Hans Smit
| Naam | Johannes Anthonius Cornelis Smit |
| Geboren | Beverwijk, 19 maart 1962 |
| Functies | Presentator, nieuwspresentator, commentaarstem, radiomaker |
| Bekend van | Jeugdjournaal, NOS Journaal, Opium, Ophef en vertier, Theater van het sentiment, Top 2000 |
| Periode actief | 1991-heden |
| Werkt samen met | Brecht van Hulten, Aldith Hunkar |
| Gallery | Gallery |
| Externe info | Hans op Twitter |
Hans Smit in de media Oeuvre van Hans Smit | |
Hans Smit groeit op in een katholiek gezin in Beverwijk. Als kind heeft hij al een fascinatie voor de radio en speelt hij thuis met een bandrecorder om radio na te spelen. In Beverwijk gaat hij naar het gymnasium, waarna hij geïnspireerd door een goede leraar Frans besluit Frans te gaan te studeren in Amsterdam. Dit doet Smit een aantal jaar, tot zijn kandidaats. Tijdens zijn stage op zijn oude middelbare school in Beverwijk, komt hij, wanneer hij tussen zijn collega’s in de lerarenkamer zit, tot het besef dat hij dit niet tot zijn pensioen wil blijven doen. Smit bedenkt dat hij het interessante bijvak, persgeschiedenis, als hoofdstudie wil proberen. Zodoende begint hij aan de studie Geschiedenis van Pers, Propaganda en Openbare Mening. Tijdens zijn eerste stage, op de publiciteitsafdeling van het Holland Festival, komt hij Theo Stokkink tegen, die op dat moment een eigen cultuurprogramma bij de KRO heeft. Smit vraagt aan Stokkink of hij bij hem zijn volgende stage kan lopen. Na de nodige goedkeuringen gaat hij bij Schone kunsten aan de slag. Het is voor dit programma dat hij voor het eerst met een microfoon in de hand op pad gaat om radio te maken.
Eerste stappen bij de radio
Nadat Smit in 1988 afstudeert moet hij vanwege zijn dienstplicht het leger in. Hij heeft hier echter principiële bezwaren tegen en moet vervangende dienst gaan doen op de persvoorlichtingsafdeling van het Ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur. Dit doet hij achttien maanden met veel plezier. Tegen het eind van zijn dienstverband heeft hij door het vele contact met de media een aardig netwerk opgebouwd. Via zijn contacten krijgt hij aansluitend aan zijn dienstverband, een baan aangeboden als redacteur bij een kunstprogramma van de AVRO. Zijn baas bij de AVRO werkt in die tijd ook parttime voor Schone kunsten van de KRO. Wanneer hij dit niet meer kan combineren vraagt hij aan Smit of hij deze baan wil overnemen. Smit accepteert het aanbod en keert daardoor in deeltijd weer terug op zijn oude stageplaats.
Tijdens de eerste helft van de jaren negentig is Smit freelancer bij verschillende radioprogramma’s. Voornamelijk bij de KRO, maar ook werkt hij in deze periode voor de AVRO en de VPRO. Zijn werkzaamheden lopen uiteen van verslaggever, redacteur, regisseur en tevens presentator van een aantal programma’s. Zo presenteert hij het KRO-programma Echo, dat in 1995 samen met een aantal andere programma’s van de overige omroepen wordt vervangen door het Radio 1 journaal. Omdat er maar beperkte presentatieplaatsen zijn, gaat Smit hier aan de slag als redacteur en als invalpresentator: “Op onmogelijke tijden als zaterdagochtend en zondagavond. Maar na een jaar kwam de vacature bij het Jeugdjournaal en dat kwam wel heel goed uit. Ik zat een beetje vast bij het Radio 1 Journaal.”
