
Decorontwerp Jan P. Koenraads, Dorus van der Linden, Freek Biesiot
Achtergrondinformatie
Sonja de Leeuw beschrijft in haar proefschrift de ontwikkelingen van het televisiedrama van de Nederlandse omroepen. 'Waaldrecht was een duidelijke poging de twee uitgangspunten van het beleid (van de VARA, red.) in praktijk te brengen. Fortuin zelf was echter niet tevreden. In tegenstelling tot wat de bedoeling was had de hoeveelheid persoonlijke problemen die in Waaldrecht was verwerkt de maatschappelijke relevantie ervan volgens hem verkleind. Voor wat betreft de kijk- en waarderingscijfers was de eerste reeks een redelijk succes, maar de VARA constateerde zuur dat Waaldrecht niet opwoog tegen de populariteit van series gebaseerd op bestaande succesvolle romans die bij andere omroepen te zien waren.' (Televisiedrama: Podium voor identiteit (1995) p. 274)
