Daan Botter, forensisch arts: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
{{
{{
Infobox Productie
Infobox Productie
| periode = 2007
| periode = 2009
| archief_link = [http://www.surfmedia.nl/medialibrary/item.html?id=a4bCast9lcpz2A0P9FlvOXXW]
| archief_link = [http://www.surfmedia.nl/medialibrary/item.html?id=25iaVKZhyncJ9QSJVTXA280H&highlight=%7B%22query%22%3A%5B%223doc%22%5D%7D]
| makers = [[#Makers|Makers]]
| makers = [[#Makers|Makers]]
| genre = [[:category:Documentaire|Documentaire]]
| genre = [[:category:Documentaire|Documentaire]]
| decennia = [[:category:2000-2009|2000-2009]]
| decennia = [[:category:2000-2009|2000-2009]]
| lengte = 31” 30’
| lengte = 81’11’
| gallery =  
| gallery =  
| trivia =
| trivia =
| aanvullende_info =  
| aanvullende_info =  
| medium = Televisie
| medium = Televisie
| externe_info =  
| externe_info = [http://veloverprobleem.kro.nl/] KRO: serie documentaires voor jong publiek
}}
}}


Regel 18: Regel 19:
===Beschrijving===
===Beschrijving===


Deze [[KRO]] documentaire over NFI forensisch arts Daan Botter laat zien hoe deze arts onderzoek doet naar moorden, er zijn daarom een aantal schokkende beelden te zien in deze docu.  
In deze documentaire van de [[KRO]] op Nederland 3 staat de ziekte anorexia nervosa centraal. Presentatrice [[Yvon Jaspers]] leidt het onderwerp in met een kort gesprek met de maakster van documentaire ‘[[Vel over Probleem]]’, [[Jessica Villerius]]. In bijzijn van een publiek met vooral jonge meisjes spreekt Jaspers met Villerius over haar verleden: zelf heeft de documentairemaakster 10 jaar lang anorexia gehad. Villerius vertelt dat dit voor haar de doorslaggevende reden is om over deze ziekte een documentaire te maken. De documentaire zelf duurt ongeveer een uur en wordt in het programma laten zien. Er zijn een aantal verschillende mensen aan het woord zoals anorexiapatiënten, familieleden en vrienden van de patiënten, artsen en specialisten in eetstoornissen.
<br />
<br />
In een half uurtje wordt de forensisch arts in verschillende situaties gevolgd door [[KRO]]. Botters belangrijkste motivatie om forensisch arts te zijn, is de waarheid kunnen vinden. Hij neemt hierbij emotionele afstand, wat hij in het begin van zijn loopbaancarrière nogal moeilijk vond. Vooral na het onderzoeken van het eerste kind.
Villerius wil met haar documentaire duidelijk maken dat anorexia niet zomaar een aandoening is waar je snel vanaf komt, maar dit de meest dodelijke psychiatrische aandoening in Nederland is. Er komen dus een heleboel problemen meer bij kijken. Zo lijkt er altijd een oorzaak voor deze eetstoornis te zijn: overlijden van ouders, het scheiden van ouders of andere traumatische gebeurtenissen.
<br />
Een van de eerste scènes van deze documentaire laat een deel van een slaapkamer zien waarin een man is vermoord. Botter doet hier bloedonderzoek in en zo worden een aantal bloedspetters in beeld gebracht. De vermoorde man zelf is niet meer aanwezig, maar toch probeert Botter een reconstructie van de situatie te maken.  
<br />
<br />
Botter doet op plaats van het delict onderzoek naar in- en uitwendige lichamelijke verschijnselen (die na het overlijden optreden), letsel van lijken en andere sporen (zoals bij de eerder genoemde vermoordde man). Hij doet ook onderzoek in de sectiekamer.  