Het Jeugdjournaal
Op een prikbord bij de NOS ziet Smit een vacature voor presentator van het Jeugdjournaal: “Ik had geen ambities op het gebied van televisie. Het Jeugdjournaal was het enige programma waarvan ik dacht, als ik dat nog eens zou kunnen presenteren, dat zou natuurlijk helemaal te gek zijn.” Smit loopt echter tegen de eis van televisie-ervaring aan. Dat heeft hij op dat moment namelijk nog helemaal niet: “Dus ik ben gewoon voor mijn eigen cameraatje thuis gaan zitten en heb gewoon gezegd: Hallo, ik ben Hans Smit en ik zou het heel erg leuk vinden om bij deze te solliciteren voor de baan bij het Jeugdjournaal”. Het is effectief en Smit wordt na een screentest aangenomen als presentator-redacteur. Alvorens hij zijn eerste uitzending gaat presenteren oefent Smit in de zomermaanden in de studio. Zijn debuut komt eerder dan gepland, wanneer hij na een ziekmelding van een collega vervroegd de zender op moet: “Het is beter om maar meteen in het diepe te worden gegooid, omdat je anders helemaal naar zo’n dag gaat toeleven. Die uitzending ging ook hartstikke lekker”.
Bij het Jeugdjournaal loopt Smit de hele dag mee op de redactie, maakt zelf onderdelen van het programma en gaat ook regelmatig zelf op pad. In de zeven jaar dat Smit werkzaam is bij het Jeugdjournaal maakt hij veel mee. Zo presenteert hij grote uitzendingen rondom het huwelijk van Prins Willem-Alexander en Máxima, de aanslagen in de Verenigde Staten in 2001 en leidt hij een verkiezingsdebat met de lijstertrekkers van de grote politieke partijen. Na zeven jaar heeft hij echter wel behoefte aan iets anders, aangezien elk jaar de vaste onderwerpen als de 1 april grap en de aankomst van Sinterklaas terugkomen.
Het NOS Journaal
Na zijn vertrek bij het Jeugdjournaal wil Smit even rondkijken wat voor werk er is. Dit valt hem echter tegen. Wanneer toenmalig hoofdredacteur van het NOS Journaal Hans Laroes hem vraagt bij het Journaal te komen werken, gaat Smit op het aanbod in. Smit is al eens ingevallen bij wat op de Jeugdjournaalredactie het ‘Het Grote Mensen Journaal’ wordt genoemd en heeft hier goede herinneringen aan overgehouden. In vergelijking met zijn werk bij het Jeugdjournaal valt het NOS Journaal behoorlijk tegen. Bij het NOS Journaal, waar hij voornamelijk de ochtendjournaals gaat presenteren, is hij vrijwel alleen met het redigeren en herschrijven van presentatieteksten bezig.
Terug naar de radio
Tijdens zijn werkzaamheden als nieuwspresentator bij de NOS blijft Smit werkzaam bij de radio. Zo presenteert hij af en toe het Radio 1 journaal en werkt hij op de redactie aan het krantenoverzicht van Met het oog op morgen. In 2002 begint Smit als presentator bij het cultuurprogramma Ophef & vertier en valt hij in bij Theater van het sentiment. Ook valt hij met enige regelmaat in bij het programma Ontbijtradio. Dit bevalt de VARA zo goed, dat hij gevraagd wordt de taak van vaste presentator Roderick Veelo over te nemen. Ondanks zijn vaste contract bij de NOS besluit Smit, de overstap naar de radio te maken: “Ik vind radio eigenlijk veel leuker dan televisie. Het is sneller, het is dichterbij de mensen. Al klinkt dat heel cliché.” De overstap naar Radio 2 maakt het voor Smit eveneens mogelijk op het eind van het jaar mee te presenteren aan de Top 2000 uitzendingen.
Na drie jaar Ontbijtradio wordt Smit door de AVRO gevraagd een kunst- en cultuurprogramma te komen presenteren. Omdat cultuur ook in het begin van zijn carrière een grote rol speelt, vormt dit aanbod een unieke kans terug te keren bij het soort programma’s dat hij het liefste presenteert. Bij de AVRO maakt Smit meerdere programma’s voor de radio, waarvan Opium radio de belangrijkste is. Verder presenteert Smit programma’s als De praktijk, Virus en is hij vaste invaller voor Hans Schiffers bij Schiffers.fm en voor Jan Mom bij Vrijdagmiddag live. Bovendien is hij vaste invaller van Clairy Polak bij het Radio 4 programma De klassieken. Toch is Smit niet helemaal van de televisie verdwenen. Hij presenteert incidenteel AVRO’s Kunstuur op televisie en verzorgt bij meerdere programma’s de voice-over: “Incidenteel presenteren op televisie blijft leuk. Het is een beetje buiten spelen. Maar het gedoe erom heen is zo vervelend.”
