Leo Nelissen: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 22: | Regel 22: | ||
}} | }} | ||
Leo Nelissen is een | Leo Nelissen is een programmamaker van amusements- en journalistieke programma's. Bovendien is hij als zanger actief geweest. Zijn creatieve talent komt er al vroeg uit als hij op jonge leeftijd viool leert spelen. Nelissen bedenkt en ontwikkelt verschillende programma's voor de omroep. Hij is betrokken bij de eerste jongerenprogramma's op de radio. Nelissen werkt geruime tijd voor de [[KRO]] en stapt later over naar de [[NOS]]. | ||
'''Jeugd en eerste werkervaring''' | |||
Leo Nelissen komt uit een middenstandsgezin. Zijn vader is eigenaar van twee winkels in het centrum van Utrecht, namelijk een leder- en een bijouterie. In 1940 doet Nelissen eindexamen en werkt vanaf 1942 als colporteur voor RVS-verzekeringen in Amsterdam. Tijdens het laatste deel van de Tweede Wereldoorlog is hij betrokken bij de opzet van een dagelijkse, clandestiene krant; dat is het begin van een journalistieke loopbaan. Na de bevrijding komt hij in dienst van de Nieuwe Schiedamsche Courant en werkt daar tot 1952. Ook is hij korte periode werkzaam bij reclamebureau Lintas. In 1952 wordt Nelissen als cabaretier ‘ontdekt’. | |||
In najaar 1957 doet Nelissen productie en regie van het blijspel/musical ''[[Bonjour Caroline]]'', dan volgt ''[[Boordje los]]'' met onder andere [[Ramses Shaffy]], [[Luc Lutz]] en het echtpaar [[ | '''Bij de omroep''' | ||
In november 1953 komt Leo Nelissen in dienst bij de KRO als opvolger van [[Jan de Cler]]. Hij treedt op met eigen liedjes, begeleidt zichzelf met de gitaar in ''[[De Zonnebloem]]'' van [[Alex van Waayenburg]]. Hij is de bedenker van het spel ''[[Vader doet de vaat]]'', een wedstrijd in vaatwassen, waarin een provinciekampioen vervolgens landelijk kampioen wordt. | |||
In de loop van de jaren vijftig is hij bij veel amusementsprogramma’s betrokken. Zo is hij samensteller van het amusementsprogramma: ''[[De instuif]]'', aanvankelijk samen met [[Mies Bouwman]]. Ook is hij betrokken bij het programma ''[[Kruisverhoor]]'' , waarin een team spoorweg agenten of journalisten via ondervraging de identiteit van drie verborgen personen moeten ontdekken. Nelissen presenteert bovendien het jongerenprogramma ''[[Cockpit]]'', de quiz ''[[Waar heb ik dat gelezen?]]'' en schrijft liedjes voor ''[[Radioprentenboek]].'' | |||
Met de cabaretgroep Trant56, onder leiding van Leo Nelissen, wordt een cabaretcursus gemaakt. [[Wim Meuldijk]], [[Ernst van Altena]] en [[Bob Westerveld]] zijn de tekstschrijvers, [[Harry Bannink]] componeert de muziek. | |||
Nelissen is bij de opzet van diverse quizzen betrokken, zoals ''[[Ons kent ons]]'' met [[Kees Schilperoort]]. Naar aanleiding van de Amerikaanse schandalen rond de $ 64.000 “Weet-quiz”, introduceert hij een ''[[Weet-quiz]]''. De kandidaat doet een drieweekse studie op een voor hem onbekend onderwerp. Vervolgens worden deskundige vragen uit de (beperkte) literatuur gesteld. Spelleider is [[Gab Smit]]. De winnaar ontvangt een studieverzekering van zesduizend gulden. | |||
In najaar 1957 doet Nelissen productie en regie van het blijspel/musical ''[[Bonjour Caroline]]'', dan volgt ''[[Boordje los]]'' met onder andere [[Ramses Shaffy]], [[Luc Lutz]] en het echtpaar [[Steije van Brandenberg|Steije]] en [[Ansje van Brandenberg]]. | |||
In 1960 introduceert Nelissen een nieuwe vorm van publieksdeelname. Uit Engeland, Frankrijk en Nederland afkomstige artiesten spelen tijdens de repetitie voor een gehoor van studenten. Het publiek bepaalt vervolgens de keuze voor de uitzending. | In 1960 introduceert Nelissen een nieuwe vorm van publieksdeelname. Uit Engeland, Frankrijk en Nederland afkomstige artiesten spelen tijdens de repetitie voor een gehoor van studenten. Het publiek bepaalt vervolgens de keuze voor de uitzending. | ||
