Linda’s levenslied
| Periode | 2006 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | documentaire |
| Decennia | 2000-2009 |
| Lengte | 40 minuten 8 seconden |
| Medium | televisie |
Beschrijving
In NCRV Dokument Linda’s Levenslied een ontroerend portret van de 83-jarige Linda uit Rotterdam, die de balans van haar leven opmaakt. Een leven dat altijd belangeloos in dienst staat van anderen. Linda woont in een anonieme flat in de Afrikaanderwijk in Rotterdam. Ze heeft de Afrikaanderwijk zien veranderen van een gezellige volkswijk vol havenarbeiders in een multiculturele wijk, waar de problemen van de grote stad samenkomen. Ooit was Linda houder van het Guinness Book of Records voor het duurrecord Solozingen. En ze zingt nog altijd; het liefst levensliederen over verloren liefdes. Sinds elf jaar is ze weduwe van Theo; ze mist haar echtgenoot nog iedere dag. Ze bezoekt zijn graf om de bloemen en planten te verzorgen, en om met hem te praten. Over hun gezamenlijke verleden, maar vooral over de wereld nu. Een wereld die volgens haar in verwarring is. De berichten op de politiescanner die aan staat op de keukentafel, versterken dit gevoel alleen maar. Veel van haar vrienden en familieleden zijn inmiddels gestorven. In haar huis probeert ze de overledenen te eren. Ze stoft hun foto’s af en steekt kaarsjes aan. Ze vindt dat ze, nu ze ouder is, ook geloviger is geworden. Elke vrijdag probeert ze te vasten. Het leven van Linda wijkt niet echt af van het leven van de grote groep ‘vergeten’ ouderen, die onze samenleving bevolkt. Maar schijn bedriegt. Van haar vader leerde Linda namelijk dat je op de wereld bent om anderen belangeloos te helpen. Daarom gaat ze op bezoek bij Omaatje, een dementerende vrouw in het verzorgingshuis, en volgt ze een EHBO-cursus. Want Linda is er niet de vrouw naar om eenzaam thuis te verpieteren. Op een dag besluit Linda om, nu het nog kan, een grote stap te maken in haar leven. Ze wil naar Suriname. Om als vrijwilliger in een bejaardenhuis, in een klein dorp op het platteland, te gaan werken. De hitte, de armoede en de weinige voorzieningen in het huis vallen haar zwaar. Maar door de warmte en liefde die ze krijgt van haar nieuwe Surinaamse vrienden lukt het Linda om de moed erin te houden.
Makers
Bewerking: AKN promotie & productiebureau
Productie: Yolande van der Blij en Leonie van Zanten
Webredactie: Ruben Heijloo
Eindredactie: Jelle Peter de Ruiter
Achtergrond informatie
In de documentaire Linda’s Levenslied besluit de weduwe Linda vrijwilligerswerk te gaan doen in Suriname. In Suriname is veel armoede te vinden en weinig goed opgeleide die voor sociale, economische en medische toestanden kunnen zorgen. Om de tekorten binnen deze drie sectoren te verbeteren is Stichting Projecthulp Suriname opgericht Deze stichting heeft ten doel het ondersteunen van ontwikkelingsprojecten in Suriname alsmede het vergroten van de culturele uitwisseling tussen Suriname en Nederland. Onder het begrip ‘ontwikkelingsprojecten’ vallen bijvoorbeeld scholen, opvangtehuizen, zeeschildpad- en bouwprojecten. Ondersteuning van de projecten zal plaatsvinden zowel door het uitzenden van vrijwilligers als door het verstrekken van materialen.
Projecten
De projecten die SPS in Suriname ondersteunt, moeten een bijdrage leveren aan de sociale en/of economische ontwikkeling van Suriname. SPS gaat samenwerking aan voor de lange termijn en streeft naar continuïteit in de plaatsing van vrijwilligers bij de projecten. De SPS- vrijwilliger zal geen functie vervullen, die vervuld kan worden door Surinaamse inwoners.
Uitzending van vrijwilligers
Belangrijke – wederkerige – aspecten bij de uitzending van vrijwilligers zijn kennisoverdracht, culturele uitwisseling, samenwerking en sociale bewustwording. De kennismaking met het principe ‘vrijwilligerswerk’ vergroot het besef van ‘zorgen voor elkaar’ in de maatschappij: ‘geven aan een ander, in het belang van de ander, zonder je eigen belang voorop te stellen’.
De organisatie: voor vrijwilligers door vrijwilligers
Het bestuur in Nederland bestaat uit zes leden. De bestuursleden zetten zich naast hun werk of studie als vrijwilliger in voor de stichting. De bestuursleden ontvangen dan ook geen salaris. Twee commissieleden ondersteunen het bestuur. Op het kantoor in Suriname werken vanaf september 2008 twee stagiaires als vrijwilligerscoördinatoren onder supervisie van ons contactpersoon.
