Ton Holst: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 20: | Regel 20: | ||
Samen met collega's [[Ger van Essen]] en [[Hans Moolenaar]] is hij verantwoordelijk voor het maken van titelkaarten, illustraties en ander grafische ontwerpen voor de televisie. Holst ontwerpt bijvoorbeeld titelrollen en tussentitels voor het muziekprogramma ''[[Zeg maar Jacco]]'' en magazine ''[[Vrouwelijkheden]]''. Zijn meest geliefde ontwerp uit die eerste jaren is waarschijnlijk de afsluitende 'animatie' van kinderprogramma ''[[Barend de Beer]]''. Op de maat van de muziek gaan de oogjes van de poppetjes een voor een dicht en verschijnt de tekst 'wel -te-rus- ten'. Deze zogenaamde animatie is in feite een titelkaart met schuifjes die na elke uitzending live door voor de camera gehouden wordt terwijl de toneelmeester de schuifjes bedient. | Samen met collega's [[Ger van Essen]] en [[Hans Moolenaar]] is hij verantwoordelijk voor het maken van titelkaarten, illustraties en ander grafische ontwerpen voor de televisie. Holst ontwerpt bijvoorbeeld titelrollen en tussentitels voor het muziekprogramma ''[[Zeg maar Jacco]]'' en magazine ''[[Vrouwelijkheden]]''. Zijn meest geliefde ontwerp uit die eerste jaren is waarschijnlijk de afsluitende 'animatie' van kinderprogramma ''[[Barend de Beer]]''. Op de maat van de muziek gaan de oogjes van de poppetjes een voor een dicht en verschijnt de tekst 'wel -te-rus- ten'. Deze zogenaamde animatie is in feite een titelkaart met schuifjes die na elke uitzending live door voor de camera gehouden wordt terwijl de toneelmeester de schuifjes bedient. | ||
De afdeling groeit snel in de jaren zestig en de hoeveelheid werk ook. Holst heeft als kind een gehoorbeschadiging opgelopen en die handicap zorgt ervoor dat in 1972 de werkdruk hem te veel wordt. Hij verhuist met zijn vrouw Carli van Hilversum naar het pittoreske Mechelen (Limburg) waar hij weer tot rust komt. Van ontslag of WW wil hij niets weten en hij spreekt af met | De afdeling groeit snel in de jaren zestig en de hoeveelheid werk ook. Holst heeft als kind een gehoorbeschadiging opgelopen en die handicap zorgt ervoor dat in 1972 de werkdruk hem te veel wordt. Hij verhuist met zijn vrouw Carli van Hilversum naar het pittoreske Mechelen (Limburg) waar hij weer tot rust komt. Van ontslag of WW wil hij niets weten en hij spreekt af met Arie van der Dol, hoofd personeelszaken, dat hij vanuit huis kan blijven werken, mits hij eens in de drie weken naar Hilversum komt om werk op te halen en af te leveren. Om weer te wennen aan het werken krijgt hij de eerste tijd in Limburg vooral opdrachten voor het ontwerpen van intern drukwerk, zoals affiches, jaarverslagen of servetten voor de NOS. Opdrachten die, in tegenstelling tot televisieopdrachten, niet onder grote tijdsdruk gemaakt hoeven worden. | ||
Omdat hij thuis niet beschikt over moderne apparatuur zoals de paintbox blijft hij voornamelijk illustrator. Hij tekent veel voor [[Sesamstraat]] en voor diverse kinderprogramma's van de EO. | Omdat hij thuis niet beschikt over moderne apparatuur zoals de paintbox blijft hij voornamelijk illustrator. Hij tekent veel voor [[Sesamstraat]] en voor diverse kinderprogramma's van de EO. Naast zijn werkt illustreert Holst ook voor drukwerk zoals stripblad Okki en een taal en rekenmethode voor het basisonderwijs. | ||
