Toppop: verschil tussen versies
(→Makers) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 11: | Regel 11: | ||
}} | }} | ||
[[Afbeelding:Toppop.jpg]] [[Bestand: | [[Afbeelding:Toppop.jpg]] [[Bestand:FTA001014154_005_con.png|150px]] | ||
<br clear='all'> | <br clear='all'> | ||
===Beschrijving=== | ===Beschrijving=== |
Versie van 14 dec 2011 15:15
Periode | 1970-1988 |
Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
Genre | Muziekprogramma |
Decennia | 1970-1979, 1980-1989 |
Medium | Televisie |
Gallery | Gallery |
Beschrijving
Toppop is de opvolger van programma's als Moef ga-ga en Doebiedoe en is het eerste wekelijkse programma over popmuziek op de Nederlandse televisie. Bekende artiesten komen naar de - vaak met bizarre decorstukken uitgedoste - studio om hun nieuwste hit te playbacken. Ad Visser is vijftien jaar lang de wat stijfjes ogende presentator.
Via een bon in de AVRObode en Televizier kan het publiek zijn favoriete Toppoptopper en Toppoptipper insturen. Buitenlandse artiesten zijn vaak niet beschikbaar voor een optreden in de studio. Hun successen worden dan van beeld voorzien door het ballet van Penney de Jager. Ad en Penney groeien uit tot iconen van muziekminnend Nederland omdat Toppop lange tijd het enige programma is op het gebied van popmuziek.
De AVRO zendt Toppop uit van 22 september 1970 tot en met 27 juni 1988. Met de opkomst van de videoclip en muziekzenders als MTV, verliest het programma veel van zijn allure.
De bedenker van het programma is regisseur Rien van Wijk, die Toppop baseert op het Britse Top of the Pops. Midden jaren '70 is Toppop zeer vooruitstrevend door gebruik van diverse trucages, zoals chroma-key. Vooral regisseurs als Rien van Wijk, Geert Popma en Henk Renou hebben opmerkelijke opnames gemaakt samen met grafisch ontwerper Frans Schupp en decorontwerpers zoals Ben Hulskamp.
Onvergetelijk is het optreden van Iggy Pop in 1977. Eerst weigert hij de kleedkamer uit te komen, maar hij stormt na start van de muziekband onverwacht de studiovloer op en moeten de videotechnici zich razendsnel uit de voeten maken. Iggy kronkelt playbackend over de vloer en vermaakt zich met het slopen van een aantal decoratieve kamerplanten.
Door de komst van de videoclip verliest het programma in de jaren tachtig steeds meer allure. Er komen steeds minder buitenlandse artiesten naar de studio. Als reactie op de dalende kijkcijfers verschuift de AVRO het programma van de vroege avond naar de late middag. Dit blijkt uiteindelijk een nog grotere ramp voor de kijkcijfers. Naar aanleiding hiervan neemt Ad Visser op 27 mei 1985 afscheid als presentator. Terwijl Chris Rea zijn nummer 1 hit Josephine vertolkt neemt de presentator, in een regen van confetti, zijn felicitaties in ontvangst, tot zichtbare ergernis van Rea.
Ad Visser wordt opgevolgd door Kas van Iersel. De laatste presentator van het programma is Bas Westerweel, die een seizoen lang wordt bijgestaan door Léonie Sazias. Zij interviewt artiesten op locatie (o.a. David Bowie, Toto, Kim Wilde, The Clash, enz.).
Makers
Presentator Ad Visser (1970-1985), Lars Boom (eerste twee afleveringen), Krijn Torringa (1974-1979), Martin Rüdelsheim (1974, twee afleveringen), Marjon van Rijn (1978-1979), Kas van Iersel (1985-1986) Léonie Sazias (1986-1987) Bas Westerweel (1986-1988)
Regie Bert van der Veer, Bob Rooyens, Jessy Winkelman, Chris Berger, Ron Kroon, Charlie Ruys, Wim van der Linden
Camera Cor de Jager
Grafische vormgeving Frans Schupp (1970 - 1972), Hans van der Jagt en Dick van Stralen (1972)
Muziek Tonny Eyk