Farce Majeure: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 40: | Regel 40: | ||
[[Category: 1960-1969]] [[Category: 1970-1979]] [[Category: 1980-1989]] | [[Category: 1960-1969]] [[Category: 1970-1979]] [[Category: 1980-1989]] | ||
[[Category: | [[Category: Productielijst F]] |
Versie van 19 nov 2008 10:48
Periode | 1966-1976 / 1983-1986 |
Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
Genre | Amusement Satire |
Decennia | 1960-1969 1970-1979 1980-1989 |
Medium | televisie |
Beschrijving
Alexander Pola, Fred Benavente, Jan Fillekers, Henk van der Horst en Ted de Braak zetten de boel actueel op stelten. Begonnen als een vrolijk amusementsprogramma op 17 september 1966 kreeg het in de loop der jaren meer venijn. De eerste satirische uiting was de grafrede die Alexander Pola schreef op de val van het kabinet Cals op 14 oktober 1966. Tien jaar later maakte de 150e uitzending een einde aan de eerste periode.
Farce Majeure is vooral populair geworden door het lied 'Dat is uit het leven gegrepen' (Het Tweede Volkslied, noemde Kees van Kooten het). De vijf heren trokken als straatzangers met 'de Kar' het land door. Het publiek werd ook opgeroepen vragen te stellen (1974: 'Geacht Farce Forum, verwacht u dat het voetbal nog ruwer zal worden? Jazeker, het totoformulier wordt niet voor niets met kruisjes ingevuld!')
De NCRV houdt de teugel strak. Een hekeldicht over vaccinatie tegen kinderverlamming kost de christelijke omroep leden. Ook het lied “Kiele, kiele, Koeweit” ten tijde van de oliecrisis leidt tot een politiek schandaal. De Nederlandse zaakgelastende wordt ter verantwoording geroepen door de sjeik. Overigens zingt Rabbani, de consul van Koeweit, in een uitzending met het Farce Forum het lied mee.
Liedjes zijn de sterkste kant van het team. Het lied ‘Dat is uit het leven gegrepen’ brengt “Farce Majeure” de grootste populariteit. Aanvankelijk worden alle teksten door Alexander Pola geschreven en doet Benavente ook de regie. De vijf heren van het Farce-team trekken voor dit tv-programma als straatzangers door het land en haken in op de actualiteit. De gebruikte cartoons zijn in eerste instantie van illustrator Dik Bruynesteyn, later zijn de afbeeldingen van Jan Jonker. Honderden aanwezigen zingen het refrein mee. “Farce majeure” is het eerste televisieprogramma, dat zich onder het publiek mengt. Een hoogtepunt is de 50ste uitzending, wanneer ‘Dat is uit het leven gegrepen’ door het Concertgebouworkest begeleid wordt.
Het programma wordt in 1976 na de 150ste uitzending opgevolgd door Hint. Het is een voortzetting van het eerdere programma, ditmaal zonder Ted de Braak. Farce Majeure keert in 1983, uitgebreid met Hetty Heyting, op de beeldbuis terug. Deze come-back duurt tot 1986.