Adèle Bloemendaal
| Naam | Adèle Maria Hameetman |
| Geboren | Amsterdam, 11 januari 1933 |
| Functies | acteur, zanger |
| Bekend van | Weekendshow, 't Schaep met de 5 pooten, Citroentje met suiker, De Brekers, Beppie |
| Periode actief | 1960-heden |
| Werkt samen met | Johnny Kraaykamp sr, Rijk de Gooyer, Eli Asser |
| Trivia | de naam Bloemendaal komt van haar eerste echtgenoot |
Adèle Bloemendaal in de media Oeuvre Adèle Bloemendaal | |
Adèle Bloemendaal speelde vanaf 1957 bij vele cabaretgezelschappen en toneelgroepen. In 1967 maakt ze haar eerste langspeelplaat die een aantal televisieshows als gevolg heeft met de vernieuwende regisseur Rob Touber waar Adèle een grote band mee krijgt. Het komische talent wordt ook door de televisie ontdekt en Adèle speelt in verschillende serie’s mee, zoals 't Schaep met de 5 pooten. Ze speelt in musicals en brengt verschillende soloprogramma’s in het theater. Verder schrijft ze twee boeken: Adèle’s fitnessboek en Distanza.
Ze is het prototype van een vrijgevochten vrouw die vrijwel alle facetten van het theatervak beheerst. Ze kan zowel op ontroerende wijze Brecht vertolken als een dolle carnavalskraker brengen. Adèle Bloemendaal heeft alles op eigen kracht bereikt en heeft een feilloos gevoel voor repertoire dat bij haar past en waarmee ze wat kan. Als comédienne staat ze in Nederland op eenzame hoogte en haar onewomanshow kregen altijd lovende kritieken en lege zalen heeft ze nooit gekend. Als een van de eerste actrices in ons land onderging ze een facelift en op vijftigjarige leeftijd liet ze zich nog zeer pikant fotograferen voor het blad Playboy. Aan de ene kant vindt ze het vreselijk om ouder te worden, maar vaak ook koketteert ze met haar leeftijd; ijdelheid is haar niet vreemd. Adèle is een echte “mannenman” dat wil zeggen dat ze beter met mannen dan met vrouwen kan omgaan. Een bewijs daarvoor is, dat Rijk de Gooyer haar de enige vrouw ter wereld vindt waarmee hij naar het café wil. Adèle is ook een sterke vrouw. Ze heeft haar zoon John alleen opgevoed en verzorgd, terwijl zij het onzekere bestaan van een freelance actrice/zangeres/cabaretière leidde.
Na de middelbare school werkt ze als secretaresse op een kantoor en probeert het later als modeontwerpster. Via het amateurtoneel komt ze in 1953 terecht bij Toneelgroep Puck waar ze kleine rollen speelt. Ze trouwt en noemt zich dan Adèle Bloemendaal, naar de naam van haar eerste man. Met hem vertrekt ze naar Amerika.
In 1957 komt ze alleen weer terug naar Nederland: het huwelijk is voorbij. Ze wordt gevraagd door verschillende cabaretgezelschappen en speelt bij toneelgroepen als Arena en Ensemble. In 1964 schenkt Adèle het leven aan een zoon: John; de vader is acteur/danser/ zanger Donald Jones.
In 1958 begint ze bij Cabaret Lurelei en werkt daar twee seizoenen. Dan volgt het Leidseplein Cabaret van Jaap van der Merwe met Alle gekken kijken. Ze treedt op met verschillende gezelschappen voordat ze soloprogramma’s gaat maken. In 1960 is er het Cabaret Johnny Kraaykamp met Stukjes en beetjes. In hetzelfde jaar maakt ze haar televisiedebuut in Alle gekken kijken met het Leidsepleincabaret. Tevens werkt ze mee aan Juf is jarig. In 1961 is ze te zien in De jaren twintig waarin ze met Albert Mol een komische stijldansdemonstratie geeft met ‘I’m forever blowing bubbles’. In 1963 is er opnieuw Cabaret Lurelei, waar Adèle invalt voor Jasperina de Jong die in verwachting is.
Dan volgen voor Adèle weer een paar seizoenen bij Toneelgroep Ensemble waar ze speelt in stukken als Zwart als een kanarie, Koning Salomo en de schoenlapper, De astraken jas en Pygmalion.
