The Road
| Periode | 1998 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 1990-1999 |
| Lengte | 90' |
| Medium | televisie |
Beschrijving
The Road is het laatste deel van de zesdelige serie Muziek in Beeld over hedendaagse componisten uitgezonden op 30 augustus 1998 door de AVRO. The Road is een documentaire van cineast Frank Scheffer. Frank Scheffer wil in dit laatste deel de oosterse en westerse muziektraditie naast elkaar zetten. In de documentaire wordt de Nederlandse componist Louis Andriessen tijdens het hele proces van het maken van het muziekstuk ‘Tao’ gevolgd. Louis Andriessen vond zijn inspiratie voor zijn muziekstuk in het Chinese geschrift ‘Tao-te-tjing’ wat letterlijk ‘de weg’ betekent. De documentaire benadrukt dat niet het eindproduct, maar de weg er naar toe het belangrijkste is. Fouten maken en imperfectie spelen daarom een belangrijke rol in The Road.
De documentaire bevat fragmenten waarin een deel van ‘Tao’ wordt uitgevoerd. De Oosterse invloeden zijn goed in het werk terug te horen. Het stuk wordt uigevoerd door het Nederlands Radio Kamerorkest. De fragmenten worden afgewisseld met gesprekken over o.a. de Chinese en Japanse invloeden op het stuk met de componist Louis Andriessen zelf, de sinoloog Burchard Mansvelt Beck, de pianiste Tomoko Mukaiyama en schrijver Elmer Schönberger.
Makers
Productie, scenario, en regie : Frank Scheffer
Camera: Joost van Gelder, Peter Mariouw Smit, Edwin Verstegen, Roelf Jan Wentholt, Brigit Hillenius, Frank Scheffer
en Eugène van den Bosch
Geluid: Otto Horsch, Bert van den Dungen, Wouter Veldhuis en Paul Veld
Montage: Jan Wouter van Reijen
Muziek: Nederlands Radio Kamerorkest
Achtergrondinformatie
The Road heeft opnames in verschillende landen: de Verenigde Staten, Japan, China en Amsterdam. Frank Scheffer schoot de beelden zelf met onder andere een zwart-wit camera. Hij experimenteert in The Road met verschillende camerastijlen. De muziek in de documentaire wordt zoals Frank Scheffer zelf zegt geciteerd door zijn manier van filmen. Deze manier van filmen wordt lyrisch genoemd waarbij Scheffers zich met zijn camera laat meevoeren door de muziek. Scheffers gebruikt hiervoor daarom handzame camera’s die hem, in tegenstelling tot loggere camera’s, de mogelijkheid geven om vrij te bewegen. Frank Scheffer liet zich in zijn film niet alleen door Andriessens muziek inspireren, maar tevens door de poëtisch-filosofische tekst uit de 'Tao'.
In de vijf voorgaande delen van Muziek in beeld verfilmde Scheffer The final chorale (1990) van Stravinsky; Eclat (1993) van Boulez; Five orchestral pieces (1994) van Schönberg; Fourteen (From Zero, the documentary, 1995) van Cage en Helikopter string quartet (1995) van Stockhausen. Iedere film geeft een andere fase in het ontwikkelen van het betreffende muziekstuk weer wat de structuur en de stijl van de bijbehorende film beïnvloedt.
