Philip Bloemendal: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
 
(26 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{ Infobox Persoon
{{ Infobox Persoon
| illustratie = Philip Bloemendal.jpg
| illustratie = Portret Philip Bloemendal.jpg
| naam      = Philip Bloemendal
| naam      = Philip Bloemendal
| geboorte_datum  = 25 juni 1918
| geboorte_datum  = 25 juni 1918
Regel 6: Regel 6:
| overlijden_datum  =  22 februari 1999
| overlijden_datum  =  22 februari 1999
| overlijden_plaats = Amersfoort
| overlijden_plaats = Amersfoort
| functies = commentator, [[:Category:Nieuwspresentator|nieuwspresentator]], redacteur, Directeur Polygoon  
| functies = commentator, [[:Category:Nieuwspresentator|nieuwspresentator]], redacteur, directeur Polygoon  
| bekend_van  = [[Polygoon]] bioscoopjournaal, ''[[Walvis in zicht]]'', ''[[Thuis]]'', ''[[Monitor]]'', [[Radio Herrijzend Nederland]] en [[Wereldomroep]]
| bekend_van  = [[Polygoon]] bioscoopjournaal, ''[[Walvis in zicht]]'', ''[[Thuis]]'', ''[[Monitor]]'', [[Radio Herrijzend Nederland]] en [[Wereldomroep]]
| periode_actief  = 1946-1986
| periode_actief  = 1946-1986
|onderschrift=Philip Bloemendal
|onderschrift= Philip Bloemendal (KIPPA, datum onbekend, Bron: Collectie Beeld en Geluid)
| werkt_samen_met =  [[Anton Koolhaas]], [[Brand Dirk Ochse]], [[Kees Stip]], [[Piet Buis]]
| werkt_samen_met =  [[Anton Koolhaas]], [[Brand Dirk Ochse]], [[Kees Stip]], [[Piet Buis]]
| externe_info = [http://bloemendal.info Stichting Philip Bloemendal Fonds]
| externe_info = [http://bloemendal.info Stichting Philip Bloemendal Fonds]
| media = <imagemap>
Image:Audio.png|
rect 0 4 26 25 [http://www.beeldengeluidwiki.nl/index.php/Audio:_Philip_Bloemendal Audio fragmenten]
desc none
</imagemap>
| catalogus = [[Philip Bloemendal in de media]]
| catalogus = [[Philip Bloemendal in de media]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Philip Bloemendal]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Philip Bloemendal]]
}}
}}
'''Dé stem van het naoorlogse Nederland, zo herinneren de meeste Nederlanders zich commentator en nieuwslezer Philip Bloemendal. Zijn karakteristieke timbre is onlosmakelijk verbonden met het filmproductiebedrijf [[Polygoon]] en het daaruit voortgekomen bioscoopjournaal.'''
'''Dé stem van het naoorlogse Nederland, zo herinneren de meeste Nederlanders zich commentator en nieuwslezer Philip Bloemendal. Zijn karakteristieke timbre is onlosmakelijk verbonden met het filmproductiebedrijf [[Polygoon]] en het daaruit voortgekomen bioscoopjournaal.'''
Bloemendals karakteristieke dictie is herkenbaar. Zijn stem is niet alleen bekend van commentaren voor radio, televisie en film; ‘de stem’ is eveneens jarenlang te horen geweest als omroeper van de stations in de Amsterdamse metro. Vanwege zijn heldere uitspraak en uitstekende beheersing van de Nederlandse taal wordt hij in de jaren negentig gerekruteerd door de Technische Universiteit Eindhoven en TNO om zijn stem in te zetten voor een onderzoek naar de ideale computerstem.


===Jeugd, opleiding en eerste werkervaring===
===Jeugd, opleiding en eerste werkervaring===
Philip Bloemendal is geboren in Scheveningen, waar hij als zoon van Joods orthodoxe ouders de eerste vijf jaren van zijn leven doorbracht. Zijn vader Louis Bloemendal is eigenaar van een koosjere slagerij. Het gezin verhuist in 1924 naar Zandvoort. Het lot is vader Bloemendal echter niet goed gezind; amper een maand na de opening van de nieuwe slagerij overlijdt hij op slechts 32-jarige leeftijd aan tuberculose. Philip Bloemendals moeder, voorheen werkzaam als onderwijzeres, zet de slagerij voort.  
Philip Bloemendals wieg staat in Scheveningen, waar hij als zoon van Joods orthodoxe ouders de eerste vijf jaren van zijn leven doorbrengt. Zijn vader Louis Bloemendal is eigenaar van een koosjere slagerij. Het gezin verhuist in 1924 naar Zandvoort. Vader Louis begint er een nieuwe slagerij, maar amper een maand na de opening overlijdt hij aan tuberculose. Hij wordt slechts 32 jaar oud. Bloemendals moeder Rebecka, voorheen werkzaam als onderwijzeres, zet de slagerij voort.  


Philip behaalt zijn HBS-A diploma in Haarlem. Daarna treedt hij in dienst bij textielhandel Jaap van Kollum in Amsterdam. Hier doet hij een opleiding tot mode-adviseur en hij haalt zijn textielbrevet. In 1937 gaat hij aan de slag bij de textielhandel van S.I. de Vries, eveneens in Amsterdam. In 1938 onderbreekt Bloemendal zijn textielcarrière voor de dienstplicht. Daarna herneemt hij zijn functie bij S.I. de Vries, en komt hij in contact met collega Martha Bakker, met wie hij na de Tweede Wereldoorlog in het huwelijk treedt.
Bloemendal haalt zijn HBS-A diploma in Haarlem. Hij treedt in dienst bij textielhandel Jaap van Kollum in Amsterdam. Hier doet hij een opleiding tot mode-adviseur en haalt hij zijn textielbrevet. In 1937 gaat hij aan de slag bij de textielhandel van S.I. de Vries, eveneens in Amsterdam. In 1938 onderbreekt Bloemendal zijn textielcarrière voor de dienstplicht. Daarna keert hij terug bij S.I. de Vries en komt hij in contact met collega Martha Bakker, met wie hij na de Tweede Wereldoorlog zal trouwen.


