Henny Huisman: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
(34 tussenliggende versies door 5 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 1: | Regel 1: | ||
{{ Infobox Persoon | {{ Infobox Persoon | ||
| illustratie = | | illustratie = Henny Huisman_2151web.jpg | ||
| naam = Hendrikus Josephus Huisman | | naam = Hendrikus Josephus Huisman | ||
| geboorte_datum = 18 juni 1951 | | geboorte_datum = 18 juni 1951 | ||
Regel 6: | Regel 6: | ||
| overlijden_datum = | | overlijden_datum = | ||
| overlijden_plaats = | | overlijden_plaats = | ||
| functies = [[:Category:Presentator | presentator]], [[:Category:Programmamaker | programmamaker]], [[:Category:Zanger | zanger]] | | functies = [[:Category:Presentator|presentator]], [[:Category:Programmamaker|programmamaker]], [[:Category:Zanger|zanger]] | ||
| bekend_van = ''[[Playbackshow]]'', ''[[Het gulden schot]]'', ''[[ | | bekend_van = ''[[Playbackshow]]'', ''[[Het gulden schot]]'', ''[[Surprise show]]'' | ||
| periode_actief = 1983-heden | | periode_actief = 1983-heden | ||
| werkt_samen_met = [[Kees Schilperoort]] | | werkt_samen_met = [[Joop van den Ende]], [[Kees Schilperoort]] | ||
| trivia = | | trivia = Is van 1973 tot 1976 drummer bij ''Lucifer'', de band rond [[Margriet Eshuijs]] | ||
| externe_info = [http://www.hennyhuisman.nl Officiële site] | | gallery = [[:Gallery: Henny Huisman|Gallery]] | ||
| onderschrift = Henny Huisman | | externe_info = [http://www.hennyhuisman.nl Officiële site]<br>[http://twitter.com/tweethenny Twitter] | ||
| media = <imagemap> | |||
Image:Audio.png| | |||
rect 0 4 26 25 [http://www.beeldengeluidwiki.nl/index.php/Audio:_Henny_Huisman Audio fragmenten] | |||
desc none | |||
</imagemap> | |||
| onderschrift = Henny Huisman<br>Copyright foto: [http://www.babethogervorst.nl Babet Hogervorst] | |||
| programmaoverzicht = [[Oeuvre Henny Huisman]] | | programmaoverzicht = [[Oeuvre Henny Huisman]] | ||
| catalogus = [[Henny Huisman in de media]] | | catalogus = [[Henny Huisman in de media]] | ||
}} | }} | ||
Henny Huisman | Henny Huisman ontwikkelt zich in de loop van zijn carrière van popmuzikant tot veelzijdig presentator. Ook is hij de bedenker achter de succesformules van een aantal televisieprogramma’s. Hij is zeer geliefd bij het publiek. Vooral vrouwen zijn zeer gecharmeerd van zijn natuurlijke manier van optreden en de aandacht die hij heeft voor zijn gasten. Zelf wil hij herinnerd worden als een “bevlogen iemand, een creatief vriendelijk en mopperende, zenuwachtige televisiemaker. Geen reparaties!” | ||
'''Jeugd, opleiding en muziek''' | |||
Huisman is het middelste kind in een katholiek gezin. Hij heeft een twee jaar oudere zus en een vijf jaar jongere broer. De familie woont in een volksbuurt van Zaandam. Slechts één huis in de straat heeft een televisie en op woensdagmiddag is de jonge Huisman vaak daar te vinden. Tegen betaling van vijf cent mag hij komen kijken naar De verrekijker en andere kinderprogramma’s. | |||
Op school wordt al snel duidelijk dat Huisman het van zijn vlotte babbel moet hebben. Zijn docent op het individueel voortgezet onderwijs ziet voor hem wel een toekomst als verkoper. Huisman kiest zelf echter voor de entertainmenthoek. Op zijn veertiende speelt hij al in de band The Marileens van gitariste Margriet Eshuijs. In 1966 stapt Huisman uit de band en gaat hij optreden als diskjockey, met grote aankondigingen, monologen en tamboerijnen. In 1972 richt hij de band Lucifer op. Wanneer de eerste zangeres vertrekt wordt Eshuijs erbij gehaald. In 1975 scoren ze hun grootste hit met House for sale. Het jaar erop houdt Huisman de band voor gezien. Van 1977 tot 1982 reist hij het land door met zijn diskjockey optredens. | |||
'''KRO''' | |||
