André van Duin: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(35 tussenliggende versies door 7 gebruikers niet weergegeven)
Regel 9: Regel 9:
| bekend_van  =  ''[[Dag, dag heerlijke lach]]'', ''[[Wegtrekkers en Animal Crackers]]'', ''[[Dik Voormekaar show (radio)|Dik Voormekaar show]]'', ''[[Ik ben Joep Meloen]]'', ''[[Wie ben ik?]]''
| bekend_van  =  ''[[Dag, dag heerlijke lach]]'', ''[[Wegtrekkers en Animal Crackers]]'', ''[[Dik Voormekaar show (radio)|Dik Voormekaar show]]'', ''[[Ik ben Joep Meloen]]'', ''[[Wie ben ik?]]''
| periode_actief  = 1964 - heden
| periode_actief  = 1964 - heden
| werkt_samen_met =  [[Frans van Dusschoten]], [[Corrie van Gorp]], [[Ferry de Groot]], [[Hans Otjes]], [[Ron Brandsteder]], [[Guus Verstraete jr.]]
| werkt_samen_met =  [[Frans van Dusschoten]], [[Corrie van Gorp]], [[Ferry de Groot]], [[Hans Otjes]], [[Ron Brandsteder]], [[Guus Verstraete jr.]], [[Joop van den Ende]]
| trivia = [[Trivia: André van Duin|Trivia]]
| trivia = [[Trivia: André van Duin|Trivia]]
| gallery = [[Gallery: André van Duin|Gallery]]
| gallery = [[Gallery: André van Duin|Gallery]]
| onderschrift = André van Duin in 1969
| onderschrift = André van Duin in 1969
| externe_info =  
| externe_info = [https://theaterencyclopedie.nl/wiki/Andr%C3%A9_van_Duin Theaterencyclopedie]
| media = <imagemap>
Image:Audio.png|
rect 0 4 26 25 [http://www.beeldengeluidwiki.nl/index.php/Audio:_André_van_Duin Audio fragmenten]
desc none
</imagemap>
| catalogus = [[André van Duin  in de media]]
| catalogus = [[André van Duin  in de media]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van André van Duin]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van André van Duin]]
}}
}}


André van Duin is een geboren komiek met een uitzonderlijke begaafdheid voor het imiteren en het creëren van typetjes. Van Duin raakt al in zijn vroege kinderjaren bekend met het gegeven van imiteren. Dit komt doordat hij op de personeelsfeesten van het werk van zijn vader optredens ziet van [[Johnny Kraaykamp sr]] en [[Rita Corita]]. Hierop volgen zijn eerste optredens op de klassenfeesten van de lagere school. Na zijn lagere school periode volgt van Duin een opleiding tot machinebankwerker, maar zijn interesse blijft liggen bij het imitatievak. In het najaar van 1962 trekt hij de stoute schoenen aan en schrijft hij een [[Trivia: André van Duin|open sollicitatiebrief]] naar de chefs van lichte muziek van verschillende omroepen. Bij deze brief gebruikt hij voor het eerst zijn artiestennaam. Keer op keer wordt hij afgewezen, maar in 1964 krijgt van Duin een uitnodiging voor een optreden in het radioprogramma ''[[Minjon]]''. In datzelfde jaar meldt hij zich als bandparodist aan voor de [[AVRO]]-talentenjacht ''[[Nieuwe oogst (1960-1964)|Nieuwe oogst]]'' en met succes, want op 24 juli verslaat van Duin zijn medekandidaten in de finale en wint daarmee een optreden in de ''[[Zaterdagavondshow]]'' van [[Willy Alberti|Willy]] en [[Willeke Alberti]]. Twee weken later vormt zijn bandparodie het voorprogramma van het eerste Nederlandse optreden van de Rolling Stones. Zijn performances worden opgemerkt door [[Theo Rekkers]] en [[Huug Kok]], de exploitanten van het Nederlands Artiesten Bureau. Niet veel later richten zij samen [[André van Duin Produkties]] op. In de jaren die volgen reist van Duin met de ''Snip en Snap Revue'' door het land totdat hij in 1969 samen met regisseur [[Guus Verstraete jr.]] het televisieprogramma ''[[Een avondje teevee met André]]'' maakt voor de AVRO. In 1970 contracteert [[Joop van den Ende]] van Duin voor de revue. Samen met onder andere aangever [[Frans van Dusschoten]] en vele leading ladies, waaronder [[Ria Valk]], [[Conny Vandenbos]], [[Corrie van Gorp]] en [[Simone Kleinsma]] zal hij tot 1995 bijna jaarlijks de theaters langstrekken met zijn revues.
'''André van Duin is een geboren komiek met een uitzonderlijke begaafdheid voor het imiteren en het creëren van typetjes.'''  


