Audrey van der Jagt

Audrey van der Jagt
Foto: Babet Hogervorst

Naam	Audrey van der Jagt
Geboren	Rotterdam, 27 februari 1945
Functies	nieuwspresentator, presentator, commentaarstem
Bekend van	NOS Journaal, Alle dieren tellen mee, Coulissen, Easy listening, Fiori musicali
Periode actief	1961 - heden
Werkt samen met	Dick Simons, Theo Stokkink, Eef Brouwers, Bert Corporaal, Gerard van den Berg, Wim Bary, Chiel de Kruijf
Trivia	Trivia
Media
Gallery	Gallery
Audrey van der Jagt in de media Oeuvre van Audrey van der Jagt

Audrey van der Jagt groeit op in Rotterdam. Als ze tien jaar is, kopen haar ouders hun eerste televisie. Daarop ziet Van de Jagt voor het eerst de omroepsters Karin Kraaykamp, Ageeth Scherphuis en Tanja Koen en raakt gefascineerd door hun vak. Ze zet haar eerste stappen in de mediawereld als ze op vijftienjarige leeftijd een bon invult uit de AVRO Bode, waarmee ze solliciteert naar een baantje bij jongerenomroep Minjon. In Den Haag mag Van der Jagt een naar eigen zeggen ‘heel deftige’ auditie doen voor Gerrit den Braber: “Ik kreeg een tekst, die las ik gewoon zoals ik dacht dat ik dat moest doen. En Gerrit stond op en zei: ‘a star is born!’”.

AVRO

Bij Minjon presenteert Van der Jagt verschillende programma’s, maar ook krijgt ze de kansen zich op andere disciplines te ontwikkelen. Zo zingt en acteert ze ook voor sommige programma’s van de jongerenomroep. Op haar negentiende maakt ze de overstap naar de volwassen afdeling van de AVRO om als radio-omroepster aan de slag te gaan: “Ik zat in een team van zes mensen en wij waren eigenlijk de hele dag overal en nergens bezig om programma’s aan en af te kondigen. Daar hadden we met z’n zessen een dagtaak aan. Het was de tijd waarin de omroepen nog hun eigen orkesten hadden met muziekprogramma’s die in de verschillende studio’s aan elkaar gepraat moesten worden.” Dit doet ze drie jaar, tot ze eind jaren zestig trouwt met Chiel de Kruijf, op dat moment nieuwslezer bij het ANP. Het vaste dienstverband van Van der Jagt wordt hierdoor opgeheven en ze gaat verder als freelancer.

Freelance journaliste

Na de geboorte van haar twee kinderen gaat Van der Jagt als freelance journalist weer aan de slag. Zo werkt ze onder andere als interviewer voor Politieke partijen en als presentator bij NCRV En bloc. Tevens wordt ze gevraagd door de Winschoter Courant om de pagina ‘Radio en televisie’ te vullen. Ze kan dit uitstekend vanuit haar huis doen en zodoende voor haar jonge kinderen zorgen. Vanuit haar werk bij de Winschoter Courant belt Van der Jagt in 1973 naar het NOS Journaal omdat ze een verhaal wil maken over de vervanger van de vetrekkende nieuwspresentator Marga van Arnhem. Tijdens een telefonisch gesprek met eindredacteur Bert Corporaal blijkt dat er nog geen vervanger is gevonden en Corporaal vraagt Van der Jagt of zij geen auditie zou willen doen: “Hij zei als je nou morgenavond komt, Fred Emmer heeft dan dienst en hij na acht uur klaar is, dan doen we even een screentest. Dus heb ik mijn beste spijkerbroek en mijn leukste blouse aangetrokken en ben ik daar naar toe gegaan.”

