The lion's tail

Periode	2002
Beschikbaar in archief	Beeld en Geluid
Genre	Documentaire
Decennia	2000-2009
Medium	televisie
Externe info	Biosagenda VPRO – Dokwerk Filmkrant: Overzicht waarderingen uit de dagbladen Afrika: een continent zonder directeur

Beschrijving

Gys gaat met zijn vader, Willem, mee naar Ethiopië. Hij wil daar de levenswijze verbeteren voor de Kaffa’s. Hij probeerde het leven te verbeteren door ze efficiënter te laten werken. Op die manier moeten de sociale en economische status van de stam verbeteren. De vader heeft het al vaker gedaan en dit wordt zijn laatste project. Naast het uitdragen van het project, zie je ook beelden van hoe de stam leeft en wat de gebruiken zijn. Ook worden idealen en ideeën besproken. Soms heeft ontwikkelingswerk ook tegenslagen, zoals een stamhoofd die niet wilt dat zijn mensen over Tuan Jezus te horen krijgen, omdat de kinderen dan naar andere wereld gaan wanneer ze dood zijn. De Kaffa’s zijn niet gewend om vragen gesteld te krijgen in plaats van dat ze antwoorden krijgen. Zij geven aan dat de gezondheidsproblemen groot zijn en dat de post onvoldoende is.

Willem heeft een brug laten aanleggen terwijl er geen paden naar toe of vanaf lopen. De dorpelingen denken echter dat de geesten nu hun kant op kunnen komen.

Duur: 1:17

Makers

Regie: Gys Zevenbergen

Producenten: Piet Brinkman, Frank Diamand, Maji Abdi

Eindredactie: Wim Schepens

Camera: Melle van Essen, Jacko van ’t Hof, Vincent Geysel

Editor: Gys Zevenbergen, Jan Dop, Riekje Ziengs

Montage: Tom Benavente

Geluid: Gys Zevenbergen

Commentaar: Gys Zevenbergen

Omroep: VPRO

Achtergrondinformatie

De documentaire is uitgezonden in de serie Dokwerk.

Dit programma is gesponsord door het Nederlands Fonds voor de Film, het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Omroepproducties, het Nationale commissie voor Internationale Samenwerking & Duurzame Ontwikkeling en het CoBO Fonds.

Hans Beerekamp heeft in het NRC een recensie geschreven over deze documentaire dat het camera werk en de montage de film “een geslaagd voorbeeld van een film die het ritme en het gevoel van een andere cultuur respecteert”. (link 4)

Jos van der Burg, van het Parool , zegt over de film “Door Zevenbergens aarzelende houding wordt 'De staart van de leeuw' niet het psychoanalytische drama dat het had kunnen zijn. “Hij geeft de film drie sterren.