Na zijn pensioen in 1992 richt Holst zich op keramiek, hoewel hij incidenteel ook voor lokale opdrachtgevers grafische ontwerpen of illustraties maakt. Zo is een wandschildering van Holst te bewonderen in Hotel Restaurant 'Ons Krijtland' (Epen) en ontwerp hij een logo voor de lokale scouting vereniging. | Na zijn pensioen in 1992 richt Holst zich op keramiek, hoewel hij incidenteel ook voor lokale opdrachtgevers grafische ontwerpen of illustraties maakt. Zo is een wandschildering van Holst te bewonderen in Hotel Restaurant 'Ons Krijtland' (Epen) en ontwerp hij een logo voor de lokale scouting vereniging. | ||
Versie van 13 aug 2009 11:54
| Naam | Ton Holst |
| Geboren | Enschede, 16-09-1931 |
| Gestorven | Mechelen, 07-02-2006 |
| Functies | grafisch ontwerper illustrator |
| Bekend van | NTS vormgeving, illustraties voor Sesamstraat |
| Periode actief | vanaf 1959 - 1992 |
| Werkt samen met | Hans Moolenaar, Flory Anstadt, Kitty Knappert |
| Trivia | overnachten in het [vakantiehuisje] van mevrouw Holst-Mekel, website met tekeningen van Ton Holst |
Oeuvre Ton Holst | |
Ton Holst is de tweede grafisch ontwerper die in dienst komt bij de NTS afdeling Ontwerp van Peter Zwart. Holst volgt de richting Grafisch ontwerp en illustratie aan de AKI in Enschede. Na eerst als grafisch ontwerper te hebben gewerkt in een drukkerij, komt Holst op 28 jarige leeftijd terecht bij de NTS.
Samen met collega's Ger van Essen en Hans Moolenaar is hij verantwoordelijk voor het maken van titelkaarten, illustraties en ander grafische ontwerpen voor de televisie. Holst ontwerpt bijvoorbeeld titelrollen en tussentitels voor het muziekprogramma Zeg maar Jacco en magazine Vrouwelijkheden. Zijn meest geliefde ontwerp uit die eerste jaren is waarschijnlijk de afsluitende 'animatie' van kinderprogramma Barend de Beer. Op de maat van de muziek gaan de oogjes van de poppetjes een voor een dicht en verschijnt de tekst 'wel -te-rus- ten'. Deze zogenaamde animatie is in feite een titelkaart met schuifjes die na elke uitzending live door voor de camera gehouden wordt terwijl de toneelmeester de schuifjes bedient.
De afdeling groeit snel in de jaren zestig en de hoeveelheid werk ook. Holst heeft als kind een gehoorbeschadiging opgelopen en die handicap zorgt ervoor dat in 1972 de werkdruk hem te veel wordt. Hij verhuist met zijn vrouw Carli van Hilversum naar het pittoreske Mechelen (Limburg) waar hij weer tot rust komt. Van ontslag of WW wil hij niets weten en hij spreekt af met Arie van der Dol, hoofd personeelszaken, dat hij vanuit huis kan blijven werken, mits hij eens in de drie weken naar Hilversum komt om werk op te halen en af te leveren. Om weer te wennen aan het werken krijgt hij de eerste tijd in Limburg vooral opdrachten voor het ontwerpen van intern drukwerk, zoals affiches, jaarverslagen of servetten voor de NOS. Opdrachten die, in tegenstelling tot televisieopdrachten, niet onder grote tijdsdruk gemaakt hoeven worden.
Omdat hij thuis niet beschikt over moderne apparatuur zoals de paintbox blijft hij voornamelijk illustrator. Hij tekent veel voor Sesamstraat en voor diverse kinderprogramma's van de EO. Naast zijn werkt illustreert Holst ook voor drukwerk zoals stripblad Okki en een taal en rekenmethode voor het basisonderwijs.
Na zijn pensioen in 1992 richt Holst zich op keramiek, hoewel hij incidenteel ook voor lokale opdrachtgevers grafische ontwerpen of illustraties maakt. Zo is een wandschildering van Holst te bewonderen in Hotel Restaurant 'Ons Krijtland' (Epen) en ontwerp hij een logo voor de lokale scouting vereniging.
In 2006 overlijd Holst plotseling.
Het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid heeft in haar collectie een aantal grafische ontwerpen van Ton Holst: waaronder een titelkaart voor het NTS-Journaal en een aantal titelrollen zoals van Een land waard om in te leven en Zeg maar Jacco.
