Stephen Emmer: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 35: | Regel 35: | ||
Emmer is als gitarist te horen op het redelijk succesvolle Richenel-album ''Deep As Blue''. In deze zelfde periode volgt hij tevens met Dempsey een zomeropleiding ''Scoring For Television'' op het Royal College Of Music in Londen. | Emmer is als gitarist te horen op het redelijk succesvolle Richenel-album ''Deep As Blue''. In deze zelfde periode volgt hij tevens met Dempsey een zomeropleiding ''Scoring For Television'' op het Royal College Of Music in Londen. | ||
Vanaf 1985 gaat hij zich meer en meer toeleggen op het componeren van muziek voor films, documentaires, bioscoopcommercials, tv-commercials, zender-huisstijlen en leaders voor tv-programma's. | |||
Zijn eerste opdracht is voor het programma [[Kwartslag]] van het Humanistisch Verbond. Enkele bekende voorbeelden van | |||
zijn werk in de jaren ‘80 zijn: de tunes van tv-programma's als het [[NOS-journaal|Journaal]], [[Den Haag Vandaag]], [[NOS-Laat]], [[Van gewest tot gewest]], [[Per seconde wijzer]], [[NOS Sportjournaal]], [[Radio 1 Journaal]], [[NOS Jeugdjournaal|Jeugdjournaal]], [[Waku waku]], [[Buch]], het Politiebericht en de stationcalls van omroepen of zenders als KRO, NCRV, Nederland 1, Radio 2 en NOS. RTV-commercials als Camel Trophy, Rabobank, AMEV, Verenigde Verzekeraars en Oerbrood voorziet hij van muziek, maar ook maakt hij soundtracks voor documentaires over Karel Appel; 'Sunny Day in a Loving Car’ voor de Avro, Shanghai, the peoples city van Pieter Fleury voor de VPRO, de Geschiedenis van de Tweede Kamer voor de RVD en begin jaren ‘90 de debuutfilm van Eddy Terstall Transit ism Ronald Abrahams. Met beeldend kunstenaar Wim den Hertog doet hij mee aan de Prix de Rome in 1988 resulterend in een basisprijs. | |||
Het specifieke opdrachtwerk voor radio en met name televisie neemt meteen een dermate grote vlucht dat Emmer hier al snel zijn tijd aan besteedt en daarmee in feite de eerste fulltime ‘tunes-componist’ wordt van Nederland. Waar illustere voorgangers als [[Jerry van Rooijen]], [[Ruud Bos]] en [[Joop Stokkermans]] deze werkzaamheden vaak hebben gecombineerd met ander opdracht- en vrij werk, legt Emmer zich volledig op toe op de tunes en verheft hiermee het vak van mediacomponist tot hoofdvak in Nederland. Hij doet dit door niet alleen creatief te produceren, maar ook door een duidelijke visie te ontwikkelen over wat er bij dit ‘’nieuwe’’ beroep allemaal komt kijken. Deze kennis, opgedaan in de praktijk, zal later als uitgangspunt dienen voor zijn lezingen, workshops en gastcolleges op diverse instituten, die pas veel later een officiele opleiding hiervoor ontwikkelden. | |||
Emmer voert meestal zijn eigen werk uit op diverse instrumenten als gitaar, bas, piano en percussie. Vanaf begin jaren '80 speelt hij als een van de eersten in Nederland op een zogenaamd samplingkeyboard. Hij doet met zijn projekten ook ervaring op met het laten uitvoeren van zijn eigen werk door anderen als the Royal Philharmonic Orchestra uit Londen voor de KRO stationcalls en een sessie-orkest samengesteld uit leden van het London Symphony Orchestra voor de [[NOS Journaal|Journaal]] muziek van respectievelijk 1989 en1995. Het Metropole Orkest voert onder gastdirigentschap van David Bedford de tunes uit voor de huisstijl van Nederland 1 begin jaren 90. Met bekende Nederlandse instrumentale solisten als Iman Soeteman, Esther Apituley, Jan Insinger, Ruud Breuls en Benjamin Herman werkt Emmer aan diverse radio-en televisie projekten. | |||