===Tijdens de oorlog===
===Tijdens de oorlog===
In 1942 moet het gezin Zandvoort verlaten en zich vestigen in de Amsterdamse wijken die door de bezetter zijn aangewezen als getto voor Joden. De Joodse Raad heeft opdracht gekregen om alle Joden in de gemeenschap te registreren. Bloemendals broer Harry wordt door de voorzitter van de Joodse Raad gevraagd hem te assisteren. Op het moment dat de Nazi’s in Amsterdam alle geregistreerde Joden oppakken om naar concentratiekampen te vervoeren, staan Harry en Philip niet op de lijst. Hun moeder en tante zijn tijdens een razzia afgevoerd naar Auschwitz, waar zij sterven. Ook broer Harry overleeft de oorlog niet; hij is in 1944 verraden door een NSB-er die hem op straat herkent. Philip Bloemendal duikt onder in Amsterdam, Velp en Enkhuizen. Hij is één van de weinigen uit zijn familie die de Duitse bezetting overleeft.
In 1942 dwingt de Duits bezetter het gezin zich te vestigen in de Joodse getto in Amsterdam. De Joodse Raad krijgt de opdracht om alle Joden in de gemeenschap te registreren. De voorzitter van de Joodse Raad vraagt Bloemendals broer Harry om hem te assisteren. Als de Nazi’s in Amsterdam alle geregistreerde Joden oppakken om naar concentratiekampen te deporteren, staan Bloemendal en zijn broer Harry niet op de lijst. Hun moeder en tante worden tijdens een razzia afgevoerd naar Auschwitz, waar zij sterven. Ook broer Harry overleeft de oorlog niet; hij wordt in 1944 door een NSB-er op straat herkent en verraden. Bloemendal duikt onder in Amsterdam, Velp en Enkhuizen. Hij is ee van de weinigen uit zijn familie die de Duitse bezetting overleeft.


===Bij de radio===
[[Afbeelding:Advertentie_Radio_Herrijzend_Nederland_Het_Vrije_Volk_11081945.jpg|thumb|left|Radio Herrijzend Nederland vraagt om een omroeper (Het Vrije Volk, 11-08-1945, Bron: Delpher)]]
Na de bevrijding zet Bloemendal zijn werk bij S.I. de Vries voort. Zijn vrouw leest op een dag in een krant een advertentie waarin een omroeper gevraagd wordt voor [[Radio Herrijzend Nederland]]. Ze spoort haar man aan om te solliciteren “omdat zijn stem over de telefoon altijd zo mooi klonk”. Bloemendal reageert op de advertentie en wordt samen met drie andere sollicitanten aangenomen uit een groep van 450 kandidaten. Ondanks zijn nieuwe aanstelling houdt Bloemendal zijn baan bij S.I. de Vries in eerste instantie aan. Een half jaar lang reist hij op en neer en werkt ’s ochtends in Amsterdam en ’s avonds in Hilversum.  
===Radio Herrijzend Nederland===
Na de bevrijding zet Bloemendal zijn werk bij S.I. de Vries voort. In die tijd leest zijn vrouw een krantenadvertentie waarin [[Radio Herrijzend Nederland]] een omroeper vraagt. Ze spoort haar man aan om te solliciteren “omdat hij zo’n mooie, lieve stem had.”[1]. Bloemendal wordt aangenomen, maar houdt zijn baan bij S.I. de Vries in eerste instantie aan. Een half jaar lang reist hij op en neer: ‘s ochtends werkt hij in Amsterdam, ’s avonds in Hilversum.  


Bloemendal heeft aanvankelijk weinig ervaring met het omroepvak en moet de fijne kneepjes ervan in de praktijk leren. Wel oefent hij in zijn jeugd al met het aankondigen van muziekstukken in huiselijke kring. Ook tijdens de oorlog luistert hij aandachtig naar het stemgeluid van de Engelse en Canadese radio-omroepers en kan deze na de bevrijding nog jarenlang feilloos nadoen.  
Bloemendal heeft weinig ervaring met het omroepvak en moet de fijne kneepjes ervan in de praktijk leren. Wel oefent hij in zijn jeugd al met het aankondigen van muziekstukken in huiselijke kring. Ook tijdens de oorlog luistert hij aandachtig naar het stemgeluid van de Engelse en Canadese radio-omroepers. Na de bevrijding kan hij dit nog jarenlang feilloos nadoen.


