Een van de acht

1969 - 1976 / 1990

Aanvankelijk bestaat de opzet van het programma uit acht krantenlezende Nederlands, die niet alleen op kennis, maar ook op handigheid worden getest. Ben de Jong regisseert de eerste afleveringen. In een later stadium wordt de programmaformule enigszins aangepast. Vier koppels, samengesteld uit twee familieleden met een generatieverschil, strijden in een bijna twee uur durende spelprogramma tegen elkaar. De lopende band met te raden kado’s en de stoel voor de eindronde houdt menig Nederlander van de straat. Ook de woorden van Mies :”Licht uit, spot aan” zijn legendarisch geworden. In die tijd werd namelijk nog geen gebruik gemaakt van intercoms. Doordat Mies als een soort floormanager fungeerde kreeg de belichter zijn cue. Mies is zelf de bedenkster van de programmaformule. De succesvolle formule van dit programma met doe-opdrachten, kennis- en herkenningsvragen wordt ook door het buitenland overgenomen. Een andere terugkomend element is dat de rondes steeds onderbroken worden door het optreden van een Nederlandse en een buitenlandse artiest. In Duitsland presenteert landgenoot quiz- en showmaster Rudi Carell “Am laufenden Band” en in de “The Generation Game” is Bruce Forsyth de presentator. In een later stadium ontstaan problemen rond de royaltiebetalingen met de WDR. Zo poogt Carell de programmaformule te omzeilen door in plaats van de lopende band, assistentes met de te raden artikelen langs de kandidaten te laten paraderen. Vier seizoenen is Mies in “Een van de acht” de spil waar het allemaal om draait.