Naast zijn werk in het theater blijft van Duin ook altijd werkzaam voor de televisie en de radio. In 1971 wordt zijn karakter Dik Voormekaar onderdeel van ''[[De abominabele Top 2000]]'' op [[Radio Noordzee]] totdat deze twee jaar later een eigen show krijgt. Samen met [[Ferry de Groot]] maakt hij tot 1985 het legendarische radioprogramma de ''[[Dik Voormekaar show (radio)|Dik Voormekaar show]]''.
===Jeugd===
Van Duin raakt al in zijn vroege kinderjaren bekend met het gegeven van imiteren. Dit komt doordat hij op de personeelsfeesten van het werk van zijn vader optredens ziet van [[Johnny Kraaykamp sr]] en [[Rita Corita]]. Hierop volgen zijn eerste optredens op de klassenfeesten van de lagere school. Na zijn lagere school periode volgt Van Duin een opleiding tot machinebankwerker, maar zijn interesse blijft liggen bij het imitatievak.  


In het begin van de jaren tachtig waagt Van Duin zich op het witte doek. De films weten niet het succes van zijn theater- en televisieproducties te evenaren.
===Begin carrière===
Eind jaren tachtig komt André van Duin op het lumineuze idee om filmpjes van dieren op te nemen en onder de dieren diverse stemmen te monteren. Dit resulteert in ''[[Animal crackers]]'', ''[[Jaap Aap]]'' en later in ''De minuut van Ruud''.
In het najaar van 1962 trekt hij de stoute schoenen aan en schrijft hij een [[Trivia: André van Duin|open sollicitatiebrief]] naar de chefs van lichte muziek van verschillende omroepen. Bij deze brief gebruikt hij voor het eerst zijn artiestennaam. Keer op keer wordt hij afgewezen, maar in 1964 krijgt Van Duin een uitnodiging voor een optreden in het radioprogramma ''[[Minjon]]''. In datzelfde jaar meldt hij zich als bandparodist aan voor de [[AVRO]]-talentenjacht ''[[Nieuwe oogst (1960-1964)|Nieuwe oogst]]'' en met succes, want op 24 juli verslaat hij zijn medekandidaten in de finale en wint daarmee een optreden in de ''[[Zaterdagavondshow]]'' van [[Willy Alberti|Willy]] en [[Willeke Alberti]]. Twee weken later vormt zijn bandparodie het voorprogramma van het eerste Nederlandse optreden van de Rolling Stones.  


In 1989 wordt Van Duin door Joop van den Ende gevraagd om in het project van [[TV10]] te stappen. Dit betekent het eind van zijn carrière bij de [[TROS]]. Na de flop van [[TV10]] worden de sterren overgenomen door het toenmalige [[RTL Véronique]]. Van Duin stapt samen met [[Ron Brandsteder]] in het programma ''[[Wie ben ik?]]''. Van den Ende zorgt ervoor dat Van Duin bij [[RTL]] grote shows krijgt, waaronder ''[[Bij Van Duin]]'' en ''[[De Van Duin show]]''. Door deze shows neemt het succes van Van Duin enorm toe. In deze tijd ontstaan een aantal van zijn legendarische typetjes, waaronder Meneer Wijdbeens, Koos Grandioos en Gerard van Bezij.
===Theater===
Zijn performances worden opgemerkt door [[Theo Rekkers]] en [[Huug Kok]], de exploitanten van het Nederlands Artiesten Bureau. Niet veel later richten zij samen [[André van Duin Produkties]] op. In de jaren die volgen reist Van Duin met de ''Snip en Snap Revue'' door het land totdat hij in 1969 samen met regisseur [[Guus Verstraete jr.]] het televisieprogramma ''[[Een avondje teevee met André]]'' maakt voor de AVRO. In 1970 contracteert [[Joop van den Ende]] Van Duin voor de revue. Samen met onder andere aangever [[Frans van Dusschoten]] en vele leading ladies, waaronder [[Ria Valk]], [[Conny Vandenbos]], [[Corrie van Gorp]] en [[Simone Kleinsma]] zal hij tot 1995 bijna jaarlijks de theaters langstrekken met zijn revues.


