Jos Brink
| Naam | Josephus Gerardus Brink |
| Geboren | Heiloo, 19 juni 1942 |
| Gestorven | Amsterdam, 17 augustus 2007 |
| Functies | cabaretier, presentator, schrijver |
| Bekend van | Puzzeluur, Babbelonië, Wedden dat ...?, Jos op 1, TV Toppers |
| Periode actief | 1959-2007 |
| Werkt samen met | Jop Pannekoek, Frank Sanders, Sandra Reemer |
| Trivia | verwerft bekendheid tot over de grenzen wanneer hij in 1979 Koningin Juliana op televisie zoent in Alstublieft Majesteit |
Jos Brink in de media Oeuvre Jos Brink | |
Jos Brink is het voorbeeld van een man, die op artistiek gebied alles kan tot het tegendeel is bewezen. Telkens opnieuw verlegt hij zijn grenzen en probeert alles uit. Of het nu het schrijven van een spitse column is of een complete musical waar miljoenen Euro’s in omgaan. In zijn jaren bij de AVRO staat hij aan de top met een bereik aan kijkers van soms vijftien miljoen: negen miljoen Nederlanders en vijf miljoen in Duitsland en Vlaanderen. Door openlijk voor zijn homoseksualiteit uit te komen weet hij een brug te slaan tussen homo’s en hetero’s. Daarnaast is Jos intens bezig met het geloof. Van huis uit protestants geniet hij zeer van de katholieke eredienst en is hij regelmatig op de kansel in beide kerken te vinden. Wanneer de dodelijke ziekte Aids haar intrede doet, is Jos de man die actief aan stervensbegeleiding doet. Het is de andere kant van Jos waarmee hij nooit in de schijnwerpers staat.
Op zestienjarige leeftijd schrijft Jos Brink zich in voor de hoorspelcursus van de Nederlandse Radio Unie en is met achttien jaar de jongste acteur van de Hoorspelkern. Van 1959 tot 1962 is Brink op de Toneelacademie. In de jaren zestig presenteert hij voor de radio het tienermuziekprogramma Tussen 10 + en 20 – . Jos Brink gaat de cabaretkant op met een soloprogramma en hij belandt uiteindelijk bij Tekstpierement waar hij samen met Frank Sanders, die zijn partner wordt, jarenlang het middelpunt zal zijn. In 1972 mede-eigenaar van productiebureau Frank Sanders. Er volgen theaterproducties en de televisie ontdekt hem als een ideale presentator van zowel luchtige programma’s als het religieuze genre. Schrijven doet Jos al zijn hele leven: van cursiefjes in kranten en weekbladen tot boeken over zijn poes en pastorale werken. Hij schrijft succesvolle musicals en toneelstukken. In de loop der jaren wordt Jos vele malen voor zijn werk bekroond met uiteenlopende prijzen: van de Gouden TeleVizierring tot de Gay Award.
Jos Brink maakt in 1959 op zeventienjarige leeftijd zijn radiodebuut in het hoorspel Het Z-Mysterie onder regie van Jan C. Hubert. In 1960 treedt hij toe tot de hoorspelkern. In 1962 begint hij zijn eigen cabaretgroep Luchtballonnen. In 1963 doet hij mee aan het Amsterdams Jeugdtoneel met rollen in Antonio de vissersjongen, Prinsesje van de Zee, Ivanhoe en Willem van Oranje.
In 1963 vindt zijn televisiedebuut plaats in Seizoenzang waarin hij onder regie van Dick Harris de rol van George Gershwin speelt. Vanaf 1964 is hij de opvolger van Lonneke Hoogland met het radioprogramma Tussen 10+ en 20- voor tieners, waarvan geen opnamen bewaard zijn gebleven. Zijn vaste afscheidsgroet was altijd ‘Pas goed op jezelf’, waar Jack Bulterman een liedje over schrijft met die titel en waarop de B-kant het liedje: Toe Jos, draai nog ‘ns plaatje.
Op de televisie is hij in 1964 voor het eerst te zien in W.I.M.. In dit programma, Wedstrijd In Muziek is Brink teamleider in deze tienerquiz. Zijn veelzijdigheid is dan al goed zichtbaar. Enkele maanden later danst hij in Combo op de muziek van de Engelse beatgroep The Scorpions. Een jaar later staat hij op het jaarlijkse beatfestival in de veilingplaats Blokker met als grote act The Pretty Things. In die jaren schrijft hij ook verschillende cabaretstrips voor de radio: Bij de Buyten binnen, Huilen op de trap en Dansen als een Edelman. In 1966 begint hij zijn eigen ensemble met het cabaretprogramma Grote grote wallevis. Jos Brink krijgt bij de TROS in 1970 een aantal televisieshows onder regie van Jop Pannekoek. Dan ontmoet Jos in 1972 Frank Sanders, die hem uitnodigt om mee te werken aan Cabaret Tekstpierement. De groep maakt totaal zeven programma’s: In de zesde hemel, Blijf zitten waar je zit, Wit op zwart, Ja, we zijn daar gek!, Wacht u voor de hond, Deusjevoo en Van wie zou dat nou zijn
De televisie ontdekt het presentatietalent van Jos Brink. Eerst zit hij in het beroemde panel van de Wie Kent Kwis (gepresenteerd door Fred Oster) en dan krijgt hij een eigen programma: AVRO’s Puzzeluur dat hem de eerste Gouden TeleVizierring oplevert, uitgereikt door Wim Kan.