===Polygoon===
===Polygoon===
Gewild om zijn vocale talent wordt Philip niet lang na zijn aanstelling bij Radio Herrijzend Nederland gevraagd door het filmbedrijf [[Polygoon-Profilti]] om het commentaar te verzorgen bij twee bioscoopjournaals van het ''[[Wereldnieuws]]'' over het proces tegen de Duitse oorlogsmisdadigers in Neurenberg. De samenwerking tussen Bloemendal en de filmfabriek blijkt een succes te zijn. Al snel krijgt Bloemendal een aanbod om als commentator en assistent-redacteur voor het bioscoopjournaal aan de slag te gaan.
[[Afbeelding: Still Polygoon Wereldnieuws Proces van Neurenberg 1946.jpg|thumb|right|Still Polygoon Wereldnieuws over proces van Neurenberg (1946, bron: collectie Beeld en Geluid)]] Het filmbedrijf [[Polygoon-Profilti]] erkent Bloemendals stemtalent en vraagt hem kort na zijn aanstelling bij Radio Herrijzend Nederland om het commentaar te verzorgen bij de bioscoopjournaals van het ''[[Wereldnieuws]]'' over het proces tegen de Duitse oorlogsmisdadigers in Neurenberg. De samenwerking tussen Bloemendal en de filmfabriek blijkt een succes. Al snel krijgt Bloemendal een aanbod om als commentator en assistent-redacteur voor het bioscoopjournaal aan de slag te gaan.
Vanaf zijn aanstelling bij Polygoon in 1946 tot aan zijn afscheid veertig jaar later zet Bloemendal met zijn unieke stem de toon voor de journaals en filmproducties van het Polygoon. Hij houdt zich niet alleen bezig met het commentaar van het journaal, maar is ook verantwoordelijk voor het schrijven van deze teksten. Schrijver [[Anton Koolhaas]], lid van de redactiecommissie, begeleidt hem bij het leren van zijn nieuwe vak.  


Vanaf zijn aanstelling bij Polygoon in 1946 tot aan zijn afscheid veertig jaar later heeft Bloemendal met zijn unieke stem de toon gezet voor het bioscoopjournaal ''[[Neerlands Nieuws]]'', ''Wereldnieuws'' en de filmproducties van het bedrijf. Hij houdt zich niet alleen bezig met het uitspreken van het commentaar dat het journaal begeleidt, hij is eveneens verantwoordelijk voor het schrijven van deze teksten. Begeleiding bij het leren van zijn nieuwe vak krijgt hij voornamelijk van schrijver en lid van de redactiecommissie, [[Anton Koolhaas]].
===Humor===
“Daar gaan weer 80.000 pakjes margarine” merkt Bloemendal droog op als in de film [[Walvis in zicht]] (1946) een walvis wordt geharpoeneerd. De overheid hoopt als opdrachtgever van deze Polygoon-productie dat deze film over de walvisvangst in het Zuidpoolgebied de nationale trots onder de Nederlanders zal doen opkrikken. In de naoorlogse periode van wederopbouw moet een positieve boodschap het getraumatiseerde volk een hernieuwd gevoel van eenheid, rust en vertrouwen geven. Het Polygoon biedt daarom in zijn bioscoopjournaals en filmproducties altijd ruimte voor een positieve kwinkslag, zonder lichtvoetig met de serieuze onderwerpen om te springen. Bloemendal’s scherpe teksten en grapjes leveren hier een grote bijdrage aan. Humor wordt voor hem, naast zijn taalgevoel en spreekvaardigheid, een handelsmerk. Benieuwd naar zijn commentaar en stemgeluid?


Bloemendal heeft snel affiniteit met de productionele kanten van het filmvak; hij ontwikkelt een goed oog voor cameravoering en leert eveneens monteren. In 1952 wordt hij bevorderd tot hoofdredacteur en in 1981 wordt hij directeur van het bedrijf. Naast zijn taalgevoeligheid en spreekvaardigheid is humor voor Bloemendal een handelsmerk.
{{#ev:youtube | -Fh9DzeioMk}}
(Polygoon Hollands Nieuws, 1953, bron: collectie Beeld en Geluid)


Wegens de succesvolle bijdrage van Bloemendal aan de film, beseft Polygoon-Profilti ten volle dat ze een talentvolle redacteur/commentator in huis heeft gehaald. De firma vraagt Bloemendal het commentaar te verzorgen voor een nieuwe film, ''[[Thuis]]''. [[Anton Koolhaas]] schrijft hiervoor de teksten, waarbij hij bijzonder veel aandacht besteedt aan de humoristische vertelstrategie. in de tekst van Koolhaas, uitgesproken door Bloemendal, ontstaat er in ''[[Thuis]]'' een dialoog tussen commentator, beeld en publiek.  
===Alle facetten van de filmproductie===
Bloemendal krijgt ook snel affiniteit met de productionele kanten van het filmvak; hij ontwikkelt een goed oog voor cameravoering en leert monteren. In 1952 wordt hij hoofdredacteur. Vanaf dat moment houdt hij zich met alle facetten van de filmproductie bezig. Hij is verantwoordelijk voor het uitzoeken van de onderwerpen, het delegeren van cameramensen, de montage van de filmbeelden en voor het begeleidende commentaar. Daarnaast krijgt hij ook al gauw de leiding over de niet-productie gerelateerde zaken als het personeelsbeleid van Polygoon. In 1981 wordt hij benoemd tot directeur van het bedrijf.


