To Sang Fotostudio: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{ Infobox Productie | {{ Infobox Productie | ||
| periode = | | periode = | ||
| archief_link = | | archief_link = | ||
| makers = [[#Makers|Makers]] | | makers = [[#Makers|Makers]] | ||
| achtergrond_info = | | achtergrond_info = | ||
| genre = | | genre = | ||
| decennia = | | decennia = | ||
| medium = televisie | | medium = televisie | ||
| externe_info = | | externe_info = | ||
| Regel 11: | Regel 11: | ||
<br clear="all" /> | <br clear="all" /> | ||
Versie van 2 okt 2008 15:22
| Periode | |
| Beschikbaar in archief | |
| Genre | |
| Decennia | |
| Medium | televisie |
Beschrijving
In deze aflevering van Het Uur van de Wolf zijn de twee documentaires To Sang Fotostudio en Leven met je Ogen samengevoegd tot een interessante tweeluik.
De eerste documentaire is To Sang Fotostudio van Johan van der Keuken, waarin het multiculturele Amsterdam wordt belicht aan de hand van de fotostudio van de chinese Lee To Sang en diens vrouw. De fotostudio wordt geïntroduceert als een van de vele verschillende cultuurelementen in de Amsterdamse volksbuurt, de Pijp. De opzet van de documentaire is het weergeven van een interculturele ontmoeting tussen de in deze buurt residerende internationale culturen. Dit wordt bewerkstelligd door het filmen van de verschillende winkeleigenaars die, met of zonder familie of vrienden, naar de fotostudio komen om een portretfoto te laten nemen door Lee To Sang. Telkens wordt een klant geïntroduceerd in zijn eigen werkomgeving, waarna zij vervolgens gevolgd worden naar de fotostudio, waar we Lee To Sang als een regisseur te werk zien gaan om de gewenste pose te verkrijgen.
In Leven met je ogen van Ramón Gieling, wordt een portret geschetst van de werkwijze van de documentairemaker Johan van der Keuken. Deze werd dan ook tijdens het filmen van To Sang Fotostudio op de voet gevolgd door de crew van Gieling. Dit creeert een interessant beeld over de ‘realiteit’ zoals die wordt weergegeven door Van der Keuken. De kijker wordt geconfronteerd met een daadwerkelijke regie, die schuil gaat achter zijn natuurlijk ogende documentaires. In interviews met de hoofdrolspelers van voorgaande documentaires als Amsterdam, global village en Beppie, worden enkele geheimen van achter de schermen achter de doeken gedaan. Een van de opvallendste is het verhaal van Beppie, die, omdat de lens anders besloeg, met koud water een douche moest nemen, en achteraf werd beloond met een zak patat. Zelf zegt Van der Keuken dat hij een wereld filmt die ergens tussen fictie en werkelijkheid ligt. Ook worden enkele vakgenoten geïnterviewd om het genie Johan van der Keuken en zijn werkwijze lovend te bekritiseren.