Villerius richt zich in deze documentaire vooral op een jong publiek, omdat de meeste anorexiapatiënten pubers zijn. Deze volgt ze dan ook een paar: Joyce van 14 jaar oud, Melanie van 18, die opgenomen wordt in kliniek “Centrum voor eetstoornissen Ursula”, een meisje van 16 dat wordt opgenomen in een ziekenhuis en het jongste meisje Tessa van 11 jaar oud. Villerius praat met ouders van een overleden anorexiapatiënt. Zelf is de maakster af en toe in beeld te zien en stelt ze rustig vragen aan haar hoofdrolspeelsters.
<br />
<br />
Een aantal verschillende onderwerpen komen aan bod in de documentaire: sites zoals [[Pro Ana]] waar meisjes met eetstoornissen met elkaar communiceren om met elkaar te spreken over de ziekte, vooral om elkaar de motivatie te geven om door te gaan met afvallen. Veel meisjes zetten foto’s van zichzelf op de site om te laten zien aan de andere meiden (of jongens) hoe dun ze zijn of hoeveel kilo ze zijn afgevallen.
<br />
Als antwoord hierop heeft Scarlet Hemkes een soort “anti Pro-Ana” beweging opgericht, een eigen site die bedoeld is om meisjes écht te helpen met het beter worden van de ziekte waarmee de meisjes te kampen hebben.
<br />
Villerius neemt afscheid van een van de meisjes en daarmee is de documentaire afgesloten. Als afsluiting komen de meisjes in close-up nog een keer in beeld met een tekst erbij hoe het nu met ze gaat. Het toepasselijke nummer van Gary Jules “Mad World” maakt de afsluiting een verdrietig afscheid van de meisjes.
<br />
Over het algemeen zijn de meisjes nog steeds aan het afvallen. Bij bijvoorbeeld Joyce wordt de behandeling niet vergoed door haar verzekering, waardoor is ze weggelopen uit de kliniek en valt ze weer af. Ook Melanie, Marieke en Josje vallen nog steeds af. Met Tessa gaat het gelukkig wel goed.  
<br />
<br />
Botter onderzoekt niet alleen dode volwassenen, maar ook kinderlijkjes, wat zijn specialisme is. Zo wordt hij door de camera gevolgd in een sectiekamer, tijdens gesprekken met betrokkenen en recherches, en tijdens het bekijken van foto’s van overledenen. Hij probeert hij ook een reconstructie te maken van de dood van een baby van een half jaar eerder. In de straat waar de baby leefde geloofde de omwonenden niet in een toevallige verstikking. Via gesprekken en foto’s van de overleden baby wil Botter weten wat in deze situatie is gebeurt.
<br />  
<br />  
Botter heeft niet alleen deze baby onderzocht, hij heeft ook een sectie uitgevoerd op een ingevroren baby welke in natuurijs is gevonden.
Na de documentaire van Villerius komt presentatrice [[Yvon Jaspers]] weer in beeld en stelt nog een aantal vragen aan de meisjes die de hoofdrol vervulden in deze documentaire. Zo denkt Marieke dat het lijkt alsof haar situatie minder ernstig eruit ziet dan de situatie van de andere meiden. Haar moeder is erg geschrokken van deze documentaire omdat ze nu geconfronteerd wordt met de situatie van haar dochter, ze zegt dat ze nooit wist dat het zo erg was.  
<br />
Bij de afsluiting komt een tekst in beeld over de slaapkamermoord, waarbij drie verdachten zijn aangehouden, twee daarvan hebben bekend en hebben gezegd dat het om een geldzaak te doen was. De baby uit het ijs schijnt te zijn vermoord. De moeder is nog niet gevonden dus de zaak is nog niet opgelost. De babymoord die een half jaar later werd gereconstrueerd loopt nog, de verdachten komen namelijk voor de rechter te staan.
<br />
<br />
Directeur van kliniek Ursula Eric van Furth en Carmen Netten van stichting Human Consult komen ook aan het woord en proberen de aanleidingen van de ziekte onder woorden te brengen en een oplossing te vinden.
<br />
<br />


