Margot: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 41: | Regel 41: | ||
===Achtergrond=== | ===Achtergrond=== | ||
Margot’s vader is directeur van ''Keune Haircosmetics'', een groot bedrijf met haarproducten. Met haar familie groeit ze op in het Gooi en gaat later biologie studeren in Amsterdam. In 1980 maakt ze als actrice haar debuut in de film [[Spetters]] van [[Paul Verhoeven]] en in 1981 speelt ze nog in [[Een vlucht regenwulpen]] van [[Ate de Jong]]. Toch is niet acteren, maar schrijven haar grote passie. Ze schrijft voor ''Viva'' en ''Avenue'' en is redacteur voor een talkshow van [[Tineke de | Margot’s vader is directeur van ''Keune Haircosmetics'', een groot bedrijf met haarproducten. Met haar familie groeit ze op in het Gooi en gaat later biologie studeren in Amsterdam. In 1980 maakt ze als actrice haar debuut in de film [[Spetters]] van [[Paul Verhoeven]] en in 1981 speelt ze nog in [[Een vlucht regenwulpen]] van [[Ate de Jong]]. Toch is niet acteren, maar schrijven haar grote passie. Ze schrijft voor ''Viva'' en ''Avenue'' en is redacteur voor een talkshow van [[Tineke de Nooij]]. | ||
Na haar herseninfarct voelt Margot zich soms ‘niksig’, omdat in haar revalidatieproces alleen maar benadrukt wordt wat ze niet kan. Later ontdekt ze een passie voor schilderen. Ook wordt ze regelmatig gevraagd nog een stuk te schrijven. Bij de opvoering toneelstuk dat [[Haye van der Heyden]] voor haar schreef, zit cameraman [[Geert de Bruin]] in het publiek. Zij krijgen een relatie, een periode waarin Margot erg opleeft. Na tien jaar wordt bij haar grote liefde Geert slokdarmkanker wordt geconstateerd en overlijdt een jaar later. Ook haar moeder, Sylvia Millecam en regiseur van ''Margot'' Jop Pannekoek sterven aan de ziekte. Na stamceltherapie kan ze alleen nog maar minder zelf Haar levenswil raakt hierdoor verloren en kiest ze voor haar eigen dood. Margot sterft op 8 augustus 2008. | Na haar herseninfarct voelt Margot zich soms ‘niksig’, omdat in haar revalidatieproces alleen maar benadrukt wordt wat ze niet kan. Later ontdekt ze een passie voor schilderen. Ook wordt ze regelmatig gevraagd nog een stuk te schrijven. Bij de opvoering toneelstuk dat [[Haye van der Heyden]] voor haar schreef, zit cameraman [[Geert de Bruin]] in het publiek. Zij krijgen een relatie, een periode waarin Margot erg opleeft. Na tien jaar wordt bij haar grote liefde Geert slokdarmkanker wordt geconstateerd en overlijdt een jaar later. Ook haar moeder, Sylvia Millecam en regiseur van ''Margot'' Jop Pannekoek sterven aan de ziekte. Na stamceltherapie kan ze alleen nog maar minder zelf Haar levenswil raakt hierdoor verloren en kiest ze voor haar eigen dood. Margot sterft op 8 augustus 2008. | ||
Versie van 3 okt 2009 20:46
| Periode | 1989 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 1980-1989 |
| Lengte | 46’45’’ |
| Medium | Televisie |
Beschrijving
Gedramatiseerd portret van Margot Keune, die in 1983 een herseninfarct krijgt. Als gevolg hiervan werken haar armen, benen en stembanden niet meer als voorheen, hoewel ze aan het infarct geen blijvende mentale schade heeft overgehouden. Margot wordt gevolgd in haar dagelijkse bezigheden, waarop ze zelf commentaar levert.
De documentaire begint in Frankrijk, waar Margot op dat moment aan het revalideren is. De plek staat haar echter zo tegen, dat vriendin Sylvia Millecam haar op gaat halen. In de gesprekken tussen Margot en Sylvia blijkt steeds meer hoe Margot lijdt onder de gevolgen van haar herseninfarct en hoe het haar leven heeft veranderd. Deze gesprekken worden afgewisseld met gereconstrueerde beeld van Margot’s leven voor haar herseninfarct, de periode daarna in het ziekenhuis waar ze therapieën volgt om te revalideren en hoe ze met de gevolgen omgaat in het dagelijks leven. Ze heeft vooral moeite met het feit dat alles langzamer gaat dan in haar hoofd. Toch wil Margot benadrukken dat ze ook veel dingen nog wel zelf kan. Zo woont ze op zichzelf, is te zien hoe ze voor de Playboy poseert, gaat ze op afspraakjes met mannen en speelt ze in een theatervoorstelling van Haye van der Heyden.
Makers
Productie en regie Jop Pannekoek
Productie en regie assistente Tineke Geessink
Camera Fred Brinkman
Geluid Gregoot van de Kamp
Montage Ot Louw, Ewoud Hendriksen
Mixage Ot Louw
Make up Karin van Dijk, Monique McKenzie
Medewerkers Margot Keune, Sylvia Millecam, Haye van der Heyden, Yacintha Bokma, Huub Stapel, Willemien Kneppelhout, Christian Malin, Govert de Roos, Janine Hoogerwerf, Yolanda Soniga, Paul Vermeulen Windsant
Achtergrond
Margot’s vader is directeur van Keune Haircosmetics, een groot bedrijf met haarproducten. Met haar familie groeit ze op in het Gooi en gaat later biologie studeren in Amsterdam. In 1980 maakt ze als actrice haar debuut in de film Spetters van Paul Verhoeven en in 1981 speelt ze nog in Een vlucht regenwulpen van Ate de Jong. Toch is niet acteren, maar schrijven haar grote passie. Ze schrijft voor Viva en Avenue en is redacteur voor een talkshow van Tineke de Nooij.
Na haar herseninfarct voelt Margot zich soms ‘niksig’, omdat in haar revalidatieproces alleen maar benadrukt wordt wat ze niet kan. Later ontdekt ze een passie voor schilderen. Ook wordt ze regelmatig gevraagd nog een stuk te schrijven. Bij de opvoering toneelstuk dat Haye van der Heyden voor haar schreef, zit cameraman Geert de Bruin in het publiek. Zij krijgen een relatie, een periode waarin Margot erg opleeft. Na tien jaar wordt bij haar grote liefde Geert slokdarmkanker wordt geconstateerd en overlijdt een jaar later. Ook haar moeder, Sylvia Millecam en regiseur van Margot Jop Pannekoek sterven aan de ziekte. Na stamceltherapie kan ze alleen nog maar minder zelf Haar levenswil raakt hierdoor verloren en kiest ze voor haar eigen dood. Margot sterft op 8 augustus 2008.
