Jack Dixon

Naam	Jack Dixon
Geboren	Haarlem, 17 juli 1923
Gestorven	Ossenzijl, 21 december 1983
Functies	regisseur acteur
Bekend van	vele VPRO-eenakters
Periode actief	1953 - 1970
Trivia	enige tijd getrouwd met omroepster Verti Dixon
Jack Dixon in de media Oeuvre Jack Dixon

Jack Dixon is theater-, televisieregisseur en acteur bij onder andere de VPRO, de BBC, Tryater, Cabaret Lurelei, en Het Nederlands volkstoneel.

Jack Dixon is van huis uit acteur. Zijn opleiding volgt hij in Amsterdam en hij speelt bij Comedia van Cor Hermes en bij Het Nederlands Volkstoneel. Daar tussendoor maakt hij nog een wereldtournee met Johan de Meester en Henk Rigters voor Nederlanders in den vreemde, in het speciaal Nederlanders in Indonesië. Weer terug bij Het Nederlands Volkstoneel begint hij ook met regisseren. Maar hij treedt ook nog op als theateracteur, bijvoorbeeld in het successtuk Het woord van Kaj Munk, waarin toekomstige collega tv-regisseur Wim Bary de hoofdrol speelt.

Dixon komt in september 1953, na het succesvol afronden van de regiecursus bij Opleidingsinstituut Santbergen als derde regisseur bij de VPRO in dienst. Hij gaat verschillende malen op werkbezoek naar London en wordt ook enkele malen uitgenodigd als gastregisseur. Zo brengt hij voor de BBC in de serie Armchair theatre de eenakters De vrouw in kwestie (zomer 1958) en The Great Gamble (12 juli 1959) op het Engelse scherm.

Regisseurs zijn in de jaren vijftig nog verantwoordelijk voor de gehele uitzendavond, van het actualiteitenprogramma, tot de eenakter en de dagsluiting. Later gaat hij zich meer specialiseren in het regisseren van eenakters. In de jaren vijftig en zestig zijn de tv-regisseurs bekende Nederlanders en bovendien is Dixon getrouwd met VPRO-omroepster Verti Dixon, zodoende is de blinde darmoperatie die hij in 1961 ondergaat nieuws. Evenals een (niet zo ernstige) aanrijding met het 'lelijke eendje' van de familie Dixon het jaar daarop. In 1965 brengt Dixon Het woord voor de VPRO op televisie en speelt Peter Oosthoek zijn rol. Verder regisseert hij voor de VPRO vele eenakters, zoals Het onbewoonde eiland, Een idealist, Christus wordt weer gekruisigd, Hoog is de hemel, Brief encounter en Romeo en Julia. In 1966 trouwt Dixon met Marijke Legro.

In mei 1967 krijgt Dixon een aanbieding van Hans Tobi en Eric Herfts van Cabaret Lurelei om de voornaamste tegenspeler te worden van Jasperina de Jong in de musical De Stunt. Dixon kan wel zingen, hij trok na de bevrijding een jaar lang de wereld rond en zong op straat, in café's en in cabarets Hollandse en Indonesische volksliedjes. Niet vanwege de muziek, maar omdat hij iets van de wereld wilde zien. Componist Ruud Bos die de muziek voor de musical schrijft, is tevreden over de stem van Dixon en zo verlaat de regisseur op 31 juli 1967 de VPRO voor een half jaar om weer op de planken te staan.

Na deze periode op non-actief komt Dixon niet meer terug bij de VPRO. Vanwege de omstreden positie waarin de omroep zich bevindt, besluit hij per 1 september 1968 de VPRO te verlaten. Hij stapt over naar de TROS waar hij hoofdregisseur wordt en de supervisie krijgt over de afdeling drama. In 1970 worden hij en Karel Prior op staande voet ontslagen vanwege een conflict met Joop Landré. Dixon trekt zich daarna wegens gezondheidsklachten terug uit de wereld van tv en theater en overlijdt op zestigjarige leeftijd.