Het liefst wil hij presentator worden en hij zoekt naar een manier om dit met muziek te combineren. Zo ontwikkelt hij de formule van de ''[[Playbackshow]]'' waarin mensen hun idolen nadoen. Een paar jaar presenteert hij dit fenomeen in de discotheken, maar stiekem droomt hij ervan om de ''Playbackshow'' op televisie te brengen. De omroepen zien het idee echter niet zitten. Het geluk wil dat Huisman op een avond een aankondiging verzorgt voor [[André Hazes]] in het stadion van Alkmaar. Producent [[Joop van den Ende]] zit tussen het publiek en vraagt na afloop aan Huisman of hij zijn losse stijl van presenteren ook voor televisie zou kunnen doen. Huisman ziet zijn kans schoon en zegt: “Ik ben voor televisie geboren, meneer Van den Ende”. Van den Ende ziet wel wat in Huisman en ook in de ''Playbackshow''. Hij brengt Huisman onder bij de [[KRO]]. De omroep begint voorzichtig en geeft hem de presentatie van de ''[[KRO Zomeravondshow]]'', waarvan de ''Playbackshow'' een onderdeel is. Dit slaat enorm aan en in oktober van 1983 vinden de eerste uitzendingen plaats van de ''Playbackshow''. In 1985 wint het programma de [[Gouden Televizierring]]. | |||
Wanneer Huisman ontdekt dat veel kandidaten meezingen tijdens het playbacken ontstaat het idee van de ''[[Soundmixshow]]'' waarin mensen zelf meezingen bij een achtergrondspoor. Aanvankelijk wil Van den Ende het playback idee behouden en dus is er voor een seizoen een ''[[Soundmix playbackshow]]''. Dat werkt echter verwarrend voor het publiek en zorgt voor ongelijkwaardige beoordelingen van de kandidaten. Als oplossing stelt Huisman voor dat volwassenen optreden in de ''Soundmixshow'', terwijl het playbacken aan kinderen wordt overgelaten. “Een zesjarige Elvis Presley werkt vervreemdend maar ook vertederend”, zo redeneert hij. Er wordt een proef gedaan met playbackende kinderen in het decor van de ''Soundmixshow'' en dat blijkt een groot succes. De ''[[Mini playbackshow]]'' en de ''Soundmixshow'' trekken vanaf 1985 veel kijkers en oogsten hoge waarderingscijfers. Hiermee is Huisman jarenlang verzekerd van twee grote programma’s. Hij mag kiezen met wie hij het liefst samenwerkt en dus vraagt hij in 1987 regisseur [[Bert van der Veer]] erbij. | |||
Een jaar later laat Van der Veer een format zien dat hij in Engeland heeft gezien, de ''[[Surprise show]]''. In dit programma worden mensen op verrassende en vaak emotionele wijze in het zonnetje zet en gaan hun wensen in vervulling. Het lijkt hem een ideaal programma voor Huisman. Huisman en Van den Ende zijn enthousiast. Voor het najaar van 1988 worden er vier uitzendingen van gemaakt en het publiek beloont het programma met de Televizierring. Voor het eerst moet Huisman zich als presentator inhoudelijk voorbereiden op de uitzendingen, waarbij hij wordt ondersteund door een researchteam. Hij werkt er hard aan om alle voorbereidingen mee te nemen in zijn presentatie. Door zijn sympathieke uitstraling wordt hij door velen gezien als de ideale schoonzoon. Zijn sterrenstatus bereikt een hoogtepunt met dit programma en met de finale van de ''Soundmixshow'' van 1988 waardoor het telefoonnet in Nederland tijdelijk plat ligt. | |||
'''RTL''' | |||
In 1989 wordt Huisman door Van den Ende gevraagd om samen met andere bekende televisiepresentatoren over te stappen naar zijn nieuwe, commerciële sterrenzender [[TV10]]. De zender gaat om politieke redenen echter niet door. Van den Ende brengt zijn sterren onder bij de zojuist gelanceerde commerciële zender [[RTL Véronique]], het latere [[RTL4]]. Hier voelt Huisman zich prima op zijn plek en hij wordt al gauw ingezet als een gezicht van de zender, onder andere in de wervende ''[[Zet ’m op 4]]'' show. | |||
