Arie Boomsma

Arie Boomsma

Naam	Arie Ate Boomsma
Geboren	Marken, 18 januari 1974
Functies	Presentator, omroeper, acteur
Bekend van	Finals, 40 dagen zonder seks, Spraakmakers, Een betere buurt, Hotdog, EO jongerendag, Ontopic, Uit de kast, Debat op 2
Periode actief	2000 - heden
Werkt samen met	Tijs van den Brink, Henk van Steeg
Externe info	officiële site Arie op Twitter
Arie Boomsma in de media Oeuvre Arie Boomsma

Arie Boomsma begint als eerste mannelijke omroeper bij Yorin en wordt in 2003 de laatste Nederlandse man die afscheid neemt van dit beroep. Die periode, waarin het uiterlijk centraal staat, laat hij achter zich om te bewijzen dat hij meer diepgang heeft. Met programma’s als 40 dagen zonder seks en Ontopic laat hij zien dat zijn inhoudelijke talenten zeker niet onder doen voor zijn mooie verschijning.

Studietijd en begin van zijn televisiecarrière

Arie Boomsma is in 1974 geboren in Marken. Als hij voor de tweede keer havo 3 moet doen vertrekt hij naar Amerika om daar Highschool te volgen en tegelijkertijd te voet- en basketballen. Het seizoen voor deze sporten loopt af en Arie keert terug naar Nederland om alsnog zijn havo diploma te halen. Na de havo besluit hij opnieuw naar Amerika te vetrekken om in Indiana te gaan studeren.

In 1997 studeert hij af in communicatie en psychologie. Datzelfde jaar zet hij weer voet op Nederlandse bodem en gaat hij van de ene naar de andere auditie. Dit resulteert in af en toe een kleine commercial of een gastrol tot hij in 2002 een rolletje krijgt in de gescripte reality-serie Finals van BNN. Dat is de eerste klus voor televisie waarvoor hij een langere tijd betaald krijgt. In de begintijd van zijn carrière is Arie vooral bezig met wat op zijn pad komt en minder met wat hij belangrijk vindt in het leven. Pas in 2005 als hij bij de EO terechtkomt lukt het hem om die twee bij elkaar te brengen.

Omroeper bij Yorin

Tegen het einde van Finals in 2002 wordt Arie door Harry Klooster Casting gebeld met de mededeling dat Yorin op zoek is naar een mannelijke omroeper. Hij besluit auditie te doen en moet als voorbereiding aankondigingteksten instuderen. Arie heeft een goed gevoel na de auditie en dat gevoel is wederzijds want hij wordt aangenomen.

Hij krijgt in eerste instantie een contract voor één dag in de week, maar omdat verschillende vrouwelijke collega’s zwanger worden krijgt hij de mogelijkheid om twee à drie keer per week programma’s aan te kondigen. Nadat Arie acht maanden heeft omgeroepen besluit Yorin als laatste zendgemachtigde te stoppen met het inzetten van omroepers en zo wordt Arie de laatste Nederlandse mannelijke omroeper ooit.

Arie ziet zijn omroeptijd als een goede leerschool. In vaak minder dan een minuut moet je een verhaaltje vertellen en jezelf meteen ook op een unieke manier presenteren. De acht maanden als omroeper heeft hij erg gezocht naar zijn eigen toon, in zijn achterhoofd rekening houdend met de service die je naar de kijker toe verleent. Het evenwicht vinden tussen die twee beschouwt hij als een belangrijk en leerzaam aspect van het beroep.

Naarmate de tijd vordert merkt Arie dat het omroepen op de tocht staat. In zijn woorden is het een “stervende zwaan”. Achteraf realiseert hij zich dat zijn toenmalige werk bij Yorin vooral te maken heeft gehad met de buitenkant, maar neerkijken op die tijd doet hij niet. Het is een plezierige tijd geweest waarvan hij erg genoten heeft. Nu vindt hij het een uitdaging om het beeld van toen te combineren met een nieuw beeld waarbij inhoud, maatschappelijk discussie en relevantie belangrijk zijn.

Wannahaves en keerpunt

Na zijn omroeptijd presenteert Arie voor een korte periode het programma Wannahaves van SBS6. Het wordt opgenomen in een kale studio en lijkt totaal niet op het Wannahaves dat eerder door Yorin wordt uitgezonden. Dit programma ziet Arie als het dieptepunt uit zijn carrière en deze ervaring doet hem dan ook besluiten om nooit meer televisie te gaan maken waar hij zelf niet achter staat.

