Pieter van Huystee
| Naam | Pieter van Huystee |
| Geboren | , 21 april 1956 |
| Functies | regisseur, producent |
| Bekend van | |
| Periode actief | 1977-heden |
| Werkt samen met | Hans Hylkema, René Roelofs, Ramon Gieling, Carin Goeijers |
Pieter van Huystee in de media Oeuvre Pieter van Huystee | |
Van Lingo naar zeven documentaires die door de strenge selectie van het IDFA festival 2008 heenkomen: Pieter van Huystee heeft zich als producent in iets meer dan tien jaar tijd stevig in het internationale documentaireveld geworteld. Het ondernemersadvies 'specialiseer om te overleven' is niet aan Van Huystee besteed: de producent initieert en begeleidt internationale coproducties, bioscoopdocumentaires van gevestigde Nederlandse documentairemakers, maar evengoed korte films van jong talent. Maar daar stopt het nog niet. Als belangenbehartiger voor de Nederlandse documentairebranche en medeontwikkelaar van nieuwe platforms om de documentairefilm meer onder de aandacht van het publiek te brengen, heeft Van Huystee zich al in korte tijd onmisbaar gemaakt.
De meeste carrières beginnen met torenhoge ambities die jaar na jaar naar de realiteit worden bijgesteld, maar Nederlands’ grootste documentaireproducent werkt omgekeerd. Aan het eind van de jaren ’80 is de naam Pieter van Huystee nog voornamelijk verbonden aan spelletjesformats die hij voor IDTV in Nederland introduceert. Huystee is één van de werknemers van het eerste uur. Onder de hoede van Harry de Winter brengt producent Van Huystee Lingo, Boggle en Triviant op de buis. Naast producent vervult Van Huystee een enkele keer de functie van regisseur. Zo verzorgt Van Huystee in 1988 de regie voor de befaamde televisiereeks De wereld van Boudewijn Büch, waarin Büch verslag doet van zijn reis door de VS.
Bekendheid als documentaireproducent krijgt Van Huystee door zijn samenwerking met Johan van der Keuken, voor wie hij diens laatste lange documentaires produceert. Bewogen Koper wordt in 1993 de eerste film die uitkomt onder Van Huystee vleugels. In 1995 start hij zijn mediaproductiebedrijf op de Amsterdamse Noordermarkt. Werkzaam zijn hier onder anderen Sylvia Baan als senior producent en Hans Dortmans als vaste researcher. Als producent richt Pieter van Huystee zich steeds sterker op internationale coproducties, waarbij hij samenwerkt met buitenlandse producenten en/of omroepen. Succesvolle voorbeelden hiervan zijn Shout! van documentairemakers Sabine Lubbe Bakker en Esther Gould en Carmen meets Borat van Mercedes Stalenhoef. Voor verschillende internationale filmplatforms treedt van Huystee inmiddels op als expert in selectiecommissies bij het toekennen van coproductietrajecten en intensieve workshops aan jonge documentairemakers.
In 2000 bestaat zijn bedrijf 5 jaar en Van Huystee ontvangt een Gouden Kalf voor zijn werk als producent, de hoogste onderscheiding voor de Nederlandse Filmindustrie. De door Van Huystee geproduceerde documentaires van makers als Heddy Honigmann, Peter Delpeut, Maria Ramos, René Roelofs, Carin Goeijers, Ramon Gieling Hans Hylkema, Mart Dominicus en Leendert Pot worden geplaatst binnen documentaireprogramma’s als NPS.DOC, Dokwerk, Het uur van de Wolf, Werelden, De Donderdag Documentaire en Holland Doc. Naast de gevestigde makers, gaat Van Huystee ook filmprojecten aan met minder bekende en beginnende makers. De fictiefilm Beat, voor vijfhonderd euro gemaakt door David Verbeek en Rogier de Blok, twee derdejaars filmacademiestudenten, is hiervan een voorbeeld. Af en toe maakt Van Huystee een film in eigen beheer, in de hoop dat een omroep hem later toch wil aankopen. Dat gebeurt met 24 uur bedreigd, een documentairefilm van Frank Vellenga over de Marokkaanse schilder Rachid Ben Ali.
In 1999 zet PvH films een eigen distributiemaatschappij op: Public Film. Directe aanleiding is het feit dat Van Huystee geen distributeur kan vinden voor Twee Minuten Stilte a.u.b., een film van Heddy Honigmann. Van Huystee besluit de film zelf uit te brengen en dat bevalt. Met Public Film wil Van Huystee Nederlandse documentaires in bioscooprelease brengen. Een moeizame twee jaar later komt het Filmfonds met een nieuw initiatief onder de naam DocuZone: het fonds leent een twintigtal filmtheaters de beamers die nodig zijn voor een dvd vertoning op 35 mm film kwaliteit en selecteert wekelijks een Nederlandse documentairefilm voor bioscoopvertoning. Van Huystee’s bioscoopdistributieplannen raken op de achtergrond en zijn 'in-huis' distributeur Sara Hohner, verlaat Van Huystee en zet Cinema Delicatessen op, dat het DocuZone programma overneemt en in 2002 de eerste digitale distributeur van documentairefilms voor de Nederlandse filmtheaters wordt.
Tien jaar later is Van Huystee naast producent ook als regisseur te vinden bij televisieomroep Het Gesprek in het praatprogramma DocTalk. Een documentairefilm wordt vertoond en met de documenairemaker besproken op de drie momenten waarop de film wordt stopgezet. Het is opnieuw een initiatief van Van Huystee. En dat nog eens in het bijzijn van zijn oude vriend en werkgever Harry de Winter, die als programmadirecteur en ‘gedelegeerd commissaris programmazaken’ aan de omroep verbonden is. "Meer documentairefilms op televisie" was De Winters’ antwoord, op het moment dat bekend werd dat hij zich middels aandelen had ingekocht in de omroep. Een goede vriend heeft weinig woorden nodig.
Prijzen en onderscheidingen
Gouden Kalf vakprijs, Nederlands Film Festival (2000)