Hij zet zijn oude successen voort, met meer vrijheid dan bij de conservatieve KRO. De ''Soundmixshow'', de ''Mini playbackshow'' en de ''Surprise show'' passen bovendien uitstekend bij de familiezender RTL4 en trekken allemaal nog vele jaren hoge kijkcijfers. In de jaren negentig raakt Huisman betrokken bij de Postcodeloterij waarvoor hij diverse spelshows presenteert. Zijn gewaardeerde vaderrol uit de ''Mini Playbackshow'' leidt in het seizoen 2001-2002 tot het programma ''[[De babysitter]]'' waarin Huisman op de kinderen past terwijl de ouders een dagje gaan stappen. Bij thuiskomst confronteert hij de ouders met de uitspraken van hun kroost. | |||
In de loop van de jaren negentig merkt Huisman dat de afstand tussen de zender en de presentator groter wordt. Hij wordt minder betrokken bij beslissingen dan voorheen en dit stemt hem verdrietig. In 2002 komt er op pijnlijke wijze een einde aan zijn contract bij [[RTL]] wanneer zonder overleg de ''Soundmixshow'' wordt vervangen door ''[[Idols]]'' waarvoor andere presentatoren worden gevraagd. | |||
'''EO''' | |||
Tot ieders verbazing verschijnt Huisman in 2003 als presentator bij de [[EO]] met het programma ''[[Henny zoekt God]]''. Dit komt voort uit een afspraak van tien jaar eerder. In 1993 is Huisman namelijk te gast in het programma ''[[Fifty fifty]]'' van [[Henk Binnendijk]]. De producent van dat programma, [[Jacco Doornbos]], laat weten dat hij met de grote showman wel een programma over God en het geloof wil maken. Huisman kan op dat moment niet meewerken aan een productie van zes weken, zoals Doornbos voor ogen heeft. Na het vertrek bij RTL tien jaar later hangt de producent al snel aan de lijn. ''Henny zoekt God'' wordt door Huisman met liefde gemaakt en hij geniet van de contacten die hij daarbij opdoet. Minder aangenaam zijn de boze reacties van mensen die beweren dat hij over de ruggen van gelovigen zijn zakken wil vullen. Daar staan echter ook positieve reacties tegenover. | |||
De samenwerking met de Evangelische Omroep gaat verder met ''[[Henny zoekt God op Bonaire]]'', ''[[Huize Huisman]]'' en ''[[Een van de acht]]''. Tussendoor presenteert hij shows op [[Talpa]] voor de Sponsorloterij. In 2007 komt Bert van der Veer bij Huisman met de zangwedstrijd ''[[Korenslag]]''. Aanvankelijk kost het veel moeite om de EO over te halen deze talentenjacht uit te zenden, maar eenmaal op de buis blijkt het een succes. Ondanks het succes wordt Huisman in 2009 ingeruild voor een andere presentator, omdat de EO-directie hem “te frivool” vindt. De teleurstelling is groot, maar Huisman stelt het op prijs dat het hem ditmaal eerlijk en direct is verteld. Na Huismans vertrek dalen de kijkcijfers en ''Korenslag'' verdwijnt in 2011 van het scherm. Dit sterkt Huismans overtuiging dat een presentator niet zomaar op een programma gezet kan worden; het moet iets van hem of haar zelf zijn. | |||
'''En verder''' | |||
In 2005 zet Huisman samen met [[Marijke Schaaphok]], Frank Lacroix en Willem Groeneveld het ideeën- en formatbedrijf [http://strak-id.webs.com/ Strak-id] op. Dat geld een steeds belangrijkere rol is gaan spelen bij het maken van televisie valt hem telkens opnieuw op: “Als ik nu een programma idee inbreng, vraagt een omroep meteen of het een duur programma is.” | |||
Zelf is hij wars van kijkcijferoorlogen op televisie, omdat hij gelooft dat de kijker het niet begrijpt en er uiteindelijk de dupe van is. Hij blijft op zoek naar nieuwe formats of programma’s die bij hem als presentator passen. Hij wil zo lang mogelijk doorgaan met presenteren, een vak dat hem bijzonder na aan het hart ligt. | |||
====Prijzen en onderscheidingen==== | ====Prijzen en onderscheidingen==== | ||
Regel 43: | Regel 69: | ||
Gouden Microfoon (1968). | Gouden Microfoon (1968). | ||
Gouden Televizierring voor de ''Playbackshow'' (1985). | [[Gouden Televizierring]] voor de ''Playbackshow'' (1985). | ||