In 1995 heeft Van Duin een bewogen jaar. Na het stoppen van zijn revues verhuist hij van Aruba naar Amsterdam, waar hij een paar jaar eerder met zijn partner Wim van der Pluijm is gaan wonen. Van der Pluijm blijft op Aruba achter en sterft een paar maanden later aan de gevolgen van leverproblemen. Joop van den Ende vertelt in de ''[[TV show|TV Show]]'' dat Van Duin een aantal maanden rustig aan moet gaan doen. Desalniettemin blijven zijn programma’s draaien bij RTL. Tien jaar later maakt van Duin, net zoals vele sterren, de overstap naar [[Talpa]], naar eigen zeggen omdat [[John de Mol]] een goede vriend is. Als Talpa in 2008 failliet gaat wil de TROS Van Duin maar wat graag terughebben. Van Duin staat inmiddels al weer vier jaar op de planken met zijn revues, bijgestaan door Ron Brandsteder, [[Ferry de Groot]] en [[Joke Bruys]]. Naar aanleiding van een promotiegesprek voor zijn nieuwe revue in ''[[De wereld draait door]]'', ontstaat het idee om samen met Ferry de Groot de ''[[De Dik Voormekaar show (tv)|Dik Voormekaar show]]'' terug te brengen, dit maal op televisie. Sindsdien is André van Duin weer volop te zien in het theater en op televisie.
Van Duin staat sinds 2004 weer regelmatig in het theater met zijn revues. In [[Ron Brandsteder]] heeft hij een nieuwe (vaste) aangever gevonden. Daarnaast spelen [[Ferry de Groot]], [[Joke Bruys]] en [[Anne-Marie Jung]] rollen in zijn theaterprogramma's.  


De typetjes van Van Duin, en dan met name Meneer en Mevrouw de Bok en Meneer Wijdbeens, duiken sinds de jaren tachtig veelvuldig onverwachts op in diverse televisieprogramma’s om de boel op stelten te zetten.
In 2015 maakt Van Duin zijn debuut als toneelacteur in het toneelstuk ''[[The Sunshine Boys]]'' van Neil Simon, met [[Kees Hulst]] als tegenspeler. Voor zijn rol als de nukkige helft van een voormalig komisch duo, ontvangt hij lovende kritieken.


Naast zijn carrière in het theater, op televisie en op de radio brengt André van Duin door de jaren heen vele singles op de markt, van carnavalsnummers tot serieuze songteksten. De meest bekende zijn ''Er staat een paard in de gang'', ''Pizza'' en ''Mijn allergrootste fan''.
===Televisie en radio===
Naast zijn werk in het theater blijft Van Duin ook altijd werkzaam voor de televisie en de radio. In 1971 wordt zijn karakter Dik Voormekaar onderdeel van ''[[De abominabele Top 2000]]'' op [[Radio Noordzee]] totdat het personage twee jaar later een eigen show krijgt. Samen met [[Ferry de Groot]] maakt hij tot 1985 het legendarische radioprogramma de ''[[Dik Voormekaar show (radio)|Dik Voormekaar show]]''.


===Prijzen===
In het begin van de jaren tachtig waagt Van Duin zich op het witte doek met ''[[Ik ben Joep Meloen]]'' en ''[[De boezemvriend]]''. De films weten niet het succes van zijn theater- en televisieproducties te evenaren.


In 1975 ontvangt André van Duin de [[Gouden Televizier-Ring]] voor het programma ''[[Dag dag heerlijke lach]]''.
Eind jaren tachtig komt André van Duin op het lumineuze idee om filmpjes van dieren op te nemen en onder de dieren diverse stemmen te monteren. Dit resulteert in ''[[Animal crackers]]'', de ''[[Jaap Aap show]]'' en ''De minuut van Ruud''.