In de twee jaar tussen Wannahaves en zijn nieuwe contract bij de EO slaat hij een nieuw pad in en gaat hij campagnes bedenken voor een reclamebureau. Dit blijft hij doen tot hij wordt uitgenodigd om in het programma van Andries Knevel te vertellen over een boek dat hij geschreven heeft genaamd “De Bijbel - wat vind jij?”.

EO

Andries Knevel is onder de indruk van Arie en geeft dat bij de directie aan. De directie neemt het advies van Knevel serieus en Arie mag het programma Een betere buurt gaan presenteren, gevolgd door Ontopic en Hotdog. In 2008 gaat hij het zeer succesvolle 40 dagen zonder seks presenteren. Dit programma ziet hij als zijn doorbraak. Vanaf dat moment staat hij zowel binnen als buiten de EO meer in de schijnwerpers dan ooit tevoren. Het is dan ook het eerste programma waar hij echt trots op is.

Bij de EO heeft hij altijd ruimte gehad om mee te praten over de inhoud, maar naarmate de tijd verstrijkt komen er steeds meer strubbelingen tussen Arie en de EO. Deze strubbelingen bereiken hun hoogtepunt op het moment dat Arie drie maanden wordt geschorst.

De samenwerking die hij, zonder toestemming van de omroep, met het blad L’Homo van Linda de Mol aangaat schiet de EO in het verkeerde keelgat. Als de drie maanden vestreken zijn gaat Arie aan de slag met het programma Er loopt een man over het water, waarin cabaretiers een conference schrijven die geïnspireerd is op het verhaal van Jezus. De EO besluit dit programma terug te trekken omdat het verkeerd zou vallen bij de achterban. Dit is de druppel; de ruimte die hij in het begin heeft is er niet meer. “Het was een mooie samenwerking maar die is wel opgedroogd”, aldus Arie.

KRO

Via Tino Stuij, die hij nog kent van zijn tijd bij BNN, komt hij in 2009 bij de KRO terecht. In een gesprek met hem blijkt dat de KRO meer territorium op Nederland 3 wil veroveren en dat ze daarnaast meer de journalistieke kant op willen. Voor Arie is dit een schot in de roos, de uitdaging spreekt hem erg aan.

Bij de KRO zet hij zijn ambitie voort door verder te gaan met human interest programma’s zoals KRO's Uit de kast. Hierin volgt hij jongeren die wereldkundig gaan maken dat ze op mensen met hetzelfde geslacht vallen. Met In de Schaduw van het Nieuws gaat hij door “ouderwetse” studiogesprekken te voeren dieper op bepaalde thema’s in. Sinds 2011 is hij discussieleider in Debat op 2.

Zijn interesses als programmamaker

Aries voorkeur voor programma’s gaat twee kanten op. Aan de ene kant geniet hij van discussieprogramma’s waarin hij door goed te luisteren meningen aan elkaar kan koppelen. Aan de andere kant vindt hij het heel bijzonder om met een kleine ploeg mee te mogen kijken in andermans leven. “Dat je wordt toegelaten op een moment dat identiteitsbepalend kan zijn”. Met dit soort programma’s hoopt Arie mensen tot nadenken aan te zetten.

Zijn doel is om iets los te maken bij de kijkers, te zorgen dat zijn programma’s iets bijdragen, iets toevoegen. Hier wil hij in de toekomst mee verder en daarnaast wil hij zich verder ontwikkelen in praatprogramma’s. Het lijkt hem bijvoorbeeld leuk om lange en interessante interviews te houden met mensen die als saai en stoffig worden gezien. Arie is tevreden met de ontwikkeling die hij doormaakt en wat hem betreft heeft hij zijn hoogtepunt nog niet bereikt maar ligt dat ergens ver in de toekomst.

Publicaties

De bijbel - wat vind jij? (2005)
Weerwoord (2006)
De man en zijn lichaam (samen met Stephan Sanders, 2010)
Met dat hoofd gebeurt nog eens wat (gedichtenbundel, 2011)
Relishow (roman, 2011)
Roem, de zucht naar zichtbaarheid (2012)