Patricia Overman
| Naam | Patricia Overman |
| Geboren | Amsterdam, 24 mei 1948 |
| Functies | presentator, omroeper, regisseur, producent, |
| Bekend van | Avrodite, Vroeger & zo |
| Periode actief | 1979 - 2008 |
| Gallery | Gallery |
Patricia Overman in de media Oeuvre van Patricia Overman | |
Bij het kijkerspubliek is ze bekend geworden als omroepster Patricia Messer van de AVRO, maar achter de schermen heeft Patricia Overman het leeuwendeel van haar omroepwerk verricht. Haar nieuwsgierigheid en enorme werkdrift brengen haar bij radio, televisie en vakbladen. Na een leerzame periode als bureauredacteur en verslaggever bij de AVRO-radio is ze jarenlang als regisseur verbonden aan het SchoolTV-Weekjournaal. Ondertussen is ze betrokken bij het opzetten van RTL Nieuws, schrijft ze over diverse onderwerpen voor uiteenlopende bladen, en volgt ze talloze cursussen aan de Media Academie. Tot haar pensionering stelt deze brede basis haar in staat om als regisseur en samensteller voor de NOT, later Teleac/NOT. bijzondere educatieve producties te maken waaruit haar interesse voor mens en maatschappij naar voren komt.
Jeugd
Als de middelste van drie kinderen heeft Patricia Overman een leuke, rustige jeugd in Amsterdam. Haar vader is vliegtuigconstructeur bij Fokker en van hem krijgt ze een liefde voor vliegtuigen en reizen mee. Als achtjarige vindt ze het dan ook bijzonder spannend als het gezin emigreert naar Canada. Het uitstapje is echter van korte duur, want na een jaar is haar moeders heimwee naar Nederland zo groot dat er besloten wordt terug te keren. Haar verdere jeugd brengt Overman door in Amstelveen, waar ze via de draadomroep kennis maakt met radio. Op woensdagmiddag bezoekt ze een aardige mevrouw in de buurt bij wie ze de kinderuitzendingen op televisie kan bekijken. Televisie doet haar intrede in huize Overman pas rond de dood van president Kennedy in 1963.
Stewardess
Na de hbs-a gaat ze Engels studeren, maar het reizen trekt. Tijdens haar studie gaat Overman werken op Schiphol, bij Schreiner Airways. Ze wordt grondstewardess totdat ze op haar éénentwintigste stopt met de studie en als stewardess gaat vliegen bij Transavia. Daarnaast is ze secretaresse van Transavia-directeur John Blok. In datzelfde jaar trouwt ze. Drie jaar later stopt ze met het vliegen vanwege de geboorte van haar dochter. Daarna keert ze als freelance stewardess nog twee keer terug, omdat ze het leuk werk vindt. Op jonge leeftijd heeft ze al bijna de hele wereld gezien.
Omroepster
Patricia Messer woont met haar gezin in Maarssen waar ze AVRO-omroepster Ilona Hofstra leert kennen. Wanneer Hofstra stopt als omroepster besluit Messer naar die functie te solliciteren. De procedure is al lang op gang en er zijn veel gegadigden, maar door een bijzonder brutale brief valt ze op en wordt ze door Flip van der Schalie alsnog uitgenodigd voor een screentest. Ze overleeft meerdere eliminatierondes en op haar verjaardag krijgt ze te horen dat zij de nieuwe omroepster van de AVRO wordt. Twee weken later, op 7 juni 1979 is haar debuut. Zonder enige kennis van televisie kondigt ze die avond, in aanwezigheid van een aantal AVRO-directeuren, live en uit het hoofd de programma’s aan. Haar gezicht staat zo strak van de spanning dat haar moeder haar niet eens herkent. Pas later krijgt ze trainingen van Jaap Brand op Santbergen. Cameravrees heeft ze echter altijd gehouden en vele jaren later droomt ze nog wel eens dat ze te laat komt voor een omroepbeurt. Haar ongemak heeft deels te maken met haar beperkte zeggenschap over de teksten die ze doorgaans truttig vindt.
In deze periode loopt haar huwelijk op de klippen, maar van de AVRO mag ze niet opeens haar meisjesnaam gebruiken. Het publiek kent haar immers als Patricia Messer. Die bekendheid vindt ze leuk, maar soms brengt het haar in verlegenheid. Het omroepen doet ze uiteindelijk zes jaar. In 1985 besluit televisiedirecteur Wibo van der Linde dat de AVRO in navolging van de BBC zonder omroepers verder gaat. Op 29 mei 1985 kondigt ze voor het laatst ‘het gezellige avondje AVRO’ aan. Het steekt haar dat een week na haar vertrek de AVRO een vacature in de krant plaatst voor een nieuwe omroepster. Om werk zit ze op dat moment echter niet meer verlegen.