Het NOS Journaal

De screentest resulteert in een dienstverband bij de NOS. Omdat Van der Jagt erg weinig televisie-ervaring heeft wordt ze bij het NOS Journaal door de ervaren presentatoren Rien Huizing en Fred Emmer onder de hoede genomen: “Dat was ontzettend aardig. Ik wist niet eens welke kant ik op moest kijken.” Van der Jagt presenteert op een avond de journaals van zeven uur, acht uur en een laat journaal. Ze werkt enkel als presentator en niet als redacteur of verslaggever, om op die manier overdag thuis bij haar gezin te kunnen zijn. Op een presentatiedag komt ze om vijf uur binnen en voor ze het eerste journaal presenteert gaat ze de schmink in, bekijkt ze het nieuws van de dag en maakt ze de aangeleverde presentatieteksten bekkend. Tussen het presenteren door houdt ze zich niet bezig met redactionele werkzaamheden, maar leest een boek, kijkt wat televisie of doet een handwerkje. Het feit dat ze weinig bijdraagt aan de inhoud van het programma is voor haar uiteindelijk één van de redenen dat ze na twee jaar stopt met het presenteren van het nieuws. Van der Jagt wil inhoudelijk weer programma’s gaan maken en dan het liefst op de radio. Het herkend worden op straat en de wijze waarop ze steeds wordt beoordeeld op haar uiterlijk gaan haar tegen staan: “Ik werd er nerveus van en dacht: waarom doe ik dit mijzelf aan? Toen ben ik eigenlijk van de ene op de andere dag gestopt.”

Terug naar de radio

Na het Journaal gaat Van der Jagt bij de TROS werken als presentatrice van het radioprogramma Coulissen, een programma over het theater waar elke week verschillende theatermakers aanschuiven en live in het programma optreden. Naast Coulissen, dat ze bijna vijftien jaar presenteert, maakt Van der Jagt nog een aantal andere programma’s bij de TROS, om vervolgens eind jaren tachtig terug te keren bij de AVRO. Hier wordt ze aanvankelijk wederom radio-omroepster, ditmaal bij Radio 4. Na ook bij AVRO’s Radiojournaal te hebben gewerkt en als producer bij programma’s betrokken te zijn, presenteert Van der Jagt in de jaren negentig meerdere programma’s voor de AVRO, met als belangrijkste en langstlopende voorbeelden Fiori musicali en Easy listening. Easy listening neemt ze over van Tosca Hoogduin.Van der Jagt voelt zich verbonden met het soort muziek, maar het nachtelijke tijdstip ervaart ze als minder prettig: “Ik vond het knap laat allemaal”. De waardering van het publiek geeft haar echter motivatie door te gaan met het programma. Dit is ook de belangrijkste drijfveer voor het maken van Fiori musicali, een programma gericht op Middeleeuwse muziek: “Het leuke van zo’n specialistisch programma is dat je luisteraars hebt die het ook echt willen horen en daarop reageren”.

Voice-overs

In haar periode bij de TROS begint Van der Jagt met voice-over werk bij televisieprogramma’s. Samen met haar echtgenoot Chiel de Kruijf spreekt zij de items in bij TROS Aktua. In de jaren negentig fungeert ze als vaste stem bij AVRO-programma’s als Close up, Alle dieren tellen mee en De hoogste versnelling. Ook bij dit voice-over werk heeft Van der Jagt de mogelijkheid teksten bekkend te maken: “Je leest een tekst het beste als hij voor jou goed bekt. Als je een tekst moet lezen die niet past bij jou zelf, dan ga je je heel vaak verspreken”.

Hoorspelen

Op haar 59e gaat Van der Jagt met pensioen. Van stil zitten is echter geen sprake, want Van der Jagt stort zich op het maken van hoorspelen. Tijdens haar periode bij de AVRO leert ze van een hoorspelwedstrijd waarbij wordt gevraagd een hoorspel te schrijven over Kerstmis, gericht op kinderen. Van der Jagt wint de eerste prijs en het vuur wordt aangewakkerd. Samen met haar eveneens gepensioneerde (en in het verleden als hoorspelacteur werkzaam zijnde) echtgenoot richt ze in 2004 de stichting Hoorspel Nu op. Met deze stichting maakt Van der Jagt hoorspelen die gericht zijn op mensen met een leeshandicap, ofwel blinden en slechtzienden. De eerste hoorspelen zijn vooral gericht op kinderen, maar na een paar jaar worden ook volwassen thema’s behandeld. Van der Jagt richt zich op het schrijven van de teksten, het regisseren en produceren van de spelen en tevens bemoeit ze zich met de montage. Af en toe treedt ze daarnaast op als inleidende stem of in een kleine rol.