In 1962 introduceert mr. W. Wagenaar het idee om alle radioprogramma’s van de zaterdagochtend te vervangen voor een non-stop programma van | In 1962 introduceert mr. W. Wagenaar het idee om alle radioprogramma’s van de zaterdagochtend te vervangen voor een non-stop programma van kwart over acht tot half één onder de titel ''[[Djinn]]''. Nelissen werkt dit idee verder uit. Hij ziet maar één mogelijkheid om de concurrentie van [[Radio Veronica|Veronica]] tegen te gaan, namelijk weinig gesproken woord en duidelijke publiekgerichte blokken. | ||
In 1964 wordt Nelissen benoemd tot chef amusement radio bij de [[KRO]]. Hij blijft daarnaast programma’s maken. De opkomst van de beatmuziek dwingt de KRO tot een koerswijziging. Bands als de Beatles zorgen voor een opleving van de volksmuziek. Nelissens persoonlijke muzikale voorkeur strookt niet langer met de heersende jeugdcultuur. | |||
In 1967 is Nelissen de eerste mannelijke presentator van het ''[[Eurovisie Songfestival]]''; in Wenen doet hij verslag van de verrichtingen van [[Thérèse Steinmetz]]. | |||
In 1967 is Nelissen de eerste mannelijke presentator van het ''[[Eurovisie Songfestival]]''; in Wenen doet hij verslag van de verrichtingen van [[ | |||
In 1968 stapt Nelissen over naar de NOS. Hij wordt redacteur van de culturele afdeling. | In 1968 stapt Nelissen over naar de [[NOS]]. Hij wordt redacteur van de culturele afdeling. Hij verzorgt vervolgens ''[[Scala Internationaal]]''. Later wordt de frequentie (wekelijks) en de naam van het programma gewijzigd in ''[[Zin-tuig]]''. | ||
In 1978 wordt Nelissen gevraagd als redacteur-presentator-regisseur van ''[[Met het oog op morgen]].'' [[Kees Buurman]], de bedenker van dit radioprogrogramma vraagt Nelissen ook voor reportages van landen waaraan koningin Juliana een staatsbezoek brengt. | In 1978 wordt Nelissen gevraagd als redacteur-presentator-regisseur van ''[[Met het oog op morgen]].'' [[Kees Buurman]], de bedenker van dit radioprogrogramma vraagt Nelissen ook voor reportages van landen waaraan koningin Juliana een staatsbezoek brengt. Hij brengt onder andere impressies uit Engeland, Schotland, Frankrijk, Zweden, Finland, Tunesië, Turkije. De reportage die Nelissen maakt van het bezoek van paus Paulus Johannes aan Polen schiet bij de NOS-bestuurders in het verkeerde keelgat. Vooral de kritische visie van Nelissen op het conservatieve-reactionaire karakter van de kerkvorst maakt dat KRO-voorzitter [[J. P. Hendriks]] ‘het hoofd’ van Nelissen eist. Programmaleider [[Kees Cabout]] weigert aan dit verzoek toe te geven. De hierop volgende hetze betekent in 1981 het vroegtijdig einde van de omroeploopbaan van Nelissen. | ||
[[Category:personen|Nelissen, Leo]] [[Category:Zanger |Nelissen, Leo]] [[Category:Journalist |Nelissen, Leo]] [[Category:Programmamaker |Nelissen, Leo]] [[Category:Presentator |Nelissen, Leo]] | [[Category:personen|Nelissen, Leo]] [[Category:Zanger|Nelissen, Leo]] [[Category:Journalist|Nelissen, Leo]] [[Category:Programmamaker|Nelissen, Leo]] [[Category:Presentator|Nelissen, Leo]] | ||
Versie van 14 jan 2013 11:55
| Naam | Leonardus Franciscus Martinus Nelissen |
| Geboren | Utrecht, 20 oktober 1921 |
| Gestorven | Baarn, 12 januari 2013 |
| Functies | zanger, journalist, programmamaker, presentator |
| Bekend van | De wigwam, Cockpit (radio), Tierelantijnen, Ons kent ons, Met het oog op morgen |
| Periode actief | 1953-1981 |
| Werkt samen met | Roos Lippes, Wim Meuldijk, Ernst van Altena, Bab Westerveld, Harry Bannink, Kees Schilperoort |
| Media |  |
Leo Nelissen in de media Oeuvre Leo Nelissen | |
Leo Nelissen is een programmamaker van amusements- en journalistieke programma's. Bovendien is hij als zanger actief geweest. Zijn creatieve talent komt er al vroeg uit als hij op jonge leeftijd viool leert spelen. Nelissen bedenkt en ontwikkelt verschillende programma's voor de omroep. Hij is betrokken bij de eerste jongerenprogramma's op de radio. Nelissen werkt geruime tijd voor de KRO en stapt later over naar de NOS.