Gouden Televizierring voor de ''Surpriseshow'' (1988). | [[Gouden Televizierring]] voor de ''Surpriseshow'' (1988). | ||
Officier in de Orde van Oranje Nassau (1998). | Officier in de Orde van Oranje Nassau (1998). | ||
Glamour Award in de categorie televisie (2008). | |||
====Publicaties==== | |||
''Zappen met mezelf'' (2002). | |||
====Discografie==== | |||
''As we are'' met Lucifer (1975). | |||
''House for sale'' met Lucifer (1975). | |||
''Scarlet lady'' met Lucifer (1975). | |||
''I can see the sun in late December'' met Lucifer (1975). | |||
''Someone is waiting for you'' met Lucifer (1976). | |||
''Love is blind'' met Lucifer (1976). | |||
''Self pity'' met Lucifer (1977). | |||
''Ik wil op de voorkant van De Hitkrant staan'' (1981). | |||
''Reach out and touch'' samen met de Soundmixers voor de Zonnebloem (1985). | |||
''Later als je groot bent'' (1986). | |||
'''k zou best beroemd willen zijn'' (1987). | |||
''In het echt is het anders'' (1987). | |||
''Hé, doe je mee'' (1988). | |||
''Van alle kinderen op de wereld zou ik de vader willen zijn'' (1988). | |||
''Met z'n allen'' (1990). | |||
''Best tof'' (1995). | |||
''Snuitje'' (1995). | |||
''Beestenboel'' samen met jongenskoor De Buddy's (1997). | |||
''Met z'n allen'' samen met Cool Down Café (2001). | |||
[[Category:personen|Huisman, Henny]] [[Category:Presentator |Huisman, Henny]] [[Category:Programmamaker |Huisman, Henny]] [[Category:Zanger |Huisman, Henny]] | [[Category:personen|Huisman, Henny]] [[Category:Presentator |Huisman, Henny]] [[Category:Programmamaker |Huisman, Henny]] [[Category:Zanger |Huisman, Henny]] |
Huidige versie van 23 nov 2012 om 14:02
Naam | Hendrikus Josephus Huisman |
Geboren | Zaandam, 18 juni 1951 |
Functies | presentator, programmamaker, zanger |
Bekend van | Playbackshow, Het gulden schot, Surprise show |
Periode actief | 1983-heden |
Werkt samen met | Joop van den Ende, Kees Schilperoort |
Trivia | Is van 1973 tot 1976 drummer bij Lucifer, de band rond Margriet Eshuijs |
Media | |
Gallery | Gallery |
Externe info | Officiële site |
Henny Huisman in de media Oeuvre Henny Huisman |
Henny Huisman ontwikkelt zich in de loop van zijn carrière van popmuzikant tot veelzijdig presentator. Ook is hij de bedenker achter de succesformules van een aantal televisieprogramma’s. Hij is zeer geliefd bij het publiek. Vooral vrouwen zijn zeer gecharmeerd van zijn natuurlijke manier van optreden en de aandacht die hij heeft voor zijn gasten. Zelf wil hij herinnerd worden als een “bevlogen iemand, een creatief vriendelijk en mopperende, zenuwachtige televisiemaker. Geen reparaties!”
Jeugd, opleiding en muziek
Huisman is het middelste kind in een katholiek gezin. Hij heeft een twee jaar oudere zus en een vijf jaar jongere broer. De familie woont in een volksbuurt van Zaandam. Slechts één huis in de straat heeft een televisie en op woensdagmiddag is de jonge Huisman vaak daar te vinden. Tegen betaling van vijf cent mag hij komen kijken naar De verrekijker en andere kinderprogramma’s.
Op school wordt al snel duidelijk dat Huisman het van zijn vlotte babbel moet hebben. Zijn docent op het individueel voortgezet onderwijs ziet voor hem wel een toekomst als verkoper. Huisman kiest zelf echter voor de entertainmenthoek. Op zijn veertiende speelt hij al in de band The Marileens van gitariste Margriet Eshuijs. In 1966 stapt Huisman uit de band en gaat hij optreden als diskjockey, met grote aankondigingen, monologen en tamboerijnen. In 1972 richt hij de band Lucifer op. Wanneer de eerste zangeres vertrekt wordt Eshuijs erbij gehaald. In 1975 scoren ze hun grootste hit met House for sale. Het jaar erop houdt Huisman de band voor gezien. Van 1977 tot 1982 reist hij het land door met zijn diskjockey optredens.