Vanaf het moment dat hij hoofdredacteur is, houdt Philip Boemendal zich met alle facetten van de filmproductie bezig. Hij is verantwoordelijk voor zowel het uitzoeken van de onderwerpen, het delegeren van cameramensen evenals het monteren van de filmbeelden en uiteraard het verzorgen van het begeleidende commentaar. Daarnaast krijgt hij ook al gauw de leiding over de niet-productie gerelateerde zaken als het personeelsbeleid van Polygoon.
[[Afbeelding: Urn-gvn-IISG02-30051001448676-large.jpeg|thumb|right|Een filmploeg van Polygoon aan het werk tijdens carnaval (1957, bron: IISG, collectie Algemeen Hollands Fotopersbureau, 1945-1969)]]
===Twee rollen en een geintje===
Polygoon maakt wekelijks twee verschillende journaals: het [[Neerlands Nieuws]] en het [[Wereldnieuws]]. De middelen om te filmen zijn beperkt. “Twee rollen en een geintje”, geeft Bloemendal de cameralieden mee. Ze mogen maar twee filmrollen gebruiken en er moet een visueel grapje in zitten, waar Bloemendal in het commentaar naar kan verwijzen. Ellen Mieke Olman, die ook bij Polygoon werkt en met wie hij na zijn scheiding in 1977 trouwt, vertelt: “Een keer zaten we ruw materiaal over het carnaval te bekijken. Opeens liep de optocht op z’n kop door het beeld. De cameraman bleek de film per ongeluk twee keer te hebben belicht. Nog voor Philip een opmerking kon maken zei de cameraman: ‘Goed hè, Philip, nu kun jij in je commentaar zeggen: heel het Zuiden stond op zijn kop!’ Zo is het ook in het journaal terecht gekomen.” [2]
Hoewel streng en veeleisend, heeft Bloemendal grote waardering en respect voor zijn collega’s in het veld, onder wie [[Piet Kaart]], [[Cees Kerkhof]], [[Jan van Meerten]] en [[Joop Burcksen]].


===Polygoon in het naoorlogse Nederland===
===Hoogtepunt===
In het naoorlogse Nederland, dat in het teken van de wederopbouw staat, is een positieve boodschap die het getraumatiseerde volk een hernieuwd gevoel van eenheid, rust en vertrouwen moet geven, van groot belang. Voor de bioscoopjournaals en filmproducties van Polygoon betekent dit dat men, temidden van serieuze en ernstige zaken altijd ruimte indeelde voor een positieve kwinkslag, zonder dat er lichtvoetig met onderwerpen wordt omgesprongen. De humor in de journaals en films, waaraan Bloemendals scherpe teksten een grote bijdrage leveren, is van begin tot eind kenmerkend geweest voor Polygoon. Hoewel de grapjes in latere tijden soms zijn versleten voor oubollig, kunnen we vrijwel zeker stellen dat een groot gedeelte van het toenmalige publiek de humor waardeert en deze als vernieuwend beschouwt.
Bloemendal levert tijdens zijn loopbaan als journalist een belangrijke bijdrage aan het in beeld brengen van de Nederlandse geschiedenis. Zo legt hij in 1948 de troonsaanvaarding van prinses Juliana vast en in 1980 die van haar dochter. Beatrix. Ook is hij betrokken  bij de verslaglegging van de watersnoodramp in 1953, de bezetting van het Maagdenhuis in Amsterdam in 1968 en het bezoek van de populaire popgroep The Beatles aan Nederland in 1964. Hoogtepunt in zijn carrière zijn de Olympische Zomerspelen in Mexico in 1968. Vier weken lang coördineert Bloemendal voor Polygoon de verslaggeving van de verschillende sportwedstrijden voor 22 landen.


Met de hoop dat het project voor de Nederlanders een injectie van nationale trots zou betekenen geeft de overheid in 1946 de opdracht aan filmmaatschappij Polygoon-Profilti een film te maken over de Nederlandse walvisvangst in het Zuidpoolgebied. Bloemendal is door de filmfabriek gevraagd om het commentaar bij de film te verzorgen. Voor hem betekent dit de eerste grote opdracht, waarbij de tekst zodanig bewerkt moet worden dat deze dienstbaar is aan de beelden. Van groot belang voor Philip is dat de tekst een effectieve bijdrage levert aan de film ''[[Walvis in zicht]]'', hiertoe besteedt hij veel aandacht aan beeldspraak en speelt de humor een beduidende rol. Kenmerkend is dan ook het commentaar “Daar gaan weer 80.000 pakjes margarine” bij de scène waarin een walvis wordt geharpoeneerd.  
[[Afbeelding: Philip Bloemendal.jpg|thumb|left|Philip Bloemendal in Monitor (NTS 1966. Bron: fotoarchief Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid)]]
===De Monitor===
Naast zijn werk voor Polygoon, werkt Bloemendal in de jaren 60 ook voor enkele televisieprogramma’s. Zo presenteert hij in de periode 1966 tot 1967 het [[NTS]]-filmprogramma ''[[Première]]'' en van 1966 tot 1968 het actualiteitenprogramma ''[[Monitor|NTS Monitor]]''. Bij dit programma maakt hij op 3 oktober 1966 zijn televisiedebuut.
In mei 1968 eindigt zijn samenwerking met de Monitor enigszins abrupt nadat enkele kranten hem bekritiseren om een interview met Tweede-Kamerlid Haya van Someren-Downer over een uitzending van het VPRO-programma [Hoepla]]. Volgens De Telegraaf ging Bloemendal hierin ‘volledig buiten zijn boekje’, door met haar ‘te discussiëren alsof hij de advocaat van de tegenpartij is’ [3] Toch is de kritiek niet de reden dat Bloemendal opstapt. Hij zegt dat hij gewoon ‘moe van monitor’ is en bovendien ‘trouw aan het Polygoonjournaal’ waarvan hij het peil wilt handhaven. [4]