Jeugd en eerste werkervaring
Leo Nelissen komt uit een middenstandsgezin. Zijn vader is eigenaar van twee winkels in het centrum van Utrecht, namelijk een leder- en een bijouterie. In 1940 doet Nelissen eindexamen en werkt vanaf 1942 als colporteur voor RVS-verzekeringen in Amsterdam. Tijdens het laatste deel van de Tweede Wereldoorlog is hij betrokken bij de opzet van een dagelijkse, clandestiene krant; dat is het begin van een journalistieke loopbaan. Na de bevrijding komt hij in dienst van de Nieuwe Schiedamsche Courant en werkt daar tot 1952. Ook is hij korte periode werkzaam bij reclamebureau Lintas. In 1952 wordt Nelissen als cabaretier ‘ontdekt’.
Bij de omroep
In november 1953 komt Leo Nelissen in dienst bij de KRO als opvolger van Jan de Cler. Hij treedt op met eigen liedjes, begeleidt zichzelf met de gitaar in De Zonnebloem van Alex van Waayenburg. Hij is de bedenker van het spel Vader doet de vaat, een wedstrijd in vaatwassen, waarin een provinciekampioen vervolgens landelijk kampioen wordt.
In de loop van de jaren vijftig is hij bij veel amusementsprogramma’s betrokken. Zo is hij samensteller van het amusementsprogramma: De instuif, aanvankelijk samen met Mies Bouwman. Ook is hij betrokken bij het programma Kruisverhoor , waarin een team spoorweg agenten of journalisten via ondervraging de identiteit van drie verborgen personen moeten ontdekken. Nelissen presenteert bovendien het jongerenprogramma Cockpit, de quiz Waar heb ik dat gelezen? en schrijft liedjes voor Radioprentenboek.
Met de cabaretgroep Trant56, onder leiding van Leo Nelissen, wordt een cabaretcursus gemaakt. Wim Meuldijk, Ernst van Altena en Bob Westerveld zijn de tekstschrijvers, Harry Bannink componeert de muziek.
Nelissen is bij de opzet van diverse quizzen betrokken, zoals Ons kent ons met Kees Schilperoort. Naar aanleiding van de Amerikaanse schandalen rond de $ 64.000 “Weet-quiz”, introduceert hij een Weet-quiz. De kandidaat doet een drieweekse studie op een voor hem onbekend onderwerp. Vervolgens worden deskundige vragen uit de (beperkte) literatuur gesteld. Spelleider is Gab Smit. De winnaar ontvangt een studieverzekering van zesduizend gulden.
In najaar 1957 doet Nelissen productie en regie van het blijspel/musical Bonjour Caroline, dan volgt Boordje los met onder andere Ramses Shaffy, Luc Lutz en het echtpaar Steije en Ansje van Brandenberg.
In 1960 introduceert Nelissen een nieuwe vorm van publieksdeelname. Uit Engeland, Frankrijk en Nederland afkomstige artiesten spelen tijdens de repetitie voor een gehoor van studenten. Het publiek bepaalt vervolgens de keuze voor de uitzending.
In 1962 introduceert mr. W. Wagenaar het idee om alle radioprogramma’s van de zaterdagochtend te vervangen voor een non-stop programma van kwart over acht tot half één onder de titel Djinn. Nelissen werkt dit idee verder uit. Hij ziet maar één mogelijkheid om de concurrentie van Veronica tegen te gaan, namelijk weinig gesproken woord en duidelijke publiekgerichte blokken.
In 1964 wordt Nelissen benoemd tot chef amusement radio bij de KRO. Hij blijft daarnaast programma’s maken. De opkomst van de beatmuziek dwingt de KRO tot een koerswijziging. Bands als de Beatles zorgen voor een opleving van de volksmuziek. Nelissens persoonlijke muzikale voorkeur strookt niet langer met de heersende jeugdcultuur.
In 1967 is Nelissen de eerste mannelijke presentator van het Eurovisie Songfestival; in Wenen doet hij verslag van de verrichtingen van Thérèse Steinmetz.
In 1968 stapt Nelissen over naar de NOS. Hij wordt redacteur van de culturele afdeling. Hij verzorgt vervolgens Scala Internationaal. Later wordt de frequentie (wekelijks) en de naam van het programma gewijzigd in Zin-tuig.
In 1978 wordt Nelissen gevraagd als redacteur-presentator-regisseur van Met het oog op morgen. Kees Buurman, de bedenker van dit radioprogrogramma vraagt Nelissen ook voor reportages van landen waaraan koningin Juliana een staatsbezoek brengt. Hij brengt onder andere impressies uit Engeland, Schotland, Frankrijk, Zweden, Finland, Tunesië, Turkije. De reportage die Nelissen maakt van het bezoek van paus Paulus Johannes aan Polen schiet bij de NOS-bestuurders in het verkeerde keelgat. Vooral de kritische visie van Nelissen op het conservatieve-reactionaire karakter van de kerkvorst maakt dat KRO-voorzitter J. P. Hendriks ‘het hoofd’ van Nelissen eist. Programmaleider Kees Cabout weigert aan dit verzoek toe te geven. De hierop volgende hetze betekent in 1981 het vroegtijdig einde van de omroeploopbaan van Nelissen.