In 1991 ontvangt André van Duin de [[TV-ster gala|Troskompas tv-ster mannelijke tv persoonlijkheid]]
In 1989 wordt Van Duin door Joop van den Ende gevraagd om in het project van [[TV10]] te stappen. Dit betekent het eind van zijn carrière bij de [[TROS]]. Na de flop van TV10 worden de sterren overgenomen door het toenmalige [[RTL Véronique]]. Van Duin stapt samen met [[Ron Brandsteder]] in het programma ''[[Wie ben ik?]]''. Van den Ende zorgt ervoor dat Van Duin bij [[RTL]] grote shows krijgt, waaronder ''[[De Van Duin show]]'' en ''[[Bij Van Duin]]''. Door deze shows neemt het succes van Van Duin enorm toe. In deze tijd ontstaan een aantal van zijn legendarische typetjes, waaronder Meneer Wijdbeens, Koos Grandioos en Gerard van Bezij. De typetjes van Van Duin, en dan met name Meneer en Mevrouw de Bok en Meneer Wijdbeens, duiken sinds de jaren tachtig veelvuldig onverwachts op in diverse televisieprogramma’s om de boel op stelten te zetten.


In 1992 en 1993 ontvangt André van Duin samen met [[Ron Brandsteder]] en [[Caroline Tensen]] de [[TV-ster gala|Troskompas tv-ster]] voor het televisieprogramma ''[[Wie ben ik?]]''
In 1995 heeft Van Duin een bewogen jaar. Na het stoppen van zijn revues verhuist hij van Aruba naar Amsterdam, waar hij een paar jaar eerder met zijn partner Wim van der Pluijm is gaan wonen. Van der Pluijm blijft op Aruba achter en sterft een paar maanden later aan de gevolgen van leverproblemen. Joop van den Ende vertelt in de ''[[TV show|TV Show]]'' dat Van Duin een aantal maanden rustig aan moet gaan doen. Desalniettemin blijven zijn programma’s draaien bij RTL. Tien jaar later maakt van Duin, net zoals vele sterren, de overstap naar [[Talpa]], naar eigen zeggen omdat [[John de Mol]] een goede vriend is. Als Talpa in 2008 failliet gaat wil de TROS Van Duin graag terughebben. Naar aanleiding van een promotiegesprek voor zijn nieuwe revue in ''[[De wereld draait door]]'', ontstaat het idee om samen met Ferry de Groot de ''[[De Dik Voormekaar show (tv)|Dik Voormekaar show]]'' terug te brengen, ditmaal op televisie. Het programma keert in 2009 eenmalig terug op tv bij de TROS en is vanaf 2019 als podcast te beluisteren.


In 1993 ontvangt André van Duin de [[TV-ster gala|Troskompas tv-ster Oeuvre prijs]]
Vanaf 2016 presenteert André van Duin het succesvolle programma ''[[Heel Holland bakt]]'' bij [[Omroep MAX]]. Bij de omroep is hij ook te zien in de populaire dramaserie ''[[Het geheime dagboek van Hendrik Groen]]''.  
 
In 1993 krijgt hij een Koninklijke Onderscheiding en wordt hij Ridder in de orde van Oranje Nassau om in 2011Officier in de orde van Oranje Nassau te worden.
 
In 2010 is aan André van Duin de [[Beeld en Geluid Awards|Beeld en Geluid Oeuvre Award]] toegekend.


===Zangcarrière===
Naast zijn carrière in het theater, op televisie en op de radio brengt André van Duin door de jaren heen vele singles op de markt, van carnavalsnummers tot serieuze songteksten. De meest bekende zijn ''Er staat een paard in de gang'', ''Pizza'', ''Als de zon schijnt'' en ''Mijn allergrootste fan''. Twee keer maakt hij grote indruk in programma's van [[Matthijs van Nieuwkerk]]. In ''[[De wereld draait door]]'' zingt hij aan tafel een vertaling van ''La Bohème'' van Charles Aznavour. Begeleid door Billy Vera zingt hij in ''[[Matthijs gaat door]]'' het nummer ''Voor altijd'', een eerbetoon aan zijn overleden echtgenoot Martin Elferink.


===Erkenning===
Gedurende zijn carrière is Van Duin door critici regelmatig geplaatst in de hoek van het platte vermaak. Later groeit de erkenning en wordt hij alom geprezen om zijn staat van dienst en unieke komisch talent. In 2010 wordt de komiek onderscheiden met de Beeld en Geluid oeuvre award. Van februari 2012 tot maart 2013 is bij Beeld en Geluid een overzichtstentoonstelling van Van Duin te zien.