In 2004 neemt Emmer in samenwerking met Broadcast Magazine het initiatief tot de Nederlandse Muziek- en Sounddesign Award, een jaarlijkse vakprijs voor de beste tunes op tv, radio en in reclames. | In 2004 neemt Emmer in samenwerking met Broadcast Magazine het initiatief tot de Nederlandse Muziek- en Sounddesign Award, een jaarlijkse vakprijs voor de beste tunes op tv, radio en in reclames. | ||
Versie van 28 okt 2008 08:37
| Naam | Stephen Roger Emmer |
| Geboren | Amsterdam, 28 januari 1958 |
| Functies | componist, muzikant |
| Bekend van | jingles van Journaal, RTL Nieuws, RTL Boulevard, Per seconde wijzer ... |
| Periode actief | 1980-heden |
| Trivia | Zoon van nieuwslezer Fred Emmer en balletdanseres/actrice Roeki Aronds |
| Externe info | Emmers bedrijf eStation |
Stephen Emmer in de media Oeuvre Stephen Emmer | |
Stephen Emmer is geboren in Amsterdam. Zijn ouders scheiden begin jaren ’60 en Stephen woont voor een groot deel bij zijn moeder, die hem eind jaren '60, begin jaren '70 in verband met haar werk meeneemt naar India, Aruba en Suriname. In deze periode leert Stephen klassiek gitaar spelen en krijgt hij percussieles in Suriname. In 1973 keren moeder en Stephen terug naar Nederland.
In Amsterdam speelt Stephen Emmer als tiener in verschillende schoolbands; Barnstorm en Orange Blues op het Amsterdams Lyceum waar hij op het VWO zit. Eind jaren ’70 speelt Emmer, samen met Mathilde Santing en Dennis Duchhart, in de bands Hopper en Blase. Ook speelt hij in een freejazzformatie met Reinout Eleveld en Chris Frankemoller; het Chris Frankemoller Trio.
Emmer maakt in 1979 deel uit van de eerste belangrijke bezetting van de Minny Pops, een groep met een aanzienlijke cultstatus. Emmer speelt hier gitaar, Wally van Middendorp neemt de vocalen voor zijn rekening. De bezetting bestaat verder uit Dennis Duchhart op gitaar en Frans Hagenaars op basgitaar. Ze maken avantgardistische popmuziek door electrische gitaren te combineren met een ritmebox, synthesizer en effect-apparatuur. De bezetting wisselt echter voortdurend. Emmer is alleen te horen op de eerste plaat (Drastic Measures, Drastic Movement), en op een in Engeland opgenomen 7'-single Goddess/Dolphin Spurt (wat mede door hem is gecomponeerd).
In 1980 is Emmer mede-oprichter en hoofdredacteur van muziektijdschrift Vinyl. Tevens is hij presentator en samensteller van het VPRO-radioprogramma Radionome (later Spleen/Villa 65). In 1982 verschijnt er van dit programma een compilatie-LP, RadioNome op het VPRO label onder eindredactie van Han Reiziger met een muzikale bijdrage, You See You, van Emmer.
Emmer voelt zich in 1982 steeds minder thuis in de popjournalistiek en besluit na wat freelance publicaties in Het Parool, Muziekkrant Oor en een aantal vakbladen weer uitsluitend voor de actieve beoefening van muziek te kiezen. Zijn eerste solo-album Vogue Estate verschijnt als onderdeel van de WEA/ Idiot Records serie van mini-albums. Het album bevat instrumentale, filmische muziek die Emmer zelf omschrijft als Soundtrack with a Movie en wordt geproduceerd door Flood (echte naam Mark Ellis), die later onder andere Nick Cave, U2, Depeche Mode en Smashing Pumpkins zal produceren en bevat gastvocalen van Billy Mackenzie en Martha Ladley (Martha & the Muffins). Datzelfde jaar voegt Emmer zich in Engeland bij The Associates uit Schotland, de band van zanger Billy Mackenzie. Verdere leden zijn Alan Rankine, Michael Dempsey (ex-Cure) en Steve Goulding (ex-Elvis Costello).
