Op weg naar huis
| Periode | 1987 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | documentaire |
| Decennia | 1980-1989 |
| Lengte | 45'00" |
| Medium | televisie |
| Gallery | Gallery |
Beschrijving
In 1987 filmt Mary Hehuat Op weg naar huis, over de 300 bewoners van Kamp Lunetten, die daar tot het einde willen blijven wonen. De Nederlandse overheid wil dit kamp sluiten, om af te rekenen met armoedige huisvesting. De documentaire bevat interviews hierover met oudere en jongere Zuid-Molukkers. Hehuat plaatst de ervaringen van de bewoners in historisch perspectief en probeert zoveel mogelijk meningen uit de kleine gemeenschap de ruimte te geven. Deze bewoners weigeren te vertrekken omdat ze daarmee hun zogeheten KNIL-rechten zouden opgeven en omdat ze hun cultuur willen behouden. Het kamp wordt door velen namelijk beschouwd als hun kampong, waar ze zich weinig van de Nederlandse leefgewoonten hoeven aan te trekken. Lunetten heeft voor hen daarom een symboolfunctie. Het verlaten van het tijdelijke kamp en opgaan in de Nederlandse samenleving zou betekenen om de hoop voor een vrij RMS te laten varen. Ouderen beschouwen het vertrek van jongeren uit het kamp als verraad aan de RMS-gedachte. Sommige kampbewoners willen er simpelweg blijven omdat het veel voordeliger is dan de huurprijs voor een nieuwe rijtjeswoning van de Vughtse Woningstichting.
Er is tijdens het filmen een zekere achterdocht richting Hehuat en zijn werk te merken; een filmer zal wel voor de overheid werken. Van verdeeldheid onder de Molukse gelederen wordt dan ook nauwelijks gesproken. Hehuat, zelf ook een Molukker, verwijst er in de film echter wel even naar. Er zijn bijvoorbeeld twee kampraden, instituten die het gezag binnen de gemeenschap vormen, terwijl er in de interviews gesproken wordt over dé kampraad. ‘We durven elkaar niet meer in de ogen te kijken’, zegt een Molukker in de film.
Makers
Regie Mary Hehuat