===Prijzen===
* [[Gouden Televizier-Ring]] (1975) voor het programma ''[[Dag dag heerlijke lach]]''
* [[TV-ster gala|Troskompas tv-ster mannelijke tv persoonlijkheid]] (1991)
* [[TV-ster gala|Troskompas tv-ster]] (1992 en 1993) voor het televisieprogramma ''[[Wie ben ik?]]'', samen met [[Ron Brandsteder]] en [[Caroline Tensen]]
* [[TV-ster gala|Troskompas tv-ster Oeuvre prijs]] (1993)
* Ridder in de orde van Oranje Nassau (1993)
* [[Beeld en Geluid Awards|Beeld en Geluid Oeuvre Award]] (2010)
* Officier in de orde van Oranje Nassau (2011)
* Frans Banninck Cocq Penning van de stad Amsterdam (2014) Penning van de stad Amsterdam.
* Ere [[Zilveren Nipkowschijf]] (2018)
* Media Oeuvre Award (2020) van Spreekbuis.nl
* Uitgeroepen tot [[De Omroepman/vrouw van het jaar|Omroepman van het jaar]] 2021 door Broadcast magazine
* [[Gouden Televizier Oeuvre Award|Gouden Televizier Oeuvre Ring]] (2024)


[[Category:personen|Duin, Andre van]] [[Category:Acteur |Duin, Andre van]] [[Category:Komiek |Duin, Andre van]] [[Category:Programmamaker |Duin, Andre van]] [[Category:Zanger |Duin, Andre van]] [[Category:Presentator |Duin, Andre van]]
[[Category:personen|Duin, Andre van]] [[Category:Acteur |Duin, Andre van]] [[Category:Komiek |Duin, Andre van]] [[Category:Programmamaker |Duin, Andre van]] [[Category:Zanger |Duin, Andre van]] [[Category:Presentator |Duin, Andre van]]

Huidige versie van 30 okt 2024 om 13:24

André van Duin is een geboren komiek met een uitzonderlijke begaafdheid voor het imiteren en het creëren van typetjes.

Jeugd

Van Duin raakt al in zijn vroege kinderjaren bekend met het gegeven van imiteren. Dit komt doordat hij op de personeelsfeesten van het werk van zijn vader optredens ziet van Johnny Kraaykamp sr en Rita Corita. Hierop volgen zijn eerste optredens op de klassenfeesten van de lagere school. Na zijn lagere school periode volgt Van Duin een opleiding tot machinebankwerker, maar zijn interesse blijft liggen bij het imitatievak.

Begin carrière

In het najaar van 1962 trekt hij de stoute schoenen aan en schrijft hij een open sollicitatiebrief naar de chefs van lichte muziek van verschillende omroepen. Bij deze brief gebruikt hij voor het eerst zijn artiestennaam. Keer op keer wordt hij afgewezen, maar in 1964 krijgt Van Duin een uitnodiging voor een optreden in het radioprogramma Minjon. In datzelfde jaar meldt hij zich als bandparodist aan voor de AVRO-talentenjacht Nieuwe oogst en met succes, want op 24 juli verslaat hij zijn medekandidaten in de finale en wint daarmee een optreden in de Zaterdagavondshow van Willy en Willeke Alberti. Twee weken later vormt zijn bandparodie het voorprogramma van het eerste Nederlandse optreden van de Rolling Stones.

Theater

Zijn performances worden opgemerkt door Theo Rekkers en Huug Kok, de exploitanten van het Nederlands Artiesten Bureau. Niet veel later richten zij samen André van Duin Produkties op. In de jaren die volgen reist Van Duin met de Snip en Snap Revue door het land totdat hij in 1969 samen met regisseur Guus Verstraete jr. het televisieprogramma Een avondje teevee met André maakt voor de AVRO. In 1970 contracteert Joop van den Ende Van Duin voor de revue. Samen met onder andere aangever Frans van Dusschoten en vele leading ladies, waaronder Ria Valk, Conny Vandenbos, Corrie van Gorp en Simone Kleinsma zal hij tot 1995 bijna jaarlijks de theaters langstrekken met zijn revues.

Van Duin staat sinds 2004 weer regelmatig in het theater met zijn revues. In Ron Brandsteder heeft hij een nieuwe (vaste) aangever gevonden. Daarnaast spelen Ferry de Groot, Joke Bruys en Anne-Marie Jung rollen in zijn theaterprogramma's.

In 2015 maakt Van Duin zijn debuut als toneelacteur in het toneelstuk The Sunshine Boys van Neil Simon, met Kees Hulst als tegenspeler. Voor zijn rol als de nukkige helft van een voormalig komisch duo, ontvangt hij lovende kritieken.

