Signaalvolger: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'Met de komst van de superheterodyne techniek in de jaren ’30 wordt het belangrijk de werking van de HF oscillator goed te kunnen controleren. Hiervoor is ...')
 
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
Met de komst van de [[superheterodyne]] techniek in de jaren ’30 wordt het belangrijk de werking van de HF [[oscillator]] goed te kunnen controleren. Hiervoor is het hier beschreven apparaat gebouwd. Het bevat een keuzeschakelaar en twee lampen die zijn aangeduid als D (detector?) en V (versterker?). Met een laagfrequent transformator zijn ze gekoppeld. Lamp D is een roosterdetector. Op het rooster is een afgestemde kring aangesloten die bestaat uit een [[variabele condensator]] en bussen voor een insteekspoel. Lamp V heeft in de anodekring twee aansluitbussen waarin een hoofdtelefoon kan worden aangesloten. In deze configuratie met keuzeschakelaar op stand I, produceert de hoofdtelefoon bij aansluiting van een gemoduleerd HF-signaal en bij afstemming van de kring een hoorbaar geluid. Op deze manier kan de werking van het HF gedeelte van de radio worden getest.
{{
Bij radio-reparatiebedrijven komt in de jaren ’40 deze methode om fouten in het HF gedeelte van een radio-ontvanger op te sporen in zwang. In plaats van een hoofdtelefoon wordt een mA-meter gebruikt om de oscillatorwerking van een superheterodyne ontvanger te controleren.  
Infobox Object
Dit apparaat kan gezien worden als een vroege versie van de signaalvolger. De onderdelen stammen uit de jaren ’20.
| illustratie  = 
| naam = Signaalvolger
| vervaardigd door =
| functie =
| in gebruik vanaf =
| in gebruik tot =
| vervanger van =
| vervangen door =
| populariteit =
| nieuwprijs =
| gewicht =
| vergelijk =
| trivia =
| media =
| gallery =
| Beeld en Geluid archiefnummer =
| externe_info =
}}
 
Met de komst van de [[superheterodyne]] techniek in de jaren dertig van de twintigste eeuw wordt het belangrijk de werking van de HF [[oscillator]] goed te kunnen controleren. Hiervoor is het hier beschreven apparaat gebouwd. Het bevat een keuzeschakelaar en twee lampen die zijn aangeduid als D (detector?) en V (versterker?). Met een laagfrequent transformator zijn ze gekoppeld. Lamp D is een roosterdetector. Op het rooster is een afgestemde kring aangesloten die bestaat uit een [[variabele condensator]] en bussen voor een insteekspoel. Lamp V heeft in de anodekring twee aansluitbussen waarin een hoofdtelefoon kan worden aangesloten. In deze configuratie met keuzeschakelaar op stand I, produceert de hoofdtelefoon bij aansluiting van een gemoduleerd HF-signaal en bij afstemming van de kring een hoorbaar geluid. Op deze manier kan de werking van het HF gedeelte van de radio worden getest.
 
Bij radio-reparatiebedrijven komt in de jaren veertig deze methode om fouten in het HF gedeelte van een radio-ontvanger op te sporen in zwang. In plaats van een hoofdtelefoon wordt een mA-meter gebruikt om de oscillatorwerking van een superheterodyne ontvanger te controleren.  
 
Dit apparaat kan gezien worden als een vroege versie van de signaalvolger. De onderdelen stammen uit de jaren twintig van de twintigste eeuw.
 
[[Category:Apparaat]]

Versie van 23 sep 2013 09:52

[[Image:|center|thumb|250px|]]
NaamSignaalvolger
Vervaardigd door
In gebruik vanaf
In gebruik tot
Gewicht

Met de komst van de superheterodyne techniek in de jaren dertig van de twintigste eeuw wordt het belangrijk de werking van de HF oscillator goed te kunnen controleren. Hiervoor is het hier beschreven apparaat gebouwd. Het bevat een keuzeschakelaar en twee lampen die zijn aangeduid als D (detector?) en V (versterker?). Met een laagfrequent transformator zijn ze gekoppeld. Lamp D is een roosterdetector. Op het rooster is een afgestemde kring aangesloten die bestaat uit een variabele condensator en bussen voor een insteekspoel. Lamp V heeft in de anodekring twee aansluitbussen waarin een hoofdtelefoon kan worden aangesloten. In deze configuratie met keuzeschakelaar op stand I, produceert de hoofdtelefoon bij aansluiting van een gemoduleerd HF-signaal en bij afstemming van de kring een hoorbaar geluid. Op deze manier kan de werking van het HF gedeelte van de radio worden getest.

Bij radio-reparatiebedrijven komt in de jaren veertig deze methode om fouten in het HF gedeelte van een radio-ontvanger op te sporen in zwang. In plaats van een hoofdtelefoon wordt een mA-meter gebruikt om de oscillatorwerking van een superheterodyne ontvanger te controleren.

Dit apparaat kan gezien worden als een vroege versie van de signaalvolger. De onderdelen stammen uit de jaren twintig van de twintigste eeuw.