Frits Spits

Frits Spits

Naam	Frits Ritmeester
Geboren	Eindhoven, 19 januari 1948
Functies	radiomaker, diskjockey, presentator
Bekend van	Het Frits Spits verhaal, Spitsbeeld, De avondspits, Tijd voor twee, Ook dat nog!
Periode actief	1971-heden
Werkt samen met	Willem van Kooten, Felix Meurders
Trivia	Trivia
Media
Frits Spits in de media Oeuvre van Frits Spits

Frits Spits is een bevlogen radioman, die ook zo nu en dan op televisie te zien is. Hij is vooral bekend van zijn radioprogramma's De avondspits en Tijd voor twee. Hoewel hij vrijwel niets weet van radiotechniek, weet hij des te meer hoe hij een groot publiek kan bereiken zonder te vervallen in clichés of grof taalgebruik. Zijn luisteraars, wijzen onderzoeken uit, zijn de iets hoger opgeleiden. En net als Spits zijn ze liefhebbers van de Nederlandse taal.

Jeugd en opleiding

Als kind verzint hij zijn pseudoniem Frits Spits, "omdat het zo mooi rijmt". In 1966 gaat hij in Amsterdam economie studeren en draait hij in zijn vrije tijd plaatjes in discotheken. Spits verandert van studierichting en kiest in 1970 voor Nederlandse taal- en letterkunde. Met de MO-A acte op zak gaat hij vervolgens drie jaar lesgeven op een havo in Eindhoven. Uiteindelijk maakt hij zijn studie Nederlands (naast zijn radiowerk) af in 1984 aan de Universiteit van Utrecht, waarin hij afstudeert op de tekstpatronen in Nederlandstalige pophits.

Radiomaker

De eerste keer dat Spits via de ether te horen is, is niet op de radio, maar via de televisie in het programma Boingk-K-K. Hierin is te zien hoe hij een diskjockeywedstrijd in Rosmalen wint en de Gouden Microfoon krijgt uitgereikt.
In 1973 wordt hem gevraagd mee te doen aan het NOS-programma Proefdraaien. Daarna komen de aanbiedingen snel en werkt hij aan diverse radioprogramma's mee. Zo is hij van 1985 tot 2000 als presentator betrokken bij Met het oog op morgen.

Grote bekendheid krijgt hij met De avondspits. De allereerste aflevering wordt op 29 mei 1978 uitgezonden via Hilversum III. Het is een programma (zes dagen in de week tussen zes en zeven uur ‘s avonds) dat dankzij vaste rubrieken en spelletjes afwijkt van eerdere programma’s waarin populaire muziek wordt gedraaid. Spits presenteert gedreven en enthousiast en zijn muziekkeuze is actueel en vaak verrassend. Met dit programma breekt hij definitief door bij het luisterpubliek. Na een onderbreking van bijna twee jaar, waarin hij zich stort op televisiewerk, keert Spits halverwege 1990 terug met De avondspits, dat hij tot 1995 blijft maken. In deze tweede periode is hij tevens inval-presentator bij Langs de lijn.

In 1995 maakt Spits de overstap van de NOS naar de KRO. Daar presenteert hij zijn langstlopende eigen programma Tijd voor twee. Evenals De avondspits kent het programma een afwisseling van actualiteit en veel muziek. In 1999 wordt het programma beloond met een Marconi Award. In datzelfde jaar krijgt Spits de Zilveren Reissmicrofoon voor zijn gehele radio-oeuvre. In 2008 wordt hij geridderd.

Wanneer in het nieuwe millennium de salarissen van sommige diskjockeys torenhoog worden, doet Spits niet mee in die race naar het grote geld. Hij blijft met toewijding zijn dagelijkse programma voor de KRO maken. De waardering voor zijn werk mag dan niet in een enorm salaris tot uitdrukking komen, als presentator wint hij verschillende prijzen die hem meer zeggen dan geld. Spits is het toonbeeld van de radiomaker die tijdloos is. Eigenlijk is hij geen diskjockey, maar een maker van succesvolle radioprogramma’s met het intelligente extra.

Naast Tijd voor twee presenteert Spits tussen 2006 en 2012 wekelijks De Strepen van Spits (KRO). Het muziekprogramma behandelt wekelijks een zogenoemde Strepenmeester, een album dat door Spits voorzien is van strepen bij elke track. In de uitzending komen de tracks voorbij waarna de luisteraar zijn oordeel kan strepen. Hij kondigt in maart 2013 aan dat hij aan het eind van dat jaar stopt met radiomaken. Vanaf 2014 is Spits echter terug op de radio: op Radio 1 presenteert hij De Taalstaat (KRO-NCRV), een programma waarin de Nederlandse taal het middelpunt vormt.

Televisiewerk

Halverwege de jaren tachtig begint Spits met het inspreken van commentaarteksten voor televisieproducties. In 1987 presenteert hij voor het eerst een televisieprogramma: Nieuwsspits, een magazine voor jongeren. Het programma behaalt niet het beoogde succes en verdwijnt na een seizoen van de buis. Verder wordt Spits als presentator gevraagd voor eenmalige muziekprogramma's, zoals Edison Populair 1988.

In 1989 is hij even in dienst van producent Joop van den Ende, die op dat moment de commerciële zender TV10 opzet. Wanneer dit project strandt, keert Spits in 1990 terug bij de NOS. Eigenlijk wil hij ook liever radio maken.

Na zijn overstap naar de KRO in 1995 verschijnt hij regelmatig op televisie. Wanneer de omroep de zestiendelige dramaserie Dagboek van een herdershond herhaalt, wordt iedere uitzending ingeleid door Spits. Ook is hij te zien als presentator van Ook dat nog!, Ontbijt TV en Theater van het sentiment. Hij blijft commentaarteksten inspreken voor verschillende producties en vervult buiten beeld de rol van verteller in KRO Kindertijd. In 2012 is hij juryvoorzitter van de Philip Bloemendal Prijs, de tweejaarlijkse stimuleringsprijs voor jong presentatietalent. Op 19 november 2013 wordt op het Mediapark in Hilversum een straat naar Spits vernoemd. De Audioweg krijgt de naam Frits Spitsstraat.

Prijzen en onderscheidingen

Marconi Award (1996 en 1997)

Groenman Taalprijs (1997)

Zilveren Reissmicrofoon voor zijn oeuvre (1999)

Marconi Award voor het team van Tijd voor twee (1999)

Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (2008)

Marconi oeuvre Award (2008)

Buma Gouden Harp 2016

Publicaties

Zestig Strepen (2008).