Jules de Corte: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 17: | Regel 17: | ||
}} | }} | ||
Jules de Corte is een Nederlandse liedjeschrijver, componist, pianist en zanger. Jules wordt geboren in Deurne als Julius de Corte in een gezin van Belgische immigranten. Hij vergaart bekendheid in Nederland en België als zanger-dichter-pianist. Door een medische fout wordt hij op éénjarige leeftijd blind. Jules krijgt zijn opleiding bij het Blinden Instituut te Grave en is voorbestemd om stoelenmatter te worden. | |||
Internationaal | |||
Op eigen verzoek doet hij mee aan de muzieklessen en leert hij piano en orgel spelen. Op jonge leeftijd is hij organist in de RK kerk te Grave. | |||
Jules blijkt zoveel aanleg voor muziek te hebben dat hij er z'n beroep van kan maken. Hij schrijft honderden liedjes, treedt jaren lang op in theaters en voor de [[KRO]] radio. Jules trouwt twee keer en uit zijn huwelijken worden zes kinderen geboren. Zijn weduwe, Thea Dekker, heeft geprobeerd een luistermuseum in Helenaveen van de grond te krijgen. Zij beheert de nalatenschap waaruit in samenwerking met het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid een box met historische radio-opnamen wordt voorbereid. | |||
Paul Versteegen en Cees van der Pluijm werken aan een documentaire en een muziektheater voorstelling over het leven en werk van Jules de Corte. Jules heeft door zijn blindheid andere zintuigen extra ontwikkeld. Een nieuwe technicus voor de montage van een radioprogramma wordt onmiddellijk ontdekt nog voor hij zich kan voorstellen. | |||
Internationaal wordt het werk van De Corte vertolkt door Bruce Low (Engels), [[Rudi Carrell]] (Duits), Alice Babs (Zweeds), Philippe Elan (Frans), Jannie du Toit, Wim De Craene en Coenie de Villiers (Zuid-Afrikaans) en James Last (instrumentaal). In 2005 verschenen de verzamelde liedteksten van Jules de Corte in de Pluche-reeks: "Ik zou weleens willen weten", samengesteld door Cees van der Pluijm (met een complete disco- en bibliografie). De teksten en muziek van Jules worden vaak pas op latere leeftijd gewaardeerd door luisteraars. | |||
[[Category: personen|Corte, Jules de]] [[Category:Presentator | Corte, Jules de]] [[Category:Musicus | Corte, Jules de]] | [[Category: personen|Corte, Jules de]] [[Category:Presentator | Corte, Jules de]] [[Category:Musicus | Corte, Jules de]] | ||
Versie van 11 apr 2011 14:37
| Naam | Jules de Corte |
| Geboren | Deurne, 29 maart 1924 |
| Gestorven | Eindhoven, 16 februari 1996 |
| Functies | Presentator, Musicus, Componist |
| Bekend van | Onder De Hoogte Zon,"Moeders wil is wet" |
| Periode actief | tot 1996 |
| Werkt samen met | Alex van Wayenburg, Mia Smelt |
Jules de Corte in de media Oeuvre van Jules de Corte | |
Jules de Corte is een Nederlandse liedjeschrijver, componist, pianist en zanger. Jules wordt geboren in Deurne als Julius de Corte in een gezin van Belgische immigranten. Hij vergaart bekendheid in Nederland en België als zanger-dichter-pianist. Door een medische fout wordt hij op éénjarige leeftijd blind. Jules krijgt zijn opleiding bij het Blinden Instituut te Grave en is voorbestemd om stoelenmatter te worden.
Op eigen verzoek doet hij mee aan de muzieklessen en leert hij piano en orgel spelen. Op jonge leeftijd is hij organist in de RK kerk te Grave.
Jules blijkt zoveel aanleg voor muziek te hebben dat hij er z'n beroep van kan maken. Hij schrijft honderden liedjes, treedt jaren lang op in theaters en voor de KRO radio. Jules trouwt twee keer en uit zijn huwelijken worden zes kinderen geboren. Zijn weduwe, Thea Dekker, heeft geprobeerd een luistermuseum in Helenaveen van de grond te krijgen. Zij beheert de nalatenschap waaruit in samenwerking met het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid een box met historische radio-opnamen wordt voorbereid.
Paul Versteegen en Cees van der Pluijm werken aan een documentaire en een muziektheater voorstelling over het leven en werk van Jules de Corte. Jules heeft door zijn blindheid andere zintuigen extra ontwikkeld. Een nieuwe technicus voor de montage van een radioprogramma wordt onmiddellijk ontdekt nog voor hij zich kan voorstellen.
Internationaal wordt het werk van De Corte vertolkt door Bruce Low (Engels), Rudi Carrell (Duits), Alice Babs (Zweeds), Philippe Elan (Frans), Jannie du Toit, Wim De Craene en Coenie de Villiers (Zuid-Afrikaans) en James Last (instrumentaal). In 2005 verschenen de verzamelde liedteksten van Jules de Corte in de Pluche-reeks: "Ik zou weleens willen weten", samengesteld door Cees van der Pluijm (met een complete disco- en bibliografie). De teksten en muziek van Jules worden vaak pas op latere leeftijd gewaardeerd door luisteraars.