Wekelijks mag het Nederlandse bioscooppubliek zich verheugen in twee verschillende journaals van Nederlandse makelij: het ''[[Neerlands Nieuws]]'' en het ''[[Wereldnieuws]]''. Voor het Wereldnieuws onderhoudt Polygoon contacten met verschillende buitenlandse productiebedrijven, waarmee de firma journaalitems uitwisselde. Bloemendal verwacht van zijn buitenlandse collega’s de nauwkeurigheid en het vakmanschap na te leven die hij zelf ook hoog in het vaandel houdt. Hierbij wijst hij vooral de cameramensen erop dat zij de dure filmrollen optimaal moeten benutten en niet dienen terug te keren met onzinnige of onbruikbare beelden.
===Overige werkzaamheden===
Hoewel de hoofdredacteur een streng, doch rechtvaardig man is, blijft humor altijd de boventoon voeren. Een gevleugelde uitspraak van Bloemendal is dan ook dat de cameramensen na een opname dienen terug te keren met “een filmrol en een geintje.” Daarnaast is de hoofdredacteur zich terdege bewust van het belangrijke werk dat de cameramannen uitvoeren; hij beseft dat er zonder camera geen film of journaal is. Hij heeft grote waardering en respect voor collega’s in het veld, zoals onder andere [[Piet Kaart]], [[Cees Kerkhof]], [[Jan van Meerten]] en [[Joop Burcksen]].
Tijdens zijn actieve loopbaan leent Bloemendal diverse malen voor het inspreken van grote filmproducties, evenals voor diverse radiocommercials. Daarnaast verzorgt hij het commentaar voor tal van bedrijfsfilms. Voor de radio presenteert hij onder andere de programma’s ''[[Marimba]]'' en ''[[Radiorama]]''. Ook is zijn stem jarenlang te horen als omroeper van de stations van de Amsterdamse metro. En in de jaren 90 rekruteert de Technische Universiteit Eindhoven en TNO hem vanwege zijn heldere uitspraak en uitstekende beheersing van de Nederlandse taal om zijn stem in te zetten voor een onderzoek naar de ideale computerstem.


===Bloemendal en Polygoon, hoogtepunten===
Daarnaast zet Bloemendal zich ook in voor verschillende stichtingen en verenigingen. Zo is hij van 1967 tot 1976 bestuurslid van de Nederlandse Beroepsvereniging van Filmers ([[NBF]]). Van 1972 tot 1980 is hij lid van het hoofdbestuur en dagelijks bestuur van de Nierstichting Nederland, waarvan hij later erelid wordt. Daarnaast is hij in de periode van 1972 tot 1982 voorzitter van de Jury Amateur Smalfilmdagen.  
Vanaf het begin van zijn carrière tot het einde van Polygoon in 1986 levert Bloemendal, aanvankelijk zonder dat hij dit volledig beseft, door zijn inzet een belangrijke bijdrage aan het in beeld brengen van de Nederlandse geschiedenis. Tijdens zijn loopbaan heeft hij als journalist getuige mogen zijn van heel wat belangrijke ceremonies.
Zo staat hij naar eigen zeggen in 1980 tijdens het filmen van de troonaanvaarding van Prinses Beatrix, precies op dezelfde plek als waar hij meer dan dertig jaar eerder ook heeft gestaan, als waar hij in 1948 de inauguratie van Prinses Juliana filmt. Tevens is hij betrokken bij het verslaan van historische gebeurtenissen als onder andere de watersnoodramp in 1953, de bezetting van het Maagdenhuis in Amsterdam door protesterende studenten in 1968 en het bezoek aan ons land van de populaire popgroep The Beatles in 1964.  


Het hoogtepunt in zijn carrière is voor Bloemendal het filmen van de Olympische Zomerspelen in Mexico in 1968. Voor Polygoon coördineert hij hier vier weken lang de verslaggeving van de verschillende sportwedstrijden voor 22 landen. Hij geeft leiding aan een internationale equipe van zes cameramensen: een Nederlander, Engelsman, Duister, Fransman, Spanjaard en een Hongaar. De filmbeelden zijn in Mexico geschoten en vervolgens per vliegtuig naar Nederland overgebracht. Op Schiphol zijn de onontwikkelde filmrolletjes door een koerier opgehaald en naar het filmlaboratorium in Hilversum gebracht. Vervolgens zijn de filmrollen bekeken en verwerkt door de redactie; de beelden bestemd voor de buitenlandse journaals zijn weer per vliegtuig doorgestuurd naar de desbetreffende landen. De beelden voor de eigen Nederlandse journaals zijn gemonteerd en van commentaar voorzien. Omdat Philip in Mexico zit, is het commentaar in die tijd verzorgd door anderen, waaronder [[Wim Povel]] en [[Ed Lautenslager]].
[[Afbeelding:ANWB-prijs 1962 voor Wim Alinge , George Sluizen , Philip Bloemendal en Jacques, Bestanddeelnr 914-0277.jpg|thumb|left|Philip Bloemendal ontvangt in 1962 de ANWB-prijs (Foto: Jac. de Nijs. Bron: Nationaal Archief)]]


Hoewel de toekomst van het bioscoopjournaal er eind jaren vijftig, met de komst van de televisie en het afnemende bioscoopbezoek, niet heel rooskleurig meer uitziet, blijft het nog tot halverwege de jaren tachtig in de bioscopen te zien.  
===Stichting Philip Bloemendal Fonds===
In 2001 richt Bloemendals weduwe Mieke Bloemendal-Olman de Stichting Philip Bloemendal Fonds op. Het  doel is 'kwaliteitsbesef over effectief taalgebruik en communicatie in de media door te geven aan nieuwe generaties presentatoren.'
Datzelfde jaar stelt de stichting de [[Philip Bloemendal Prijs]] in, een tweejaarlijkse stimuleringsprijs voor jong aankomend talent op het gebied van effectief taalgebruik en communicatie in de media.  
 
