Carlo Delbosq

Uit B&G Wiki
Versie door Liselotte Doeswijk (overleg | bijdragen) op 4 jul 2013 om 10:08
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Delbosq en Jaap van Meekeren in de studio van Opsporing verzocht in 1983

NaamCarlo Delbosq
GeborenDen Haag, 25 augustus 1953
Functies grafisch ontwerper, regisseur, programmamaker
Bekend vanOpsporing verzocht, Journaal, De Dialoog
Periode actief1982- heden
Werkt samen metHans van Woudenberg, Wim den Hertog, Ronald Vierbergen, Stephen Emmer, Jandries Groenendijk, Jan-Willem Doorenbos
Triviamaakt ook muziek: Harrewar op YouTube

Carlo Delbosq in de media
Oeuvre Carlo Delbosq

Delbosq volgt de Koninklijke Academie in Den Haag en daarna de Academie voor Beeldende Kunsten te Rotterdam richting Visuele Communicatie en gaat tijdens die laatste studie in 1981 stage lopen op de grafische afdeling van de NOS (later NOB Design). Hij komt daar op de kamer met Emanuel Houben, Frans Lasès en Ron van Roon. Hij interesseert zich voor nieuwe technische middelen om grafische vormgeving en bewegend beeld te combineren. Een van zijn eerste opdrachten is de vormgeving voor AVRO's Opsporing verzocht. Voor de leader van het programma saboteren hij en video editor Ed Braad de dure montageset voor het gewenste resultaat. Delbosq, van Roon en Lasès ontwikkelen samen een nieuwe huisstijl voor de VARA en tevens voor de VARA doet Delbosq de vormgeving voor Mid-lotto live een spelprogramma gepresenteerd door Johnny Kraaykamp jr. In samenwerking met computerpionier Jan-Willem Doorenbos maakt hij op de grafische computers van de astronomen van de Universiteit Groningen een op de computer geanimeerde televisieleader. Dat is dan in 1984 een van de eerste driedimensionale computeranimaties gecombineerd met live action die er op de Nederlanse televisie te zien is. Naast de vele leaders die hij daarna realiseerde produceerde hij ook een aantal videoclips voor o.a. Fay Lovsky, Claw Boy's Claw en de Japanse Miharu Koshi. Eind jaren tachtig wordt hij steeds meer art-director in plaats van ontwerper. Dat houdt in dat hij de eindverantwoordelijkheid heeft voor grote opdrachten zoals de introductie van een nieuwe vormgeving voor het NOS Journaal in 1987 en in 1988 en een nieuwe huisstijl voor de KRO in 1988.

Bij het facilitair bedrijf van de NOS verandert er eind jaren tachtig veel en dat komt de sfeer niet ten goede. Het management moet zich meer richten op kostenbesparing dan op inhoud en kwaliteit en de periode van 'gouden bergen' zijn voorbij. In 1989 begint Delbosq daarom voor zichzelf met 'Delbosq Productions', een bedrijf voor conceptontwikkeling, regie, audiovisueel ontwerp en productiebegeleiding. Samen met vijf companen waar hij al eerdere mee samenwerkte: Hans van Woudenberg (art-director), Wim den Hertog (art-director en decorontwerper), Ronald Vierbergen (ontwerper), Stephen Emmer (componist) en Jandries Groenendijk (componist) kunnen ze huisstijlen, leaderpaketten, commercials en programma's leveren.

Naast ontwerper is Delbosq ook programma en documentairemaker. In 1986 regisseert hij samen met Marian Zanen een documentaire over in Nederland wonende Chinese kinderen en hun ouders, getiteld Tsin yin man yu, duizend karakters. Twee jaar later maakt hij een documentaire Dag en nacht over kunstschilder Dick van der Meijden en zijn fascinatie voor de Indiase film en muziek. In 1991 maakt hij voor de NOS serie Palet de documentaire Cafe Willy een marktcafe in de Haagsche schilderswijk met eindredactie van Vincent Monnikendam. Het thema is "wat betekent integratie". In 1992 reist hij samen met Jandries Groenendijk voor de documentaire Over ons vielen hete aarde en scherven naar een vluchtelingenkamp aan de frontlinie tussen Bosnië en Kroatië. Eind 1992 begin 1993 reist hij opnieuw naar Bosnië samen met de Bosniër Hasan Huremovic, Jandries Groenendijk en de Amerikaanse cameraman Mickey Grant naar de belegerde stad Tuzla. Zij zijn daar de enige journalisten op dat moment. Voor Brug der hoop reist hij in 1994 mee met een Duits hulpkonvooi naar Bosnië. In de zomer van 1994 reist Delbosq opnieuw naar Bosnië af ditmaal om persoonlijk een moeder en haar dochter naar Nederland te halen en te herenigen met hun familie in Nederland. In de documentaire Angst erger dan dood zien we een verslag van deze reis. In ditzelfde jaar assisteert hij Vincent Monnikendam bij de montage van de documentaire Moeder Dao, de schildpadgelijkende.

Van 1997 tot 2000 werkt hij aan zijn grote documentaire Cascade. Deze film is een persoonlijke zoektocht naar het leven van zijn grootouders Alfred Delbosq en zijn joodse vrouw Hedwig Lorch, beroemde circusartiesten bij het grote circus in Duitsland van voor de oorlog. Zij vluchten met hun zoon Louis Delbosq (Carlo's vader) in 1933 uit nazi-Duitsland naar Nederland.

Van 2001-2005 ontwikkelt en produceert hij voor de Nederlandse Moslim Omroep het debatprogramma De Dialoog, achtereenvolgens gepresenteerd door Nazmiye Oral, Naïma Azough en Radi Suudi. In het programma worden spraakmakende gasten zoals Pim Fortuyn, Frits Bolkestein, Freek de Jonge, Max v.d. Stoel, Ed van Thijn, Rita Verdonk, Fillip de Winter, Willem Oltmans en Theo van Gogh geïnterviewd.

Mei 2007 produceert hij het programma Leven in Vrijheid ter gelegenheid van de 5 mei viering op Nederland 2. In dit programma zijn onder andere te gast Auschwitz overlevende Frieda Menco, verzetsheldin Truus Menger, Aldith Hunkar, Job Cohen, Ed van Thijn en vluchtelingen uit verschillende landen die zich in Nederland gevestigd hebben. Het thema is "wat betekend vrijheid anno nu in Nederland". Muzikale gasten zijn: Trijntje Oosterhuis, Raymster, Chris Hinze en Rajae El Mouhandiz. Het programma wordt gepresenteerd door Radi Suudi en Dieuwertje Blok en is tot stand gekomen i.s.m. NMO en Vluchtelingen Organisaties Nederland.