Herco de Boer
| Naam | Herco de Boer |
| Geboren | Buitenzorg, Nederlands-Indië, 10 augustus 1949 |
| Functies | geluidstechnicus |
| Bekend van | Walhalla Symfonie, SVEM (Studio voor Verbosonica en Elektronische Muziek), hoorspelen |
| Periode actief | 1973-2009 |
| Werkt samen met | Theo Stokkink |
| Externe info | muziek, video's |
Geluidstechnicus met een voorkeur voor uitdagende projecten
Functie
Herco de Boer begint in februari 1973 bij het facilitair bedrijf van de NOS. Na ongeveer drie en een half jaar assistent te zijn geweest, wordt hij programmatechnicus.
Walhalla Symfonie
Tijdens een bedrijfscursus begint De Boer met een eigen project om muziek zó te monteren dat het één groot muziekstuk wordt. Het is een uitdaging, maar hij leert allerlei technieken die hem vaak van pas zullen komen. Hij maakt twee montages die hij "Muzikollages" noemt en is daar ruim drie jaar mee bezig. Dat doet hij in eigen tijd in studio's die op dat moment beschikbaar zijn. Een deel van zo'n muzikollage wordt uitgezonden in het programma Rauhfaser van de KRO op Radio 3 (Hans Wijnants). Als Theo Stokkink met een soortgelijk idee komt voor het programma Walhalla bespreekt hij dat met De Boer. Zo ontstaat uiteindelijk Walhalla Symfonie. Het is een zeer bewerkelijke montage van platen, filmfragmenten (audio) en door Theo Stokkink gelezen boekfragmenten die betrekking hebben op muziek. In de Walhalla Symfonie ('Japan Expressie') gebruikt hij ook een deel van zijn 'Muzikollage'.
Als Walhalla Symfonie wordt opgeheven, per aflevering van een uur zijn er twee dagen montage nodig, wordt De Boer gevraagd om muziektechnicus te worden. Hoewel dat lange tijd zijn ambitie was, voelt hij er inmiddels niet veel voor. Hij wordt hoorspeltechnicus.
Hoorspelen
De hoorspelen die De Boer krijgt zijn vaak van experimentele aard. Dit heeft ook te maken met zijn voorkeur voor allerlei speciale apparatuur zoals vocoders en synthesizers. Hij is een van de weinige technici die met deze techniek kan omgaan. Af en toe krijgt De Boer ook een "normaal" hoorspel, waarbij hij soms zijn eigen(wijze) technieken toepast. Acteur Hans Veerman noemt dat eens "Herco-technisch". De Boer werkt veel voor de NOS en de KRO en af en toe voor de NCRV en de VARA. In de tijd dat hij zowel hoorspelen doet als in de SVEM werkzaam is, maakt hij ook een keer gebruik van de SVEM voor bepaalde onderdelen van het hoorspel Het vertrek van Ingrid van Delft onder regie van Willy Bril en Joke Reitsma-Hagelen. Twee andere hoorspelen waar De Boer trots op is, zijn De Zwemmer (NOS) en De verzoekingen van de Heilige Antonius' (KRO, Jean Pierre Plooy).
SVEM
De afkorting staat voor Studio voor Verbosonica en Elektronische Muziek. Deze studio wordt opgezet in 1982 door Theo Rijsdijk, Fred de Beer en Herco de Boer. Ze zoeken de specifieke apparatuur uit en VARA Studio 2 wordt daarvoor vrijgemaakt. De term Verbosonica komt bij regisseur Ab van Eyk vandaan. Als de studio in 1984 opengaat werkt De Boer daar met Ad Visser, Cees Stolk en Konrad Böhmer. Voor het project van Ad Visser neemt De Boer zijn eigen synthesizer mee, de legendarische DX7, die hij niet lang daarvoor heeft aangeschaft. Cees Stolk neemt alle partijen voor zijn rekening.
In de SVEM werkt De Boer vaak voor de NCRV met Jelle Koolstra en, voor het programma De lopende band, met Imre Somogyi. Samen met Somogyi componeert en speelt De Boer ook zelf en maakt arrangementen van bestaande muziek.
Tunes en jingles
De Boer is zelf de muzikant en technicus voor de tunes van het NOS-programma Wat 'n taal van Jan Roelands. Vele producties van uiteenlopende aard komen in de SVEM tot stand. Peter Schön maakt in 1986 een nieuw jingle-pakket voor de VARA. Als Schön zich op een dag ziek meldt, besluit Jan Stoeckart om De Boer de kans te geven een tune te maken. Deze wordt tegen zijn verwachting in goedgekeurd en wordt jarenlang gebruikt op Radio 3. In 1986 staat de SVEM op de Firato met de CMI Fairlight III muziekcomputer. De Boer maakt er een speciale openingstune voor en componeert wat tussen de presentaties door, zodat mensen die binnen wandelen kunnen horen en zien hoe dat werkt.
Einde carrière
Net als de hoorspelen neemt ook het werk in de SVEM door de bezuinigingen af. De Boer besluit niet meer in de SVEM te werken. Een van de weinige bewerkelijke programma's die hij daarna nog doet is KRO's Damokles. In oktober 1996 wordt hij gedetacheerd bij de KRO om het uitzendproces te digitaliseren met het Dalet systeem. Als project wordt het programma Goudmijn (Stefan Stasse) gekozen waar De Boer ook 6 maanden lang de technicus van is. Omdat het NOB hem niets meer te bieden heeft (voor het Dalet project dat inmiddels ook bij de NOS is gestart vindt men hem "te oud"), maakt hij de stap naar de KRO in juli 1997. In 2000 verhuizen KRO, NCRV en AVRO naar het AKN-gebouw waar het Dalet-systeem door alle omroepen wordt gebruikt. De Boer blijft bij de KRO en heeft daar de leiding over de digitalisering tot zijn pensioen in 2010.