===Makers===
===Makers===


Filmmaker [[Coen Verbraak]] <br />
“KRO Thema Anorexia”
Camera [[Pieter Groeneveld]] <br />
Presentatrice [[Yvon Jaspers]] <br />
[[Arjan Kroon]] <br />  
Produktie [[Maaike van den Berg]] <br /> [[Barbara Bieshaar]] <br />
[[Sonja ter Laag]] <br />
Regie [[Ellen van der Linden]] <br />
Geluid [[Gilles Kuiper]] <br />  
Licht en Decor [[LD Design]] <br /> [[United Decor]] <br />
[[Minou de Leeuw]] <br />
Eindredactie [[Frank Stojansek]]
Montage [[Gerald van Leipsig]] <br />
<br />
Productie [[Hedy Uilenberg]] <br />
<br />
Commentaar [[Philip Freriks]] <br />
“Vel over Probleem”
Montageleider [[Paul Vleeshouwers]] <br />
Een film van [[Jessica Villerius]] <br />
Eindredactie [[Marc Josten]] <br />
Regie [[Mike Wennekes]] <br />
Zendgemachtigde [[KRO]] <br />
Camera [[Ferenc Lorch]] <br />
 
Geluid [[Martien van Vliegen]] <br />
Redactie [[Joyce Boverhuis]] <br />
Eindredactie [[Frank Stojansek]] <br />
Uitvoerend producent [[Posh Productions]] <br /> in overleg met [[KRO]]


===Achtergrond informatie===
===Achtergrond informatie===


NFI is de afkorting voor “Nederlands Forensisch Instituut” en doet ongeveer net zoals in de serie [[Crime Scene Investigation]], forensisch onderzoek. <br /> (http://www.forensischinstituut.nl/) Doordat deze serie zo populair is, staan forensische diensten meer in de spotlights.  
Villerius heeft ook een vervolg documentaire gemaakt van “[[Vel over Probleem]]”, namelijk “[[Vel over Probleem II: De Wanhoop Nabij]]” om te laten zien hoe het nu met de meisjes gaat. (http://veloverprobleem.kro.nl/)
 
<br />
 
<br />
 
[[Jessica Villerius]] is programmamaker en regisseur van deze documentaire, maar ook producent van [[Gooische Mannen]] en redacteur van [[De Nieuwe Uri Geller]].


----
----
[[Category:Productielijst D| Daan Botter, forensisch arts]] [[Category:Documentaire | Documentaire]] [[Category: 2000-2009|2000-2009]]
[[Category:Productielijst K| KRO thema-avond: Anorexia]] [[Category:Documentaire | Documentaire]] [[Category: 2000-2009|2000-2009]]

Versie van 14 okt 2010 08:33

Periode2009
Beschikbaar in archief[1]
GenreDocumentaire
Decennia2000-2009
Lengte81’11’
MediumTelevisie
Externe info[2] KRO: serie documentaires voor jong publiek


Beschrijving

In deze documentaire van de KRO op Nederland 3 staat de ziekte anorexia nervosa centraal. Presentatrice Yvon Jaspers leidt het onderwerp in met een kort gesprek met de maakster van documentaire ‘Vel over Probleem’, Jessica Villerius. In bijzijn van een publiek met vooral jonge meisjes spreekt Jaspers met Villerius over haar verleden: zelf heeft de documentairemaakster 10 jaar lang anorexia gehad. Villerius vertelt dat dit voor haar de doorslaggevende reden is om over deze ziekte een documentaire te maken. De documentaire zelf duurt ongeveer een uur en wordt in het programma laten zien. Er zijn een aantal verschillende mensen aan het woord zoals anorexiapatiënten, familieleden en vrienden van de patiënten, artsen en specialisten in eetstoornissen.
Villerius wil met haar documentaire duidelijk maken dat anorexia niet zomaar een aandoening is waar je snel vanaf komt, maar dit de meest dodelijke psychiatrische aandoening in Nederland is. Er komen dus een heleboel problemen meer bij kijken. Zo lijkt er altijd een oorzaak voor deze eetstoornis te zijn: overlijden van ouders, het scheiden van ouders of andere traumatische gebeurtenissen.
Villerius richt zich in deze documentaire vooral op een jong publiek, omdat de meeste anorexiapatiënten pubers zijn. Deze volgt ze dan ook een paar: Joyce van 14 jaar oud, Melanie van 18, die opgenomen wordt in kliniek “Centrum voor eetstoornissen Ursula”, een meisje van 16 dat wordt opgenomen in een ziekenhuis en het jongste meisje Tessa van 11 jaar oud. Villerius praat met ouders van een overleden anorexiapatiënt. Zelf is de maakster af en toe in beeld te zien en stelt ze rustig vragen aan haar hoofdrolspeelsters.