Radio, vakbladen, televisie – zeven dagen per week
Al na een jaar heeft Patricia Overman door dat het omroepen niet haar ideale werk is. Ze gaat zich oriënteren op ander werk. Met enthousiasme loopt ze stages bij AVRO’s Radiojournaal en de Radio Nieuwsdienst ANP, en ook bij het Polygoon met Philip Bloemendal. Voor het ANP verzorgt ze veel omroepdiensten en ze werkt tot 1985 bij AVRO’s Radiojournaal als bureauredacteur, verslaggever en presentator. Voor de AVRO presenteert ze onder meer AVROdite.
Om haar mogelijkheden open te houden volgt ze ondertussen alle cursussen die Santbergen op dat moment aanbiedt: presentatie, interviewtechniek, scenarioschrijven en muzieksamenstelling. Voor Socutera en Stichting Mensen In Nood monteert ze aangrijpende wervingsfilmpjes die ze zelf inspreekt.
Overman gaat in dezelfde periode aan de slag als schrijver. Ze wordt namelijk door journalist Hugo Klein benaderd om voor de vakbladen van Uitgeverij Koggeschip te schrijven. In dit werk kan ze haar reislust voeden. In een blad voor het kappersvak verslaat ze onder meer kapperswedstrijden in Las Vegas en Budapest. Het schrijversvak ziet ze als een vangnet, want dit werk kan ze tot haar vijfenzestigste blijven doen in tegenstelling tot televisie. In 1985 is ze omroepster af en besluit ze nog meer aandacht aan het schrijven te geven. Om meer zekerheid te creëren volgt ze een cursus nieuwsschrijven aan Schrijversvakschool ’t Colofon. Een van haar docenten werkt bij de NOS en biedt haar een jaarcontract als redacteur bij SchoolTV-Weekjournaal.
Regisseur en meer
Voordat Overman kan beginnen als redacteur van het Weekjournaal gaat de zendmachtiging van de NOS over naar de NOT. Als gevolg hiervan wordt ze geen redacteur maar regisseur en gaat ze items maken. Bovendien schrijft ze stukken voor het begeleidend krantje. Haar werkzaamheden nemen toe waardoor ze het werk bij AVRO’s Radiojournaal moet opgeven. Op de Media Academie volgt ze meerdere regiecursussen. Net als ze hiermee klaar is wordt ze samen met drie andere regisseurs door Lex Bolle gevraagd om het nieuwsprogramma van RTL Véronique te helpen opzetten. Dit doet ze naast haar werk bij de NOT.
Véronique Nieuws wordt naar Amerikaans voorbeeld opgezet met duo-presentatie. De regisseurs oefenen met Loretta Schrijver en Jeroen Pauw om de juiste vorm te bepalen. Overman coacht daarnaast de schrijvende journalisten die niet eerder met beeldmateriaal hebben gewerkt. De eerste uitzending verloopt chaotisch, maar binnen een half jaar is het een geoliede machine. In 1990 besluit Overman haar werk bij RTL te staken omdat ze een vast contract krijgt bij NOT. Ze stopt ook met het schrijven voor bladen. Als alleenstaande moeder is de keus voor een vaste aanstelling snel gemaakt.
Haar baan bij Schooltelevisie kent uiteenlopende aspecten: regie, samenstelling, muzieksamenstelling en het inspreken van voice-over teksten. Bovendien krijgt ze de ruimte om zelf met ideeën voor programma’s te komen. Haar passie voor reizen kan ze prima combineren met dit werk. Zo maakt ze in 1999 een tiendelige reeks Histoires de France waarvoor ze éénendertig dagen in Frankrijk filmt op diverse locaties. Het levert een mooi programma op dat verkocht wordt aan Scandinavië en Zwitserland.
Ze keert in 2006 terug bij SchoolTV-Weekjournaal. Ze doet dan ongeveer één keer per maand de live studioregie van Nieuws uit de natuur en het Weekjournaal. Live regisseren vindt ze namelijk fantastisch om te doen. Ze merkt wel dat er ondertussen technisch veel veranderd is en ze vindt het leuk om deze nieuwe ontwikkelingen mee te krijgen. Na haar afscheid in 2008 wordt ze vrijwel meteen teruggevraagd omdat haar opvolger ziek is. Van september tot december regisseert ze het Weekjournaal in een nieuwe setting. Ook schrijft ze met een vriendin tien scenario’s voor Wolters-Noordhoff voor een project rond Franse taal.
Leven na de televisie
Eind jaren negentig heeft ze een huisje in Frankrijk gekocht en tijdens haar vakanties heeft ze het opgeknapt. Sinds haar prepensioen in 2008 woont ze zeven maanden per jaar in Frankrijk. In 2011 heeft ze een schuur omgebouwd tot een mooie gîte voor twee personen. Via een eigen website biedt ze het huisje aan en het loopt goed. Nog even lijkt het erop dat ze mee gaat werken aan een programma op een regionale Franse radiozender, maar eigenlijk heeft ze het alweer te druk met het huis en met reizen. Stilzitten kan ze immers niet.
