Bueno de Mesquita

Uit B&G Wiki

Bueno de Mesquita heeft als acteur/artiest de hoogtijdagen van de Nederlandse televisie meegemaakt. De grondslag van de liefde voor dit medium was het aloude Variété. Bueno, zoals de meeste kijkers hem kennen, heeft in een ontelbare reeks rollen en sketches zijn inventieve meesterschap in komedie tentoongespreid. Zijn eerste televisieoptreden was in het programma van Cees de Lange Cees de Lange ontvangt. Hij maakte muziek, acteerde, deed pantomime, bracht cabaret en acrobatische acts. In zijn ´´Nou jij weer´´-shows, voor de NCRV, werkte hij jarenlang samen met Rita Corita. Onder leiding van regisseur Dick van Bommel en later Fred Benavente gaan zij de meest krankzinnige uitdagingen met elkaar aan en in één van de shows zelfs als twee baby’s die elkaar voortdurend plagen en in de haren zitten. Deze scène is bekend geworden als de box-scène. De Mesquita wordt in de jaren zeventig vaste gast in “Die Rudi Carrell Show” waarvan Carell er vele maakte voor de Duitse televisiezender Radio Bremen. Rudi Carrell maakte ook een aantal speelfilms in Duitsland: Wenn die tollen Tanten kommen en Tante Trude aus Buxtehude waarin De Mesquita een kleine rol heeft als gekke ober/hotelbediende.

De Mesquita had in de zestiger en zeventiger jaren een aantal eigen shows zoals: Twaalf ambachten en dertien Bueno’s, Mesquitaria, en onder regie van Ralph Inbar De Chromakey Show. Later kwamen er de Matchpoint Spelshows van Ivo Niehe (TROS) waar Bueno de Mesquita samen met Willy Alberti in korte items de meest vreemde sporten uitbeeldde. In de tachtiger jaren was De Mesquita vaste gast in de Ron Brandsteder Showbizzquiz waar hij als assistent van Brandsteder de gekste capriolen uithaalde en de kandidaten stimuleerde het uiterste uit hun optredens te halen. In de Henny Huisman Surprise show (1993) kreeg De Mesquita uit handen van Henny Huisman het Gouden Hart uitgereikt en werd hij, door alle collega’s uit het vak, gehuldigd als veelzijdig variété- en televisieartiest.

De Mesquita heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de Nederlandse televisie en heeft voor alle omroepen die er in die tijd waren wel gewerkt. Als band-parodist of zoals hij het zelf noemde zijn mime-recording-act, heeft Bueno de hele Benelux afgereisd, met soms wel drie optredens op een avond van, Loosdrecht naar Groningen door naar Arnhem en dan weer van Arnhem naar Utrecht.

In zijn biografie Cello met één snaar, bewerkt door Maurits Nibbering, vertelt Appie Bueno de Mesquita zijn levensverhaal. De onderscheiding "Lid in de Orde van Oranje Nassau" in 2003 was voor Abraham Bueno de Mesquita de kroon op zijn carrière.

In Augustus 2005 overlijdt Abraham 'Appie' Bueno de Mesquita op 87-jarige leeftijd te Lelystad.