André van Duin

Uit B&G Wiki

André van Duin is een geboren komiek met een uitzonderlijke begaafdheid voor het imiteren en het creëren van typetjes.

Jeugd

Van Duin raakt al in zijn vroege kinderjaren bekend met het gegeven van imiteren. Dit komt doordat hij op de personeelsfeesten van het werk van zijn vader optredens ziet van Johnny Kraaykamp sr en Rita Corita. Hierop volgen zijn eerste optredens op de klassenfeesten van de lagere school. Na zijn lagere school periode volgt Van Duin een opleiding tot machinebankwerker, maar zijn interesse blijft liggen bij het imitatievak.

Begin carrière

In het najaar van 1962 trekt hij de stoute schoenen aan en schrijft hij een open sollicitatiebrief naar de chefs van lichte muziek van verschillende omroepen. Bij deze brief gebruikt hij voor het eerst zijn artiestennaam. Keer op keer wordt hij afgewezen, maar in 1964 krijgt Van Duin een uitnodiging voor een optreden in het radioprogramma Minjon. In datzelfde jaar meldt hij zich als bandparodist aan voor de AVRO-talentenjacht Nieuwe oogst en met succes, want op 24 juli verslaat hij zijn medekandidaten in de finale en wint daarmee een optreden in de Zaterdagavondshow van Willy en Willeke Alberti. Twee weken later vormt zijn bandparodie het voorprogramma van het eerste Nederlandse optreden van de Rolling Stones.

Theater

Zijn performances worden opgemerkt door Theo Rekkers en Huug Kok, de exploitanten van het Nederlands Artiesten Bureau. Niet veel later richten zij samen André van Duin Produkties op. In de jaren die volgen reist Van Duin met de Snip en Snap Revue door het land totdat hij in 1969 samen met regisseur Guus Verstraete jr. het televisieprogramma Een avondje teevee met André maakt voor de AVRO. In 1970 contracteert Joop van den Ende Van Duin voor de revue. Samen met onder andere aangever Frans van Dusschoten en vele leading ladies, waaronder Ria Valk, Conny Vandenbos, Corrie van Gorp en Simone Kleinsma zal hij tot 1995 bijna jaarlijks de theaters langstrekken met zijn revues.

Van Duin staat sinds 2004 weer regelmatig in het theater met zijn revues. In Ron Brandsteder heeft hij een nieuwe (vaste) aangever gevonden. Daarnaast spelen Ferry de Groot, Joke Bruys en Anne-Marie Jung rollen in zijn theaterprogramma's.

In 2015 maakt Van Duin zijn debuut als toneelacteur in het toneelstuk The Sunshine Boys van Neil Simon. Voor zijn rol als de nukkige helft van een voormalig komisch duo, ontvangt hij lovende kritieken.

Televisie en radio

Naast zijn werk in het theater blijft Van Duin ook altijd werkzaam voor de televisie en de radio. In 1971 wordt zijn karakter Dik Voormekaar onderdeel van De abominabele Top 2000 op Radio Noordzee totdat het personage twee jaar later een eigen show krijgt. Samen met Ferry de Groot maakt hij tot 1985 het legendarische radioprogramma de Dik Voormekaar show.

In het begin van de jaren tachtig waagt Van Duin zich op het witte doek met Ik ben Joep Meloen en De boezemvriend. De films weten niet het succes van zijn theater- en televisieproducties te evenaren.

Eind jaren tachtig komt André van Duin op het lumineuze idee om filmpjes van dieren op te nemen en onder de dieren diverse stemmen te monteren. Dit resulteert in Animal crackers, de Jaap Aap show en De minuut van Ruud.

In 1989 wordt Van Duin door Joop van den Ende gevraagd om in het project van TV10 te stappen. Dit betekent het eind van zijn carrière bij de TROS. Na de flop van TV10 worden de sterren overgenomen door het toenmalige RTL Véronique. Van Duin stapt samen met Ron Brandsteder in het programma Wie ben ik?. Van den Ende zorgt ervoor dat Van Duin bij RTL grote shows krijgt, waaronder De Van Duin show en Bij Van Duin. Door deze shows neemt het succes van Van Duin enorm toe. In deze tijd ontstaan een aantal van zijn legendarische typetjes, waaronder Meneer Wijdbeens, Koos Grandioos en Gerard van Bezij. De typetjes van Van Duin, en dan met name Meneer en Mevrouw de Bok en Meneer Wijdbeens, duiken sinds de jaren tachtig veelvuldig onverwachts op in diverse televisieprogramma’s om de boel op stelten te zetten.

In 1995 heeft Van Duin een bewogen jaar. Na het stoppen van zijn revues verhuist hij van Aruba naar Amsterdam, waar hij een paar jaar eerder met zijn partner Wim van der Pluijm is gaan wonen. Van der Pluijm blijft op Aruba achter en sterft een paar maanden later aan de gevolgen van leverproblemen. Joop van den Ende vertelt in de TV Show dat Van Duin een aantal maanden rustig aan moet gaan doen. Desalniettemin blijven zijn programma’s draaien bij RTL. Tien jaar later maakt van Duin, net zoals vele sterren, de overstap naar Talpa, naar eigen zeggen omdat John de Mol een goede vriend is. Als Talpa in 2008 failliet gaat wil de TROS Van Duin graag terughebben. Naar aanleiding van een promotiegesprek voor zijn nieuwe revue in De wereld draait door, ontstaat het idee om samen met Ferry de Groot de Dik Voormekaar show terug te brengen, ditmaal op televisie. Het programma keert in 2009 eenmalig terug op tv bij de TROS.

In 2016 presenteert André van Duin het succesvolle programma Heel Holland bakt bij Omroep MAX.

Zangcarrière

Naast zijn carrière in het theater, op televisie en op de radio brengt André van Duin door de jaren heen vele singles op de markt, van carnavalsnummers tot serieuze songteksten. De meest bekende zijn Er staat een paard in de gang, Pizza, Als de zon schijnt en Mijn allergrootste fan. Meer over zijn muziekcarrière is te lezen op Muziekencyclopedie.nl

Erkenning

Gedurende zijn carrière is Van Duin door critici regelmatig geplaatst in de hoek van het platte vermaak. Later groeit de erkenning en wordt hij alom geprezen om zijn staat van dienst en unieke komisch talent. In 2010 wordt de komiek onderscheiden met de Beeld en Geluid oeuvre award. Van februari 2012 tot maart 2013 is bij Beeld en Geluid een overzichtstentoonstelling van Van Duin te zien.

Prijzen

Overgenomen van "https://wiki.beeldengeluid.nl/index.php?title=André_van_Duin&oldid=168640"