Een van de acht: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Regel 23: Regel 23:
Presentatie [[Mies Bouwman]] (1969-1973, 1976), [[Paul de Leeuw]] (1995), [[Hennie Huisman]] (2008)
Presentatie [[Mies Bouwman]] (1969-1973, 1976), [[Paul de Leeuw]] (1995), [[Hennie Huisman]] (2008)


Regie [[Ben de Jong]] (1969-1970), Rinus Spoor (1995)
Regie [[Ben de Jong]] (1969-1970), [[Rinus Spoor]] (1995)


Productie [[Mies Timp]] (1995)
Productie [[Mies Timp]] (1995)


Met medewerking van (1995): orkest olv [[Cor Bakker]], Conny Vandenbos, Anita Meyer, Marco Borsato, Dave, Bonnie St. Claire, Bram Biesterveld, Joan Haanappel, [[Annette van Trigt]], [[Mies Bouwman]].
Met medewerking van (1995): orkest olv [[Cor Bakker]], [[Conny Vandenbos]], [[Anita Meyer]], [[Marco Borsato]], Dave, [[Bonnie St. Claire]], [[Bram Biesterveld]], [[Joan Haanappel]], [[Annette van Trigt]], [[Mies Bouwman]].


----
----

Versie van 15 dec 2008 08:50

Periode1969-1973 / 1976 / 1995
Beschikbaar in archiefBeeld en Geluid
GenreSpelprogramma
Decennia1960-1969 1970-1979 1990-1999
Mediumtelevisie

Beschrijving

Aanvankelijk bestaat de opzet van het programma uit acht krantenlezende Nederlands, die niet alleen op kennis, maar ook op handigheid worden getest, naar een voorstel van de jonge VARA-medewerker Theo Uittenbogaard tijdens een brainstorm-sessie in Studio Concordia te Bussum. Ben de Jong regisseert de eerste afleveringen. In een later stadium wordt de programmaformule enigszins aangepast. Vier koppels, samengesteld uit twee familieleden met een generatieverschil, strijden in een bijna twee uur durende spelprogramma tegen elkaar. De lopende band met te raden kado’s en de stoel voor de eindronde houdt menig Nederlander van de straat. Ook de woorden van Mies, Licht uit, spot aan zijn legendarisch geworden. In die tijd werd namelijk nog geen gebruik gemaakt van intercoms. Doordat Mies als een soort floormanager fungeerde kreeg de belichter zijn cue.

Mies is zelf de bedenkster van de programmaformule, althans zij heeft de lopende band eerder gezien op de Duitse televisie -die toendertijd alleen in de grensstreken te ontvangen was- in een programma van de quizmaster Hans-Joachim Kuhlenkampf. De succesvolle formule van dit programma met doe-opdrachten, kennis- en herkenningsvragen wordt ook door het buitenland overgenomen. Een andere terugkomend element is dat de rondes steeds onderbroken worden door het optreden van een Nederlandse en een buitenlandse artiest. In Duitsland presenteert landgenoot quiz- en showmaster Rudi Carrell Am laufenden Band en in de The Generation Game is Bruce Forsyth de presentator. In een later stadium ontstaan problemen rond de royaltiebetalingen met de WDR. Zo poogt Carell de programmaformule te omzeilen door in plaats van de lopende band, assistentes met de te raden artikelen langs de kandidaten te laten paraderen. Vier seizoenen is Mies in Een van de acht de spil waar het allemaal om draait. In 1976 presenteert ze op verzoek van de AVRO nog 8 keer het programma.

Jubileum

In het kader van het 70-jarig bestaan van de VARA zond de omroep in 1995 eenmalig een nieuwe aflevering Een van de acht uit met Paul de Leeuw als presentator.

Makers

Presentatie Mies Bouwman (1969-1973, 1976), Paul de Leeuw (1995), Hennie Huisman (2008)

Regie Ben de Jong (1969-1970), Rinus Spoor (1995)

Productie Mies Timp (1995)

Met medewerking van (1995): orkest olv Cor Bakker, Conny Vandenbos, Anita Meyer, Marco Borsato, Dave, Bonnie St. Claire, Bram Biesterveld, Joan Haanappel, Annette van Trigt, Mies Bouwman.