Tot in Amerika wordt Jos beroemd wanneer hij in 1979 Alstublieft Majesteit presenteert waarin de zeventigste verjaardag van koningin Juliana wordt gevierd en Jos de majesteit kust.
De eerste musical van Jos Brink en Frank Sanders is Maskerade in 1979 over een modeontwerper en zijn klanten. Er volgen nog zeven musicals die volle zalen trekken. Veel gevraagd wordt Jos ook voor spelletjes, zoals Babbelonië van 1981 tot 1984 onder leiding van Pim Jacobs.
Naast de Tekstpierement-musicals Madame Arthur (1985), Max Havelaar (1987), Revue Revue (1991) en Zzinderella (1993), blijft Jos televisiewerk doen. Bijzonder populair is Wedden dat… waarvan de AVRO 28 afleveringen brengt en dat in 1987 voor Brink de tweede Televizierring oplevert. Tussendoor schrijft Jos Brink nog twee toneelstukken: zijn debuut Bessen (1982) en Een nieuwe dood dat gaat over het Aids-probleem (1986).
In 1988 brengt hij de musical ‘Max Havelaar’ en Brink is erbij wanneer prins Claus het eerste pak Max Havelaar-koffie in ontvangst neemt.13 Jos gaat zich dan meer op het televisiewerk richten. Na De 64.000 gulden vraag volgen Op zoek, Cum laude en Langs heilige huisjes waarin uit de doeken wordt gedaan waarom Bonifatius in Dokkum werd vermoord.
Vanaf 1997 presenteert hij Jos op 1 een televisieprogramma van de NCRV op alle werkdagen tussen vier en vijf uur ’s middags. Drie jaar lang komen bekende en onbekende Nederlanders in dat programma naar voren en Jos weet er steeds weer verrassende gesprekken van te maken.
In 2001 gaat een lang vervulde wens van Jos in vervulling: hij speelt de hoofdrol in de door hemzelf geschreven musical Sonneveld en viert daarmee tevens zijn veertigjarig theaterjubileum. Het is een doorslaand succes en de voorstelling trekt volle zalen.
Jos Brink schrijft columns in zowel Privé als Dagblad Trouw. Dat Jos een artistieke duizendpoot is bewijst hij in het programma De Ochtenden (AVRO) waarin Jac Goderie bij hem op bezoek is in zijn Gelderse (tweede) huisje en we zien dat Jos ook een verdienstelijk kunstschilder is.
In juli 2004 is Jos Brink te zien op de NCRV-televisie met het praatprogramma TV Toppers. Brink spreekt met bekende Nederlandse tv-sterren over hun favoriete televisiemomenten.
Vanaf 2006 maakte hij deel uit van het cabaretgezelschap Purper 101 waarmee hij langs de Nederlandse theaters ging. In juli 2007 werd bij Brink darmkanker geconstateerd. Op 16 augustus overleed Jos Brink na een operatie. Op 23 augustus was de uitvaart onder enorme publieke belangstelling. In theater Carré lag Brink opgebaard voor het publiek om afscheid te nemen.
Prijzen en onderscheidingen
Beste kleutermilieuboek, Raad van Europa (1974).
Zilveren Harp en Gouden Harp van Conamus (1975 en 1987).
Wim Sonneveld Genesiuspenning (1975).
Gouden TeleVizierring voor “Puzzeluur” (1979).
Gay Award (1982).
Ereburger van de stad Brugge (1986).
Gouden Hart van de Stad Rotterdam (1986).
Gouden TeleVizierring voor Wedden dat… (1986).
Ridder in de Orde van Oranje Nassau (1988).
Eremedaille van de Dienst voor Cultuur in België (1989).
Gouden Pen: Oeuvreprijs (1992).
Publicaties
Jos Brink schrijft om en nabij de veertig boeken en bundels, waaronder:
Zitten op de grond (Gouden Boek voor 100.000 exemplaren)
Eenling is geenling
Dagelijks brood
Bouwen met puin
Pimmetje
Laat mij maar schuiven
Blij blijven
Spaghetti met stokjes