In 1984 speelt Stephen Emmer inmiddels, samen met Dempsey, bij de Lotus Eaters uit Liverpool. Met dezelfde Dempsey zal Emmer nog in andere Engelse en Nederlandse bands spelen waaronder Act, een band met Claudia Brucken (ex Propaganda) en Thomas Leer, en Continental Cast uit Amsterdam. Daarnaast werkt hij samen met Nederlandse zangeressen als Lils Mckintosh, Diana van Laar, Nurlaila en Ruth Jacott. Emmer is als gitarist te horen op het redelijk succesvolle Richenel-album Deep As Blue. In deze zelfde periode volgt hij tevens met Dempsey een zomeropleiding Scoring For Television op het Royal College Of Music in Londen.
Vanaf 1985 gaat hij zich meer en meer toeleggen op het componeren van muziek voor films, documentaires, bioscoopcommercials, tv-commercials, zender-huisstijlen en leaders voor tv-programma's. Zijn eerste opdracht is voor het programma Kwartslag van het Humanistisch Verbond. Enkele bekende voorbeelden van zijn werk in de jaren ‘80 zijn: de tunes van tv-programma's als het Journaal, Den Haag Vandaag, NOS-Laat, Van gewest tot gewest, Per seconde wijzer, NOS Sportjournaal, Radio 1 Journaal, Jeugdjournaal, Waku waku, Buch, het Politiebericht en de stationcalls van omroepen of zenders als KRO, NCRV, Nederland 1, Radio 2 en NOS. RTV-commercials als Camel Trophy, Rabobank, AMEV, Verenigde Verzekeraars en Oerbrood voorziet hij van muziek, maar ook maakt hij soundtracks voor documentaires over Karel Appel; 'Sunny Day in a Loving Car’ voor de Avro, Shanghai, the peoples city van Pieter Fleury voor de VPRO, de Geschiedenis van de Tweede Kamer voor de RVD en begin jaren ‘90 de debuutfilm van Eddy Terstall Transit ism Ronald Abrahams. Met beeldend kunstenaar Wim den Hertog doet hij mee aan de Prix de Rome in 1988 resulterend in een basisprijs.
Het specifieke opdrachtwerk voor radio en met name televisie neemt meteen een dermate grote vlucht dat Emmer hier al snel zijn tijd aan besteedt en daarmee in feite de eerste fulltime ‘tunes-componist’ wordt van Nederland. Waar illustere voorgangers als Jerry van Rooijen, Ruud Bos en Joop Stokkermans deze werkzaamheden vaak hebben gecombineerd met ander opdracht- en vrij werk, legt Emmer zich volledig op toe op de tunes en verheft hiermee het vak van mediacomponist tot hoofdvak in Nederland. Hij doet dit door niet alleen creatief te produceren, maar ook door een duidelijke visie te ontwikkelen over wat er bij dit ‘’nieuwe’’ beroep allemaal komt kijken. Deze kennis, opgedaan in de praktijk, zal later als uitgangspunt dienen voor zijn lezingen, workshops en gastcolleges op diverse instituten, die pas veel later een officiele opleiding hiervoor ontwikkelden.
Emmer voert meestal zijn eigen werk uit op diverse instrumenten als gitaar, bas, piano en percussie. Vanaf begin jaren '80 speelt hij als een van de eersten in Nederland op een zogenaamd samplingkeyboard. Hij doet met zijn projekten ook ervaring op met het laten uitvoeren van zijn eigen werk door anderen als the Royal Philharmonic Orchestra uit Londen voor de KRO stationcalls en een sessie-orkest samengesteld uit leden van het London Symphony Orchestra voor de Journaal muziek van respectievelijk 1989 en1995. Het Metropole Orkest voert onder gastdirigentschap van David Bedford de tunes uit voor de huisstijl van Nederland 1 begin jaren 90. Met bekende Nederlandse instrumentale solisten als Iman Soeteman, Esther Apituley, Jan Insinger, Ruud Breuls en Benjamin Herman werkt Emmer aan diverse radio-en televisie projekten.
In 2004 neemt Emmer in samenwerking met Broadcast Magazine het initiatief tot de Nederlandse Muziek- en Sounddesign Award, een jaarlijkse vakprijs voor de beste tunes op tv, radio en in reclames.
In 2007 wordt de CD Recitement uitgebracht waarop Stephen Emmer muziek combineert met voorgedragen literaire stukken door bekende mensen. Nieuwslezeres Sacha de Boer werkt hieraan mee.