===Prijzen en onderscheidingen===
Philip Bloemendal heeft enkele hoge onderscheidingen gekregen, waaronder:


===Niet alleen Polygoon===
* Officier in de Orde van Oranje Nassau
Naast zijn werk voor Polygoon is Bloemendal in de jaren zestig eveneens werkzaam voor enkele televisieprogramma’s. Zo presenteert hij in de periode 1966 tot 1967 het [[NTS]]-filmprogramma ''[[Première]]'' en verzorgt hij de presentatie voor het actualiteitenprogramma ''[[Monitor|NTS Monitor]]'' van 1966 tot 1968. Op 3 oktober 1966 maakt hij bij dit laatste programma zijn televisiedebuut.
* Officier in de Kroonorde van België
* De ANWB Prijs (1962)


Zijn medewerking aan ''Monitor'' eindigt enigszins grimmig na een conflict over een interview met kamerlid Haya van Someren. De politica stelt kamervragen over een eerdere uitzending van het VPRO-programma ''[[Hoepla]]'', met beelden van dronken soldaten.  Bloemendal wordt er door enkele kranten van beticht tijdens het interview niet objectief te zijn geweest en linkse opmerkingen te hebben gemaakt.


Bloemendal leent tijdens zijn actieve loopbaan zijn stem meerdere malen voor het inspreken van grote filmproducties, evenals voor verschillende radiocommercials. Daarnaast verzorgt hij het commentaar voor talloze bedrijfsfilms. Voor de radio presenteert hij onder andere de programma’s ''[[Marimba]]'' en ''[[Radiorama]]''. Hij is ondertussen gescheiden en hertrouwd met Ellen Mieke Olman.
===Bronnen===


Behalve zijn vele mediawerkzaamheden zet Bloemendal zich eveneens in voor verschillende stichtingen en verenigingen. Zo is hij van 1967 tot 1976 bestuurslid van de Nederlandse Beroepsvereniging van Filmers (NBF). Van 1972 tot 1980 is hij lid van het hoofdbestuur en dagelijks bestuur van de Nierstichting Nederland, waarvan hij later erelid wordt. Daarnaast is hij in de periode van 1972 tot 1982 voorzitter van de Jury Amateur Smalfilmdagen.
[1] Jelle Boonstra, ‘“Pas op voor Philip Bloemendal!”, Soudscapes info, maart 1999


===Stichting Philip Bloemendal Fonds===
[2] Ewout Lamé, “Twee rollen en een geintje”,, [https://www.nrc.nl/nieuws/2006/12/01/twee-rollen-en-een-geintje-11237420-a216102/ NRC.nl], 01-12-2006.
In 2001 richt de weduwe van Philip Bloemendal, Mieke Bloemendal-Olman, de Stichting Philip Bloemendal Fonds op. Het  doel is 'kwaliteitsbesef over effectief taalgebruik en communicatie in de media door te geven aan nieuwe generaties presentatoren.'


Datzelfde jaar is door de stichting de [[Philip Bloemendal Prijs]] ingesteld. Dit is een tweejaarlijkse stimuleringsprijs voor jong aankomend talent op het gebied van effectief taalgebruik en communicatie in de media.  
[3] ‘Wat bracht de TV’, De Telegraaf, 05-02-1968.


===Prijzen en onderscheidingen===
[4] Marti Smit, ‘Philip Bloemendal: Moe van de Monitor’, Het Parool 14-05-1968
Philip Bloemendal heeft enkele hoge onderscheidingen gekregen, waaronder:


* Officier in de Orde van Oranje Nassau
[[category:personen|Bloemendal, Philipl]]
* Officier in de Kroonorde van België.
* De ANWB Prijs (1962)


[[Category:personen|Bloemendal, Philip]] [[Category:Nieuwspresentator|Bloemendal, Philip]]
[[category: nieuwspresentator|Bloemendal, Philip]]

Huidige versie van 20 okt 2018 om 15:42

Philip Bloemendal (KIPPA, datum onbekend, Bron: Collectie Beeld en Geluid)

NaamPhilip Bloemendal
GeborenDen Haag, 25 juni 1918
GestorvenAmersfoort, 22 februari 1999
Functiescommentator, nieuwspresentator, redacteur, directeur Polygoon
Bekend vanPolygoon bioscoopjournaal, Walvis in zicht, Thuis, Monitor, Radio Herrijzend Nederland en Wereldomroep
Periode actief1946-1986
Werkt samen metAnton Koolhaas, Brand Dirk Ochse, Kees Stip, Piet Buis
Externe infoStichting Philip Bloemendal Fonds

Philip Bloemendal in de media
Oeuvre van Philip Bloemendal

Dé stem van het naoorlogse Nederland, zo herinneren de meeste Nederlanders zich commentator en nieuwslezer Philip Bloemendal. Zijn karakteristieke timbre is onlosmakelijk verbonden met het filmproductiebedrijf Polygoon en het daaruit voortgekomen bioscoopjournaal.

Jeugd, opleiding en eerste werkervaring

Philip Bloemendals wieg staat in Scheveningen, waar hij als zoon van Joods orthodoxe ouders de eerste vijf jaren van zijn leven doorbrengt. Zijn vader Louis Bloemendal is eigenaar van een koosjere slagerij. Het gezin verhuist in 1924 naar Zandvoort. Vader Louis begint er een nieuwe slagerij, maar amper een maand na de opening overlijdt hij aan tuberculose. Hij wordt slechts 32 jaar oud. Bloemendals moeder Rebecka, voorheen werkzaam als onderwijzeres, zet de slagerij voort.

Bloemendal haalt zijn HBS-A diploma in Haarlem. Hij treedt in dienst bij textielhandel Jaap van Kollum in Amsterdam. Hier doet hij een opleiding tot mode-adviseur en haalt hij zijn textielbrevet. In 1937 gaat hij aan de slag bij de textielhandel van S.I. de Vries, eveneens in Amsterdam. In 1938 onderbreekt Bloemendal zijn textielcarrière voor de dienstplicht. Daarna keert hij terug bij S.I. de Vries en komt hij in contact met collega Martha Bakker, met wie hij na de Tweede Wereldoorlog zal trouwen.