KRO
Het liefst wil hij presentator worden en hij zoekt naar een manier om dit met muziek te combineren. Zo ontwikkelt hij de formule van de Playbackshow waarin mensen hun idolen nadoen. Een paar jaar presenteert hij dit fenomeen in de discotheken, maar stiekem droomt hij ervan om de Playbackshow op televisie te brengen. De omroepen zien het idee echter niet zitten. Het geluk wil dat Huisman op een avond een aankondiging verzorgt voor André Hazes in het stadion van Alkmaar. Producent Joop van den Ende zit tussen het publiek en vraagt na afloop aan Huisman of hij zijn losse stijl van presenteren ook voor televisie zou kunnen doen. Huisman ziet zijn kans schoon en zegt: “Ik ben voor televisie geboren, meneer Van den Ende”. Van den Ende ziet wel wat in Huisman en ook in de Playbackshow. Hij brengt Huisman onder bij de KRO. De omroep begint voorzichtig en geeft hem de presentatie van de KRO Zomeravondshow, waarvan de Playbackshow een onderdeel is. Dit slaat enorm aan en in oktober van 1983 vinden de eerste uitzendingen plaats van de Playbackshow. In 1985 wint het programma de Gouden Televizierring.
Wanneer Huisman ontdekt dat veel kandidaten meezingen tijdens het playbacken ontstaat het idee van de Soundmixshow waarin mensen zelf meezingen bij een achtergrondspoor. Aanvankelijk wil Van den Ende het playback idee behouden en dus is er voor een seizoen een Soundmix playbackshow. Dat werkt echter verwarrend voor het publiek en zorgt voor ongelijkwaardige beoordelingen van de kandidaten. Als oplossing stelt Huisman voor dat volwassenen optreden in de Soundmixshow, terwijl het playbacken aan kinderen wordt overgelaten. “Een zesjarige Elvis Presley werkt vervreemdend maar ook vertederend”, zo redeneert hij. Er wordt een proef gedaan met playbackende kinderen in het decor van de Soundmixshow en dat blijkt een groot succes. De Mini playbackshow en de Soundmixshow trekken vanaf 1985 veel kijkers en oogsten hoge waarderingscijfers. Hiermee is Huisman jarenlang verzekerd van twee grote programma’s. Hij mag kiezen met wie hij het liefst samenwerkt en dus vraagt hij in 1987 regisseur Bert van der Veer erbij.
Een jaar later laat Van der Veer een format zien dat hij in Engeland heeft gezien, de Surprise show. In dit programma worden mensen op verrassende en vaak emotionele wijze in het zonnetje zet en gaan hun wensen in vervulling. Het lijkt hem een ideaal programma voor Huisman. Huisman en Van den Ende zijn enthousiast. Voor het najaar van 1988 worden er vier uitzendingen van gemaakt en het publiek beloont het programma met de Televizierring. Voor het eerst moet Huisman zich als presentator inhoudelijk voorbereiden op de uitzendingen, waarbij hij wordt ondersteund door een researchteam. Hij werkt er hard aan om alle voorbereidingen mee te nemen in zijn presentatie. Door zijn sympathieke uitstraling wordt hij door velen gezien als de ideale schoonzoon. Zijn sterrenstatus bereikt een hoogtepunt met dit programma en met de finale van de Soundmixshow van 1988 waardoor het telefoonnet in Nederland tijdelijk plat ligt.
RTL
In 1989 wordt Huisman door Van den Ende gevraagd om samen met andere bekende televisiepresentatoren over te stappen naar zijn nieuwe, commerciële sterrenzender TV10. De zender gaat om politieke redenen echter niet door. Van den Ende brengt zijn sterren onder bij de zojuist gelanceerde commerciële zender RTL Véronique, het latere RTL4. Hier voelt Huisman zich prima op zijn plek en hij wordt al gauw ingezet als een gezicht van de zender, onder andere in de wervende Zet ’m op 4 show.
Hij zet zijn oude successen voort, met meer vrijheid dan bij de conservatieve KRO. De Soundmixshow, de Mini playbackshow en de Surprise show passen bovendien uitstekend bij de familiezender RTL4 en trekken allemaal nog vele jaren hoge kijkcijfers. In de jaren negentig raakt Huisman betrokken bij de Postcodeloterij waarvoor hij diverse spelshows presenteert. Zijn gewaardeerde vaderrol uit de Mini Playbackshow leidt in het seizoen 2001-2002 tot het programma De babysitter waarin Huisman op de kinderen past terwijl de ouders een dagje gaan stappen. Bij thuiskomst confronteert hij de ouders met de uitspraken van hun kroost.