Televisie en radio

Naast zijn werk in het theater blijft Van Duin ook altijd werkzaam voor de televisie en de radio. In 1971 wordt zijn karakter Dik Voormekaar onderdeel van De abominabele Top 2000 op Radio Noordzee totdat het personage twee jaar later een eigen show krijgt. Samen met Ferry de Groot maakt hij tot 1985 het legendarische radioprogramma de Dik Voormekaar show.

In het begin van de jaren tachtig waagt Van Duin zich op het witte doek met Ik ben Joep Meloen en De boezemvriend. De films weten niet het succes van zijn theater- en televisieproducties te evenaren.

Eind jaren tachtig komt André van Duin op het lumineuze idee om filmpjes van dieren op te nemen en onder de dieren diverse stemmen te monteren. Dit resulteert in Animal crackers, de Jaap Aap show en De minuut van Ruud.

In 1989 wordt Van Duin door Joop van den Ende gevraagd om in het project van TV10 te stappen. Dit betekent het eind van zijn carrière bij de TROS. Na de flop van TV10 worden de sterren overgenomen door het toenmalige RTL Véronique. Van Duin stapt samen met Ron Brandsteder in het programma Wie ben ik?. Van den Ende zorgt ervoor dat Van Duin bij RTL grote shows krijgt, waaronder De Van Duin show en Bij Van Duin. Door deze shows neemt het succes van Van Duin enorm toe. In deze tijd ontstaan een aantal van zijn legendarische typetjes, waaronder Meneer Wijdbeens, Koos Grandioos en Gerard van Bezij. De typetjes van Van Duin, en dan met name Meneer en Mevrouw de Bok en Meneer Wijdbeens, duiken sinds de jaren tachtig veelvuldig onverwachts op in diverse televisieprogramma’s om de boel op stelten te zetten.

In 1995 heeft Van Duin een bewogen jaar. Na het stoppen van zijn revues verhuist hij van Aruba naar Amsterdam, waar hij een paar jaar eerder met zijn partner Wim van der Pluijm is gaan wonen. Van der Pluijm blijft op Aruba achter en sterft een paar maanden later aan de gevolgen van leverproblemen. Joop van den Ende vertelt in de TV Show dat Van Duin een aantal maanden rustig aan moet gaan doen. Desalniettemin blijven zijn programma’s draaien bij RTL. Tien jaar later maakt van Duin, net zoals vele sterren, de overstap naar Talpa, naar eigen zeggen omdat John de Mol een goede vriend is. Als Talpa in 2008 failliet gaat wil de TROS Van Duin graag terughebben. Naar aanleiding van een promotiegesprek voor zijn nieuwe revue in De wereld draait door, ontstaat het idee om samen met Ferry de Groot de Dik Voormekaar show terug te brengen, ditmaal op televisie. Het programma keert in 2009 eenmalig terug op tv bij de TROS en is vanaf 2019 als podcast te beluisteren.

Vanaf 2016 presenteert André van Duin het succesvolle programma Heel Holland bakt bij Omroep MAX. Bij de omroep is hij ook te zien in de populaire dramaserie Het geheime dagboek van Hendrik Groen.

Zangcarrière

Naast zijn carrière in het theater, op televisie en op de radio brengt André van Duin door de jaren heen vele singles op de markt, van carnavalsnummers tot serieuze songteksten. De meest bekende zijn Er staat een paard in de gang, Pizza, Als de zon schijnt en Mijn allergrootste fan. Twee keer maakt hij grote indruk in programma's van Matthijs van Nieuwkerk. In De wereld draait door zingt hij aan tafel een vertaling van La Bohème van Charles Aznavour. Begeleid door Billy Vera zingt hij in Matthijs gaat door het nummer Voor altijd, een eerbetoon aan zijn overleden echtgenoot Martin Elferink.

Erkenning

Gedurende zijn carrière is Van Duin door critici regelmatig geplaatst in de hoek van het platte vermaak. Later groeit de erkenning en wordt hij alom geprezen om zijn staat van dienst en unieke komisch talent. In 2010 wordt de komiek onderscheiden met de Beeld en Geluid oeuvre award. Van februari 2012 tot maart 2013 is bij Beeld en Geluid een overzichtstentoonstelling van Van Duin te zien.

Prijzen

Overgenomen van "https://wiki.beeldengeluid.nl/index.php?title=André_van_Duin&oldid=176468"