In 1967 maakt ze haar eerste langspeelplaat met de titel Aaahdèle. In dat jaar is er ook de theatershow samen met Frans Halsema en Gerard Cox: Met blijdschap geven wij kennis. In 1968 is ze te zien in een speciaal schrikkeldag-amusementsprogramma van de TROS: …en de vrouw die kiest een heer. Een grimeur maakt van Adèle een clown en ze zingt Schrikkeldag. Adèle is regelmatig te gast in de “Weekendshow” (AVRO) van Johnny en Rijk. Met hen werkt ze ook in later nog vaak samen.
De eerste Adèle Bloemendaal Show onder regie van Rob Touber is te zien in 1969 en in dat jaar is er ook de televisieserie ’t Schaep met de vijf Pooten van Eli Asser met Adèle Bloemendaal in een hoofdrol.
Drie keer maakt Adèle een carnavalskraker: Wat heb je gedaan, Daan?, Hallelujah kameraden en in 1974 Moe, er ligt een lijster in de la. Ze doet in twee speelfilms mee: Naakt over de schutting en Op de Hollandse toer van Wim Sonneveld.
Ze speelt in de musicals: De Club, Sam Sam en King Kong en gaat in 1982 het theater weer in en het resultaat is een aantal zeer succesvolle soloprogramma’s: Adèle’s Keus, Adèle in korte broek, Adèle in Casablanca en Adèle op de Orinoco.
Ze geeft een politiek signaal af wanneer ze in januari 1984 weigert om in Almere op te treden, omdat daar twee leden van de Centrumpartij in de gemeenteraad worden gekozen.11 Liedjes uit het theaterprogramma Adèle’s Keus vormen de hoofdmoot van het televisieprogramma Adèle in Berlijn.
Na enkele succesvolle televisieseries (zoals In de Vlaamsche Pot) en een theaterprogramma is er een plan om samen met Jenny Arean een theatershow te maken. In plaats daarvan maken Adèle en Jenny in 1995 voor de televisie: Meisjes in de grote stad waarin de dames zingend aan een rijdende vuilniswagen hangen en hiphoppend twee negers een rondleiding door de stad geven. Adèle speelt in 1996 in het toneelstuk De Gidsen met uitsluitend vrouwen.
Samen met Hans Dorrestein is er in 1997 de theatershow Samen Solo. Adèle Bloemendaal wordt 65 jaar en Netwerk maakt een portret van haar, waarin een bezoek aan een lingeriezaak wordt gebracht en Adèle meldt dat ze nog hevig in de heren is geïnteresseerd. Ze blijft ook werken, ze brengt in 1997 de theatershow Adèle’s comeback no 1.
In september 1999 krijgt Adèle Bloemendaal in de trein een beroerte, waarvan ze herstelt. Tijdens de opnamen voor Sesamstraat in 2000 krijgt ze een licht herseninfarct, dat niet direct als zodanig wordt herkend. Een dag later moet Adèle een optreden in de schouwburg afbreken en wordt ze in een ziekenhuis opgenomen. Langzaam maar zeker herstelt ze en neemt het besluit om geen theatershows meer te maken.
Prijzen en onderscheidingen
Edison voor de langspeelplaat Laat mij nu maar begaan (1969).
De TeleVizierring voor ’t Schaep met de 5 Pooten (1970).
Gouden Harp (1976).
Johan Kaart Prijs voor de theatershow Adèle’s keus (1983).
Scheveningen Cabaret Prijs voor Adèle in korte broek (1986).
Blijvend Applaus Prijs (2006).
Discografie
LP Aaahdèle (1967).
LP Laat mij nu maar begaan (1968).
Single We zijn op de wereld om mekaar te helpen met Piet en Leen (1969).
Single Het zal je kind maar wezen met Piet en Leen (1970).
Single Als je mekaar niet vertrouwen kan met Piet en Leen (1970).
Single Als je maar gezond bent met Piet en Leen (1970).
Single Wat heb je gedaan, Daan? (1972).
Single Hallejujah kameraden (1973).
Single Moe d’r ligt een lijster in de la (1974).
Single Zallemenut (nog 'n keertje overdoen) (1974).
CD Beppie (1989).
CD Adèle (1992).