In de loop van de jaren negentig merkt Huisman dat de afstand tussen de zender en de presentator groter wordt. Hij wordt minder betrokken bij beslissingen dan voorheen en dit stemt hem verdrietig. In 2002 komt er op pijnlijke wijze een einde aan zijn contract bij RTL wanneer zonder overleg de Soundmixshow wordt vervangen door Idols waarvoor andere presentatoren worden gevraagd.
EO
Tot ieders verbazing verschijnt Huisman in 2003 als presentator bij de EO met het programma Henny zoekt God. Dit komt voort uit een afspraak van tien jaar eerder. In 1993 is Huisman namelijk te gast in het programma Fifty fifty van Henk Binnendijk. De producent van dat programma, Jacco Doornbos, laat weten dat hij met de grote showman wel een programma over God en het geloof wil maken. Huisman kan op dat moment niet meewerken aan een productie van zes weken, zoals Doornbos voor ogen heeft. Na het vertrek bij RTL tien jaar later hangt de producent al snel aan de lijn. Henny zoekt God wordt door Huisman met liefde gemaakt en hij geniet van de contacten die hij daarbij opdoet. Minder aangenaam zijn de boze reacties van mensen die beweren dat hij over de ruggen van gelovigen zijn zakken wil vullen. Daar staan echter ook positieve reacties tegenover.
De samenwerking met de Evangelische Omroep gaat verder met Henny zoekt God op Bonaire, Huize Huisman en Een van de acht. Tussendoor presenteert hij shows op Talpa voor de Sponsorloterij. In 2007 komt Bert van der Veer bij Huisman met de zangwedstrijd Korenslag. Aanvankelijk kost het veel moeite om de EO over te halen deze talentenjacht uit te zenden, maar eenmaal op de buis blijkt het een succes. Ondanks het succes wordt Huisman in 2009 ingeruild voor een andere presentator, omdat de EO-directie hem “te frivool” vindt. De teleurstelling is groot, maar Huisman stelt het op prijs dat het hem ditmaal eerlijk en direct is verteld. Na Huismans vertrek dalen de kijkcijfers en Korenslag verdwijnt in 2011 van het scherm. Dit sterkt Huismans overtuiging dat een presentator niet zomaar op een programma gezet kan worden; het moet iets van hem of haar zelf zijn.
En verder
In 2005 zet Huisman samen met Marijke Schaaphok, Frank Lacroix en Willem Groeneveld het ideeën- en formatbedrijf Strak-id op. Dat geld een steeds belangrijkere rol is gaan spelen bij het maken van televisie valt hem telkens opnieuw op: “Als ik nu een programma idee inbreng, vraagt een omroep meteen of het een duur programma is.”
Zelf is hij wars van kijkcijferoorlogen op televisie, omdat hij gelooft dat de kijker het niet begrijpt en er uiteindelijk de dupe van is. Hij blijft op zoek naar nieuwe formats of programma’s die bij hem als presentator passen. Hij wil zo lang mogelijk doorgaan met presenteren, een vak dat hem bijzonder na aan het hart ligt.
Prijzen en onderscheidingen
Gouden Microfoon (1968).
Gouden Televizierring voor de Playbackshow (1985).
Gouden Televizierring voor de Surpriseshow (1988).
Officier in de Orde van Oranje Nassau (1998).
Glamour Award in de categorie televisie (2008).
Publicaties
Zappen met mezelf (2002).
Discografie
As we are met Lucifer (1975).
House for sale met Lucifer (1975).
Scarlet lady met Lucifer (1975).
I can see the sun in late December met Lucifer (1975).
Someone is waiting for you met Lucifer (1976).
Love is blind met Lucifer (1976).
Self pity met Lucifer (1977).
Ik wil op de voorkant van De Hitkrant staan (1981).
Reach out and touch samen met de Soundmixers voor de Zonnebloem (1985).
Later als je groot bent (1986).
'k zou best beroemd willen zijn (1987).
In het echt is het anders (1987).
Hé, doe je mee (1988).
Van alle kinderen op de wereld zou ik de vader willen zijn (1988).
Met z'n allen (1990).
Best tof (1995).
Snuitje (1995).
Beestenboel samen met jongenskoor De Buddy's (1997).
Met z'n allen samen met Cool Down Café (2001).