Tijdens de oorlog

In 1942 dwingt de Duits bezetter het gezin zich te vestigen in de Joodse getto in Amsterdam. De Joodse Raad krijgt de opdracht om alle Joden in de gemeenschap te registreren. De voorzitter van de Joodse Raad vraagt Bloemendals broer Harry om hem te assisteren. Als de Nazi’s in Amsterdam alle geregistreerde Joden oppakken om naar concentratiekampen te deporteren, staan Bloemendal en zijn broer Harry niet op de lijst. Hun moeder en tante worden tijdens een razzia afgevoerd naar Auschwitz, waar zij sterven. Ook broer Harry overleeft de oorlog niet; hij wordt in 1944 door een NSB-er op straat herkent en verraden. Bloemendal duikt onder in Amsterdam, Velp en Enkhuizen. Hij is ee van de weinigen uit zijn familie die de Duitse bezetting overleeft.

Radio Herrijzend Nederland vraagt om een omroeper (Het Vrije Volk, 11-08-1945, Bron: Delpher)

Radio Herrijzend Nederland

Na de bevrijding zet Bloemendal zijn werk bij S.I. de Vries voort. In die tijd leest zijn vrouw een krantenadvertentie waarin Radio Herrijzend Nederland een omroeper vraagt. Ze spoort haar man aan om te solliciteren “omdat hij zo’n mooie, lieve stem had.”[1]. Bloemendal wordt aangenomen, maar houdt zijn baan bij S.I. de Vries in eerste instantie aan. Een half jaar lang reist hij op en neer: ‘s ochtends werkt hij in Amsterdam, ’s avonds in Hilversum.

Bloemendal heeft weinig ervaring met het omroepvak en moet de fijne kneepjes ervan in de praktijk leren. Wel oefent hij in zijn jeugd al met het aankondigen van muziekstukken in huiselijke kring. Ook tijdens de oorlog luistert hij aandachtig naar het stemgeluid van de Engelse en Canadese radio-omroepers. Na de bevrijding kan hij dit nog jarenlang feilloos nadoen.

Polygoon

Still Polygoon Wereldnieuws over proces van Neurenberg (1946, bron: collectie Beeld en Geluid)

Het filmbedrijf Polygoon-Profilti erkent Bloemendals stemtalent en vraagt hem kort na zijn aanstelling bij Radio Herrijzend Nederland om het commentaar te verzorgen bij de bioscoopjournaals van het Wereldnieuws over het proces tegen de Duitse oorlogsmisdadigers in Neurenberg. De samenwerking tussen Bloemendal en de filmfabriek blijkt een succes. Al snel krijgt Bloemendal een aanbod om als commentator en assistent-redacteur voor het bioscoopjournaal aan de slag te gaan.

Vanaf zijn aanstelling bij Polygoon in 1946 tot aan zijn afscheid veertig jaar later zet Bloemendal met zijn unieke stem de toon voor de journaals en filmproducties van het Polygoon. Hij houdt zich niet alleen bezig met het commentaar van het journaal, maar is ook verantwoordelijk voor het schrijven van deze teksten. Schrijver Anton Koolhaas, lid van de redactiecommissie, begeleidt hem bij het leren van zijn nieuwe vak.

Humor

“Daar gaan weer 80.000 pakjes margarine” merkt Bloemendal droog op als in de film Walvis in zicht (1946) een walvis wordt geharpoeneerd. De overheid hoopt als opdrachtgever van deze Polygoon-productie dat deze film over de walvisvangst in het Zuidpoolgebied de nationale trots onder de Nederlanders zal doen opkrikken. In de naoorlogse periode van wederopbouw moet een positieve boodschap het getraumatiseerde volk een hernieuwd gevoel van eenheid, rust en vertrouwen geven. Het Polygoon biedt daarom in zijn bioscoopjournaals en filmproducties altijd ruimte voor een positieve kwinkslag, zonder lichtvoetig met de serieuze onderwerpen om te springen. Bloemendal’s scherpe teksten en grapjes leveren hier een grote bijdrage aan. Humor wordt voor hem, naast zijn taalgevoel en spreekvaardigheid, een handelsmerk. Benieuwd naar zijn commentaar en stemgeluid?

(Polygoon Hollands Nieuws, 1953, bron: collectie Beeld en Geluid)

Alle facetten van de filmproductie

Bloemendal krijgt ook snel affiniteit met de productionele kanten van het filmvak; hij ontwikkelt een goed oog voor cameravoering en leert monteren. In 1952 wordt hij hoofdredacteur. Vanaf dat moment houdt hij zich met alle facetten van de filmproductie bezig. Hij is verantwoordelijk voor het uitzoeken van de onderwerpen, het delegeren van cameramensen, de montage van de filmbeelden en voor het begeleidende commentaar. Daarnaast krijgt hij ook al gauw de leiding over de niet-productie gerelateerde zaken als het personeelsbeleid van Polygoon. In 1981 wordt hij benoemd tot directeur van het bedrijf.