Een aantal verschillende onderwerpen komen aan bod in de documentaire: sites zoals Pro Ana waar meisjes met eetstoornissen met elkaar communiceren om met elkaar te spreken over de ziekte, vooral om elkaar de motivatie te geven om door te gaan met afvallen. Veel meisjes zetten foto’s van zichzelf op de site om te laten zien aan de andere meiden (of jongens) hoe dun ze zijn of hoeveel kilo ze zijn afgevallen.
Als antwoord hierop heeft Scarlet Hemkes een soort “anti Pro-Ana” beweging opgericht, een eigen site die bedoeld is om meisjes écht te helpen met het beter worden van de ziekte waarmee de meisjes te kampen hebben.
Villerius neemt afscheid van een van de meisjes en daarmee is de documentaire afgesloten. Als afsluiting komen de meisjes in close-up nog een keer in beeld met een tekst erbij hoe het nu met ze gaat. Het toepasselijke nummer van Gary Jules “Mad World” maakt de afsluiting een verdrietig afscheid van de meisjes.
Over het algemeen zijn de meisjes nog steeds aan het afvallen. Bij bijvoorbeeld Joyce wordt de behandeling niet vergoed door haar verzekering, waardoor is ze weggelopen uit de kliniek en valt ze weer af. Ook Melanie, Marieke en Josje vallen nog steeds af. Met Tessa gaat het gelukkig wel goed.

Na de documentaire van Villerius komt presentatrice Yvon Jaspers weer in beeld en stelt nog een aantal vragen aan de meisjes die de hoofdrol vervulden in deze documentaire. Zo denkt Marieke dat het lijkt alsof haar situatie minder ernstig eruit ziet dan de situatie van de andere meiden. Haar moeder is erg geschrokken van deze documentaire omdat ze nu geconfronteerd wordt met de situatie van haar dochter, ze zegt dat ze nooit wist dat het zo erg was.
Directeur van kliniek Ursula Eric van Furth en Carmen Netten van stichting Human Consult komen ook aan het woord en proberen de aanleidingen van de ziekte onder woorden te brengen en een oplossing te vinden.

Makers

“KRO Thema Anorexia” Presentatrice Yvon Jaspers
Produktie Maaike van den Berg
Barbara Bieshaar
Regie Ellen van der Linden
Licht en Decor LD Design
United Decor
Eindredactie Frank Stojansek

“Vel over Probleem” Een film van Jessica Villerius
Regie Mike Wennekes
Camera Ferenc Lorch
Geluid Martien van Vliegen
Redactie Joyce Boverhuis
Eindredactie Frank Stojansek
Uitvoerend producent Posh Productions
in overleg met KRO

Achtergrond informatie

Villerius heeft ook een vervolg documentaire gemaakt van “Vel over Probleem”, namelijk “Vel over Probleem II: De Wanhoop Nabij” om te laten zien hoe het nu met de meisjes gaat. (http://veloverprobleem.kro.nl/)

Jessica Villerius is programmamaker en regisseur van deze documentaire, maar ook producent van Gooische Mannen en redacteur van De Nieuwe Uri Geller.

Overgenomen van "https://wiki.beeldengeluid.nl/index.php?title=Daan_Botter,_forensisch_arts&oldid=91817"