Een filmploeg van Polygoon aan het werk tijdens carnaval (1957, bron: IISG, collectie Algemeen Hollands Fotopersbureau, 1945-1969)

Twee rollen en een geintje

Polygoon maakt wekelijks twee verschillende journaals: het Neerlands Nieuws en het Wereldnieuws. De middelen om te filmen zijn beperkt. “Twee rollen en een geintje”, geeft Bloemendal de cameralieden mee. Ze mogen maar twee filmrollen gebruiken en er moet een visueel grapje in zitten, waar Bloemendal in het commentaar naar kan verwijzen. Ellen Mieke Olman, die ook bij Polygoon werkt en met wie hij na zijn scheiding in 1977 trouwt, vertelt: “Een keer zaten we ruw materiaal over het carnaval te bekijken. Opeens liep de optocht op z’n kop door het beeld. De cameraman bleek de film per ongeluk twee keer te hebben belicht. Nog voor Philip een opmerking kon maken zei de cameraman: ‘Goed hè, Philip, nu kun jij in je commentaar zeggen: heel het Zuiden stond op zijn kop!’ Zo is het ook in het journaal terecht gekomen.” [2] Hoewel streng en veeleisend, heeft Bloemendal grote waardering en respect voor zijn collega’s in het veld, onder wie Piet Kaart, Cees Kerkhof, Jan van Meerten en Joop Burcksen.

Hoogtepunt

Bloemendal levert tijdens zijn loopbaan als journalist een belangrijke bijdrage aan het in beeld brengen van de Nederlandse geschiedenis. Zo legt hij in 1948 de troonsaanvaarding van prinses Juliana vast en in 1980 die van haar dochter. Beatrix. Ook is hij betrokken bij de verslaglegging van de watersnoodramp in 1953, de bezetting van het Maagdenhuis in Amsterdam in 1968 en het bezoek van de populaire popgroep The Beatles aan Nederland in 1964. Hoogtepunt in zijn carrière zijn de Olympische Zomerspelen in Mexico in 1968. Vier weken lang coördineert Bloemendal voor Polygoon de verslaggeving van de verschillende sportwedstrijden voor 22 landen.

Philip Bloemendal in Monitor (NTS 1966. Bron: fotoarchief Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid)

De Monitor

Naast zijn werk voor Polygoon, werkt Bloemendal in de jaren 60 ook voor enkele televisieprogramma’s. Zo presenteert hij in de periode 1966 tot 1967 het NTS-filmprogramma Première en van 1966 tot 1968 het actualiteitenprogramma NTS Monitor. Bij dit programma maakt hij op 3 oktober 1966 zijn televisiedebuut. In mei 1968 eindigt zijn samenwerking met de Monitor enigszins abrupt nadat enkele kranten hem bekritiseren om een interview met Tweede-Kamerlid Haya van Someren-Downer over een uitzending van het VPRO-programma [Hoepla]]. Volgens De Telegraaf ging Bloemendal hierin ‘volledig buiten zijn boekje’, door met haar ‘te discussiëren alsof hij de advocaat van de tegenpartij is’ [3] Toch is de kritiek niet de reden dat Bloemendal opstapt. Hij zegt dat hij gewoon ‘moe van monitor’ is en bovendien ‘trouw aan het Polygoonjournaal’ waarvan hij het peil wilt handhaven. [4]

Overige werkzaamheden

Tijdens zijn actieve loopbaan leent Bloemendal diverse malen voor het inspreken van grote filmproducties, evenals voor diverse radiocommercials. Daarnaast verzorgt hij het commentaar voor tal van bedrijfsfilms. Voor de radio presenteert hij onder andere de programma’s Marimba en Radiorama. Ook is zijn stem jarenlang te horen als omroeper van de stations van de Amsterdamse metro. En in de jaren 90 rekruteert de Technische Universiteit Eindhoven en TNO hem vanwege zijn heldere uitspraak en uitstekende beheersing van de Nederlandse taal om zijn stem in te zetten voor een onderzoek naar de ideale computerstem.

Daarnaast zet Bloemendal zich ook in voor verschillende stichtingen en verenigingen. Zo is hij van 1967 tot 1976 bestuurslid van de Nederlandse Beroepsvereniging van Filmers (NBF). Van 1972 tot 1980 is hij lid van het hoofdbestuur en dagelijks bestuur van de Nierstichting Nederland, waarvan hij later erelid wordt. Daarnaast is hij in de periode van 1972 tot 1982 voorzitter van de Jury Amateur Smalfilmdagen.

Philip Bloemendal ontvangt in 1962 de ANWB-prijs (Foto: Jac. de Nijs. Bron: Nationaal Archief)

Stichting Philip Bloemendal Fonds

In 2001 richt Bloemendals weduwe Mieke Bloemendal-Olman de Stichting Philip Bloemendal Fonds op. Het doel is 'kwaliteitsbesef over effectief taalgebruik en communicatie in de media door te geven aan nieuwe generaties presentatoren.' Datzelfde jaar stelt de stichting de Philip Bloemendal Prijs in, een tweejaarlijkse stimuleringsprijs voor jong aankomend talent op het gebied van effectief taalgebruik en communicatie in de media.

Prijzen en onderscheidingen

Philip Bloemendal heeft enkele hoge onderscheidingen gekregen, waaronder:

  • Officier in de Orde van Oranje Nassau
  • Officier in de Kroonorde van België
  • De ANWB Prijs (1962)


Bronnen

[1] Jelle Boonstra, ‘“Pas op voor Philip Bloemendal!”, Soudscapes info, maart 1999

[2] Ewout Lamé, “Twee rollen en een geintje”,, NRC.nl, 01-12-2006.

[3] ‘Wat bracht de TV’, De Telegraaf, 05-02-1968.

[4] Marti Smit, ‘Philip Bloemendal: Moe van de Monitor’, Het Parool 14-05-1968

Overgenomen van "https://wiki.beeldengeluid.nl/index.php?title=Philip_Bloemendal&oldid=171494"